nasıl piç oldum anlatıyorum

nerede kalmıştık?

..evet, karmaşık bir ilişki ağı.. sevgililer, arkadaşlar, dostlar, düşmanlar.

bir zamanlar, bu hareketli hayatın ve duygu karmaşasının bana zarar verdiğini düşünürdüm ama, şimdi anlıyorum.. meğer tam aksine, ben bunlarla besleniyormuşum..

karmaşa.. kaos..belirsizlikler..

çöp öğütücüsü hiç çöpten iğrenir mi? ben de bir çeşit çöp öğütücüsüyüm işte.

yılbaşı geride kalmıştı öyle ya da böyle, o gece yaşadıklarımın ya da yaşayamadıklarımın bana neler kazandırıp kaybettirdiği, genel averaj ve puan durumu ilerleyen günlerde netleşecektir diye düşünüyorum.

dönemin bitimini pek da fazla bir zamanın kalmadığı şu günlerde, sıkıntılı olan vize notlarımın da yarattığı vicdanı rahatsızlık sebebiyle derslere daha çok eğilmeye başladım *. hayatım kafe-okul-ev üçgeninde geçiyor zaten, okulda dersleri dinliyorum, kendimi karmaşadan uzak tutmaya (şimdilik) çalışıyorum. evde de işte ders, geyik.. dota geceleri, eycof geceleri.. kafe de de işimizi yapıyoruz malum, o da artık ekstra bir şey gibi gelmemeye başladı be beyler.. valla..hayatımın bir parçası, rutini oldu..onu bile monotona bağlamayı başardım.. öyle doymaz, öyle arsız, öyle maymun iştahlı bir adamım..

bir sonraki hafta sonu yine programda olduğum bir gün, kulakları mı çınladı nedir, ayça geldi. bu ikinci gelişi biliyorsunuz.. öncesinde bana bahsettiği yeni sevgili adayını ise bugün sevgili olarak karşımda gördüm, tanıştık..

lan,

olm, adam, bildiğin böyle.. nasıl diyim.. adam lan işte?! 25-26 yaşlarında, yüzü tıraşlı, modern, metrociksüel, yakışıklı, olgun (muhtemelen iyi sevişen ve zengin) bayaa baya adam aq..

ben bir ayçaya baktım,bir adama baktım, bir de kendimi düşündüm... lan sanki ben öğrenciyim (zaten öylesin salak), onlar da benim velim gibiler!

cidden, çocuk gibi kaldım aralarında, saç-sakal, genç işi gömlekler, ergen işi konversler filan.. cık cık..abi ben harbiden bu kızla mı takıldım zamanında? takılabildim yani.. anaa..bu çifte bayram ziyaretine gitsem el öper, harçlık alırım, o derece..

anlayacağınız, kendimi küçük-çocuk ve ezik hissettim biraz,

acaba ayçanın da amacı bana bunları hissetirebilmek miydi? yoksa kim yeni, eli yüzü düzgün, aile babası olmaya muvaffak, işi gücü yerindeki sevgilisiyle, eski çapulcu fakbadisini tanıştırır ki?

neyse işte..ben bozuntuya vermedim tabi, hatta programdan sonra bir yarım saat filan da masalarında oturdum, ayça beni normal-iyi bir arkadaşı, dostu gibi tanıtmış, beyefendinin de, artık olgunlaşan ve hayata atılan ayça hanımın koca adayı olduğunu hisseder gibiyim.. kızım amacın ne anlamadım ki?

kadınlar.. daha önce de bahsettiğimiz gibi, beş parmağın beşi bir değilken, insanların huy ve davranışlarını kadın-erkek diye kategorize etmek, hatta kadınları bile kendi aralarında gruplandırmak pek mantıklı değil (şayet 50-60 bin çeşit grup olmayacaksa tabi)

yine de çoğunluğun ana hatlarıyla uyduğu, genel kadın profillerinin de olduğunu söylemiştik.. işte, ev kızlar, kaşarlar, gizli kaşarlar vb..

