ne garip hayatim var amk

sabah yedide kalkiyorum arabaya atliyorum ise gidiyorum. bi saatim yolda geciyo, isyerine variyorum. yine gibtigimin butun park yerleri kapilmis. sabahin aminda da gelsem boyle amk, sanki orada nobet tutuyo huur cocuklari. yasak bi yere yine altini carpa carpa koyuyorum arabayi. kapiyi aciyorum hemen soldaki parmakliklara carpiyo. aradan cikayim derken hep bi tok ediyo. binaya giriyorum, taa ebesinin amina kadar yuruyorum ofise varmak icin. laptopu felan acarken gidip bi kahve aliyorum. beles ama igrenc bi kahve, midesini gibiyo adamin. gegiriyorum agzima raki ile karigibsarmisak kokusu geliyor.

saat alti oluyor ve arabama gidiyorum. bu sefer cami kirilmis, navigasyon calinmis, teybin oldugu konsolun her tarafi tornavidayla paramparca edilmis ama teyp yerinde. halbuki iki yanindaki kucuk centiklere ayni anda anahtari sokup cikarabiliyorsun. ise gelip giderken surekli kafami kurcalayan o konusmalar, hava durumlari yol durumllari, gozumun onune geliyor. anahtarligimdaki iki anahtardan birini cembernden cikarip teybin yanindaki centiklere bastirip teybi cikariyorum. arabanin hemen yanina birakip, teybin acilis kodunu da post it e yazip ustune yapistirip gidiyorum. bu ne rahatlik, araba pufur pufur ediyor, kafami giben ve bana su oldu bu oldu, hava soyle bilmemne diyen, sacma muzikler calan bi aygit yok. bunu ben neden daha once dusunemedim diyerek eve dogru gidiyorum.

daha sonra t yi aciyorum. surekli biseyleri cok onemseyen hirsli hirsli insanlar biseyler anlatiyor. hickimse de cikip neyin pesindesin demiyo. kopegin oyuncagini iki metre oteye firlatip getir diyorum. kpoek gidip oyuncagi aliyor ve minderinin uzerine koyuyor. ya benimke oynamak istemiyor, ya da oynamaya calistigimi anlamiyor. esneyip kenari yirtilmis torbadan kafasina gore istedigi kadar mama yiyor. televizyonda seda sayan bana cinlilerin yilbasindaki ejderha maketlerini animsatan hareketlerle kameraya yaklasiyor. kanali degistiriyorum, ekranin altinda dovmesi olan bir kisi abdest alabilir mi yaziyor, prof. bilmemkim onu anlatiyor. bu saatte benimle ayni kafada olan tek kisi x ydir diyorum ve a9 u aciyorum. ohh amk, beynime oksijen gidiyor. oturmus rahata bi koltuga, karsisinda bebek gibi kizlar. insallah hocam masallah hocam diyolar. anlattiklari deli sacmasi seyleri dinleyerek uykuya daliyorum.

kahveyi alirken bisuru dalyaragin sosyallesme, goze girme cabalarini dinliyorum. ya da bi mudurun arkasindan atip tutuyolar. igreniyorum hallerinden, zaten cok cok bi selam veriyorum coguna kafamla. sanki bi tak olacak amk oyle kahve makinasi sirasinda terfi alacaklar. hepsi genc akli gibinde jilet gibi giyiniip ise gelen tipler. ne o amk dugune mi geldin. benim uzerimde bi gomlek oluyor, baska bisey olmaz. bazen takiyorum kulakligi kahve makinesinin orada hicbirini duymayayim diye. bi riyakarlik bi ikiyuzluluk. o elestirdikleri adamlarin da yeri geliyor gotunu yaliyolar.

doktorun dedigine gore gunde bes sigara icebilirim. bunun birini sabah ise gelirken, birini ogle yemeginden sonra, birini eve gelirken ve ikisini de aksam yemeginden sonra olarak tuketiyorum. neden surekli cevremde bana neyi nasil yapacagimi soyleyen insanlar var. bana soyle araba kullan diyolar, disci korkunu yen diyolar, sigara icme diyolar, kilo ver diyolar, sununla bununla ugras diyolar. ben bunlarin hicbirini yapmasam nolur acaba? daha mi kotu yasarim veya hayattan daha az mi zevk alirim. bilmiyorum ama sirf soylenileni yapmanin verdigi rahatlik ve guven bana yetiyor sanirim.

kahve almaya gidiyorum, bu sefer ayni yavsaklar ben gelince lafi degistiriyorlar. bahar geldigi icin keyfim yerinde mi ne, gulumsuyorum onlara. onlar da sinifi gecmis tifillar gibi buna seviniyolar. ben gidince arkamdan kendilerini kurnaz olarak ifa eden laflar edeceklerini biliyorum. daha dogrusu bundan banane. o sirada bozdugum kiz onumu kesiyor. hocam siz beni yanlis anladiniz diyor. bak kizim diyorum cevrene, burasi bir universite degil, bir dernek degil, bir devlet kurulusu degil. burai vahsi kapitalizmin gobegi, burada yanlis anlama olmaz. yanlis anlatma olur. sansini iyi kullan diyorum ve uzaklasiyorum. yine de bu kurdugum uzun cumleyi kendince iyi bir isaret sanyip biraz rahatliyor. bu gun ne kadar iyi bi gunumdeyim.

