nasıl piç oldum anlatıyorum

Kıroya mı bağladım lan biraz?..

Olabilir.. berdan mardini terk diyorsunuzdur.. doğrudur…kıroyum ama aşk bende…

Ya benimsin ya kara toprağın ulen! (:

Seviyoruz be abi.. valla…ne diyeyim daha…seviyorum la…bildiğin seviyorum…ne söyleyebilirim daha başka.. hangi süslü kelimeyi kullanabilirim? Nasıl bir edebiyat parçalayabilirim? Yok işte.. ötesi yok?

“Ebru, seni seviyorum”..diyorum mesela…e hadi, koy bakalım üzerine bir kelime de göreyim..koy? daha kuvvetlisini, daha gösterişlisini, daha etkilisini söylesin biriniz de göreyim?..

Yok abi..

Daha ötesi yok..

Varsa bilen söylesin, ben de öğreneyim.. hodri meydan..

Aşktan öte köy yok..

Allaha bir kez daha şükrettim, içime bu duyguyu yerleştirdiği için…bak, diğer pek çok kötü duygu için sitem edebilir, öfke duyabilirdim belki. içimde, aslında kendi sureti olan bir ruha ve onun konağı olan bedene, o muhteşem uyuma ve birlikteliğe olan aşk olmasa..

Allah sağlık, sıhhat versin..

Allah hastalara şifa versin..

Rızıksıza rızık versin..

Ama bir de aşk versin..

Sevebilme duygusunu da katsın hamurunuza..

Geceleri, gözleriniz tavanda, uyumayı beklerken, adını, yüzünü, suretini düşündüğünüz, hayal ettiğiniz biri olmadan zamanın akışına kapılmak ne feci şeydir..

Kimseyi sevememek.. kimseyi gerçekten sevememek…kalbinize sindirememek..

Ne büyük bir lanettir..

Belki her türlüsüne sahiptim böyle gönül işlerine dair lanetlerin ve talihsizliklerin..ama neyse ki sevebiliyorum..
Sevebiliyor muşum?!

Allah kimseyi aşksızlıkla imtihan etmesin..

Belki aç, susuz bile bıraksın da, aşksız bırakmasın..

Beden gıdasını elbet bulur..ama ya ruhumuzu ne ile besleyeceğiz?..bilmez miyiz ki, o bedenden daha hassas ve kırılgandır?..bir kaç gün susuz, belki bir ay yemeksiz dayanırsınız da..aşksız kaç zaman dayanabilir bir ruh?..

Gerçekten kimseyi sevemeden?..

Belki de bugün, gencinden yaşlısına, insanların bu derece paraya ve maddeye iman etmesinin nedeni budur..

“Zamanın birinde, haberleri olmaksızın, içlerinde aşksızlıktan ölen ruhları”

Yoksa, düşünüyordum da, anlayamıyordum yani..

Bir adam, bir kadınla, nasıl olur da sırf bedensel güzelliği için birlikte olur?

Bir kadın, bir adamla, nasıl olur da sırf maddi imkanlarının yüksekliği için birlikte olur?..

Şimdi anlayabiliyorum..

Ölmüş ruhlar..

Onların da seçimi değil ki bu?

Kim bilir ne ara, hangi katile kurban gittiler, farkında olmadan..

Ruhlarınızın ölmesine izin vermeyin.. arayın aşkı gerekirse.. mecnun gibi çöllerde arayın, Ferhat gibi dağlarda arayın.. çaba gösterin..

Hele ki genç yaşta kaybetmeyin sevebilme yeteneğinizi.. deniz yıldızının, kopunca yeniden çıkan kolları misali, kırılsa bile tamir edin kalbinizi.. hayatın sizi robotlaştırmasına izin vermeyin.. maddiyatın, çıkarların ve menfaatlerin esiri olmayın.. ille de alınacaksa özgürlüğünüz elinizden, aşk alsın.. aşkın esiri olun..ne keyifli bir esaret!

Sevebilmek..