kadınların çoğuna "nazlı, çekingen, adım bekleyen, çaba göstermeyen" modeller olarak bakıyoruz ilişkiler ki, nitekim bu kadın grubu (sık sık kezban olmakla da itham edilirler) önemli bir popülasyonu oluşturuyorlar bizim toplumumuzda.

bunun başlıca nedenlerinden biriyse, elbette örf-adet, genenekler, toplum yapısı, mahalle baskısı, ataerkil toplum bla bla rerö rerö..

örnekleri neredeyse sınırsız olan bu parametreler nedeniyle, kadın, söz konusu ilişkiler olunca, hep bir bekleyiş halinde, beklediğini buldu mu? işte o zaman da kaçma haline geçiyor..ne ki, kovalansın. yeterince inatçı, sabırlı ve -bu durumla ilişkilendirmesi her ne kadar bana salakça gelse de- yeterince seven erkekler, sonunda sevdiceklerini bir şekilde, bir yerde yakalıyorlar, eğer kız tarafının da gönlü varsa, bu ekstrem çabalar ve serenatlar karşısında nazı da kırılarak, neticesinde izdivaç ve sonsuza kadar mutlu yaşadılar kalıbıyla bu manifesto sonlanıyor.

eğer erkek yeterince iyi bir kovalayıcı değilse * kızımız, aslında onun, kendisini gerçekten sevmediğine kanaat getirebiliyor kolaylıkla, ve karşı tarafın iyi kötü bir çaba sarfettiği, kendisinin ise gram atp yakmadığı bu ilişki-flört durumunu "beni çok yoruyor böyle durumlar yeaa" diyerek sonlandırabiliyor, bu tip durumlardan çıktıktan sonraki histerik hallerine denk gelen ilk kurbanlarına ise kurdukları cümle "yeni bir ilişkiye hazır değilim" oluyor.. çok yoruldu tabi yavrucak çook.. kıyamam..

tabi, yeterince kovalan(a)mamış kadının özgüveni de biraz hasar görüyor ister istemez.."neden köpeğim-kölem olmadı ki? benim ceren su dan ne eksiğim var? yoksa ben tipsiz miyim hıa?" şeklinde sorularla bir süre kendi kendini sorguluyor.. yeni bir ilişkiye hazır değilim dediği o yani.. databasesini scan ediyor, varsa bir ekgib, updatelerini filan yapıyor kendi çapınca (daha fazla makyaj, yeni bir parfüm, daha kısa bir kot etek vb.)..

olay bu yani.. evet..böyle kadınlar var.. hemde epey kalabalıklar.. sizi, ya da herhangi birini asla kovalamayan, kafaya takmayan, hatta kendisini arzulayanlardan da sırf ego tatmini ve burjuvazi şımarıklıkların sebebiyet verdiği "oyunbaz" kişilikleri nedeniyle kaçıyorlarr.. kaçıyorlar..ve kaçıyorlar..

bu tip kadınları gibtir edin arkadaşlar.. bakın, ben gayet ettim yani, hiç böyle bir karakterden bahsettiğim oldu mu size hikayede? olmadı.. neden? çünkü ünlü düşünür ve türk alimi serdar ortaç ın da dediği gibi "sana bir önerim olacak, hayatından mikropları at!" şeklinde bir felsefe, yaşam tarzı, fikir akımı vardır..

size önerim, hayatınızdan mikropları atmanızdır, bırakın bir başkasını hasta etsinler..siz, sağlık, dinç kalın, zira epey işimiz var daha yapacak ;)

peki bütün bunlardan neden bahsediyorum? tüm bu sosyal mesaj içerikli paragraflar, ayarlı ve atarlı cümleler niye?

bu sesli düşüncelerin, neden burada olduğunu, hikayenin bir noktasında siz zaten kendiniz anlayacak ve "harbi bak, bunları konuşmuştuk aq" diyeceksiniz.. tercihen "aq" i söylemeye de bilirsiniz tabi eğer terbiyeli, cici bir çocuk iseniz (:

okulda geçirdiğim iki buçuk sene boyunca, gerek yüzeysel, gerek uzun soluklu, gerek arkadaşlık-dostluk, gerekse sevgililik cinsinden bir takım ilişkilerim oldu, sizler de biliyorsunuz..ve bu güne kadar takıldığım-tanıdığım kadınların genel özelliği, az önce yukarıda bahsettiğim güçlü-özgüvenli ve arzuladığını elde etmek için adımlar atan, çaba harcayan karakterler olmalarıydı..

mesela mine, ona olan ilgime karşılık vermesi çok da sancılı bir süreç olmadı benim açımdan.. hatta biliyorsunuz, neredeyse geri vites takılan bendim yani, o kadar sıkıştırdım ki kız sonunda mesajla da olsa patlayıp kendisi açılmak zorunda kaldı.. yani mine bile.. hani o pasif, saf, cici kız bile..

demek ki, iyi kız olmak, ev kızı olmak, ne istediğini bilmeye, sevmeye, seni sevene karşılık vermeye engel değilmiş, değil mi? ;)

işte o yüzden, son kez tavsiye edeceğim üzere, "utangaç kız, cici kız, iyi kız, aslında çoook iyi kız, çekingen kız, hanım kız, zor kız, x kız, y kız" ayaklarına yatarak, sizleri bir hiç uğruna peşinden sürüklemeye meyilli, kendine kurban arayan, hasta beyinlerinde entrika ve fettanlıktan başka bir şey bulunmayan arsız tipleri, çevrenizden ayıklayın, gibtiri çekin..

çünkü kadın olsun, erkek olsun, böyle tipler safi zarardır, sizin iyi niyetiniz ve sevginizden beslenen, bir çeşit duygusal vampirdir bunlar..

aslında ben de biraz öyleyim evet..ama en azından yaptıklarımı kendimce yüce bir amaç uğruna yapıyorum.. ister saplantı deyin, ister sapıklık, ister takmışlık... sonuçta benim bir amacım var.. kuru kuruya ego tatmini ya da züt kalkıklığı peşinde değilim..

peki başka kimler vardı bu hikayede? ebru vardı elbet.. itiraf etmeliyim ki, bu güne kadar gördüğüm en yaman savaşçı..o çıtı pıtı, zamanında tiki tarzı olan kız çocuğundan öyle büyük duygular beklemezdim.. belki de bugün bile hala zaman zaman aklıma gelip yüzüme hüzünle karışık bir gülümsemenin yerleşmesini, onun bu güçlü duruşuna olan hayranlığıma borçluyum.. çok harbi kızdı be beyler.. öyle böyle değil yani.. nerdeee günümüzün oyuncak bebekleri nerde bu hatun.. arada dağlar kadar fark var..

bütün sevgiler saf, iyi niyetli değildi elbet.. mesela beni pgibolojik anlamda büyük sıkıntılara sürüklenmenin eşiğine getiren, kişiliğim ile vicdanımı birbirine kırdıran ceyda vardı birde.. işte az önce bahsettiğimiz hastalık derecesindeki duygulara bir örnek..

seven kadından korkmak gerek..

hem seven,hem pgibopat bir kadından daha da fazla korkmak gerek.. güçlerini, size duygusal ve hatta fiziksel anlamda yapabileceklerini tahmin bile edemezsiniz.. sevgileri, karşılık görmediğinde, anında nefrete, hırsa, intikama ve kindarlığa dönüşebilir..

dönüşüm demişken.. ilişki sırasında duygusal olarak dönüşüm geçirebilen kadınlara örnek olarak ise ayça vardı elbette.. daha önce görmediği ilgi ve sevgiyi bulduğunu hissedince (daha doğrusu öyle sanınca) umarsız ve hovarda havasında 180 derece dönebilen, gerçek bir sevgiye muhtaç kadınlar..

tabi gerçekten hovarda olan ve bizdeki "gibinin keyfi" deyimine nazire yaparcasına, vajinasının orgazmını düşünen kadın tipleri de yok değil.. dalgasına bakan.. örneği tahmin edebiliyorsunuz zaten (:

ayşen tarafından zütüme kazık sokulmasının ve benim bunun intikdıbını alabilmek için yanlış insanları hedef alıp kendi kendime de zararlar vermemin ardından çok zaman geçmişti, artık ben de ne istediğini bilen, yolunu çizmiş, hedefini koymuş bir adamım.. yaşam tarzım da belli, hedef kitlem de..

o nedenle artık doğru kişilere (biraz da şansla) denk gelmekte zorlanmıyorum.. tüm bunların ötesinde, aslında yine doğru kişiye denk gelmiş olabilirim.. evet..ama... bu... bu kız biraz farklı.. tuhaf..çocuk mu? çocuksu mu? daha onu bile tam olarak kestiremiyorum.. melek mi? yoksa şeytan mı?..hangisi olsa daha iyi ki?..başkasına ters olan, benim işime de gelebilir..

burçin..

bu güne kadar denk geldiğim en özel, en karmaşık ve ilgilenmesi en zahmetli olan kadın türü.. sanki, az önce size betimlediğim o "kezban" nickli zütü kalkık grubun bir üyesi gibi..ama aynı zamanda da istekli, hevesli.. arada bir yerlerde..bir ince çizgide.. yalpalayarak yürüyor, beni de şaşırtıyor..

sanki, şu "kendini arkadaş grubuna kanıtlamak isteyen pasif kız" modunda... bilirsiniz, bunlar özellikle 2000 lerin başındaki gençlik dizilerinde favori esas kız modeliydiler,

kız, yabancı bir yerden gelip yeni bir ortamın içine girer, belki başta biraz hor görülür, küçümsenir..ama o öyle küçümsenebilecek türden birisi değildir.. işte bu yüzden, hemen kendini kanıtlamaya girişir..eh, bunu da erkeklerin üzerinden yapacaktır elbet.. kendi aklınca, ortak çevreden birini tavlar, sanki ipleri kendi elindeymiş gibi düşünür, ama bilmez ki, o uğraştığı adam, onun gibi nicelerini görmüş kurt un tekidir..

kızımızın kendini kanıtlama macerası, gittikçe tehlikeli hale gelen ve neticesinde kaybedilen ya da kaybetmenin kıyısından dönülen bir kızlık olur.. kızımız pişmandır, ağlar.. zırlar..kendini kanıtlamaya çalıştığı gruba, özel biri olduğunu kabul ettirebilmek şöyle dursun, tam tersine, taşak malzemesi olmuştur artık..o, tescilli bir huurdur..

işte burçin de, sanki bu paralelde bir kız gibi geliyor bana.. kendince, bir takım tehlikeli oyunlar oynuyor..ama neyse ki, ben o dizilerdeki "kurt" adam değilim.. kimseyi zorla gibecek halimiz yok..onu da geçtim, zaten şu bakirenin ilk tecrübesi olma durumu bana tamamen ters.. onun vebalini alamam ben beyler..ne olursam olayım, ne kadar bin, yavşak, dengesiz olursam olayım, ilk kurşunu atamam, bırakın, o kadar da masum olayım.. aşkın bütün günahları ben işleyemem ya?

bu pazar, burçin bir kez daha bana geliyor..bu sefer önceden planladık.. öyle 1-2 saatliğine değil, yatıya kalacak kısmetse.. işte o gece, o koyunu da, kara koyun da belli olur diye düşünüyorum.. bakalım kim, neci.