@16 yoneticiyim ve isimi kusursuz yapiyorum. yillarca ayni sistemin icerisinde isleyen bir komponent oldugum icin istesem bile hata yapamiyorum. zaten benim seviyemdeki yoneticiler o kadar rahatlar ki, bu isi kim halletti diye sordugunda patron, hic utanmadan ben hallettim diyolar. tepki vermiyorum bile. itiraf edeyim, bu hareketi ilk bir iki kere yaptiklarinda utanip gibilmislardi. bir anda karin gurultum toplantiyi kesiyor ve bir sessizlik oluyor. tuvalete gitmem lazim diyorum ve aceleyle cikiyorum. aslinda acele etmeme gerek yok ama sirf kafalarindaki senaryo tamamlansin diye bunu yapiyorum. ve yirmi dakika tuvalette oturuyorum. tek basima tuvalet kagidini aciyorum ve yine ayni mukemmellikte rulo yapmaya calisiyorum. bu oyunu ben buldum, gorev tuvalet kagidini fabrikadan ciktigi kadar mukemmel geri dolayabilmek.

isyerinde insanlar genelde islerinin arasinda genelde facebooka bakarlar. ben yapacak biseyim olmadigi halde, ne yapacagimi bilemiyorum. buraya giriyorum ve saat uc beyler nasi vakit gecireyim gibi basliklar aciyorum. diger basliklara bakiyorum ama ferre morno cikar diye bakamiyorum. o sirada iceri ahu gibi bir kiz suzuluyor. staj yapmaya gelmis, sunu yapmak istiyormus ama boyleymis. bisuru cekici gorunmeye calismalar, bisuru cilveler. dinliyorum sadece, bana raporunu verirken gozlerinin icine bakiyorum. ilk defa, ama bakislarim gozunden girip gotunden cikiyo. sen burada guzelligini kullanip menfaat elde edecegini mi saniyosun diyorum. sok oluyor. bak kizim, bana kurnazlik yapma. burasi benim, hayir oyle demek istemedim. burasi 'ben' im, bi ise yararsan kalirsin, yaramazsan gibtirir gidersin okuluna geri, yarayan gelir dedim. aglamaya basladi, çik çik çik dedim. seninle mi ugrasicam, yuz liraya gibiyosun bunlari dedim icimden. neyse stres atmam lazim. ebay e giriyorum, bisuru reklam fesmekan arasinda arama yerini buluyorum.

ulan sunun aleti var midir diye aratiyorum. karsima liste cikiyo. cin honkong bilmemne uzak, oralardan cok gec geliyo. ingiltere avrupanin geri kalanindan bi gun uzun suruyo. amerika iki haftada ebenin aminda olsan getiriyor. aslinda evime paket gelmesinden hoslaniyorum. soyle, kendime ebayden bi hediye aliyorum, bazen cok gereksiz seyler olabiliyor. neyse, parasini kredi kartiyla oduyorum. o yuzden sanki ben odememisim gibi oluyor, kredi kartinin ayligini sanki su elektrik oder gibi oduyorum. yani aldigim seylerin manevi guzelligini bozmuyorum. sonra paket geliyor, aciyorum, icine mutlaka biseyler koyuyolar, kucuk bi hediye. cimrileri de kartvizit koyuyor. sanki hediye almisim gibi seviniyorum.

oglen oluyor saat tam oniki yine suruler halinde yemege gidiyoruz. aslinda biraksan milleti, sabah onda da ogle yemegine giderler. gibici bi ortamda ogle yemegi balo gibi, kahve almaya gitmek de dugun gibi geliyor insanlara. aslinda hicbirinin calistigi sirketi dusundugu yok. hepsi kendini dusunen egoist dallamalar, ama akilli birileri butun bu ise yaramaz yigini bir sekilde birbirine bagliyor ve onlardan bir saat yapiyor. eger bu sirket bir saat ise zemberegi de sabit beydir. surekli birilerini kovuyor, veya sovalye ilan ediyor. ama devran donuyor onu da kovuyor. departmaninda iki sene tecrubeli insan yok. kendi ayagina gibiyorsun sabit bey diyorum. benim filmimi cekip facebooka koymus diyor. eh be kardesim, koca muhendisi kovdun, git bul bakalim baska bi tane o zaman diyorum gulup geciyorum. ben giderken adama hala pilini pirtini diyor, bunu on kere soylemenin bi anlami var mi. hadi diyelim almadi, o zaman o pili dedigin ve pirti dedigin neyse, al cope at kardesim. kanun sana yirmibes gun gecince bu hakki veriyor.

kahveyi alirken birgun x kisisi hakkinda iste dedikodu yapiyolar. ki adami biliyorum, iyi adam. neyse, dedim onunla konusmayi denesenize. ne efendim felan dedi bunlarin icinde cok atlayip ziplayan bi tip. dedi madem bu kadar gibintiniz var, konusun bence kendisiyle. ben hakkinda bukadar gibayet edilen insan gormedim dedi. hemen yalaka bi siritma ehehe ... bey biz aramizda dedikodu yapiyoruz, kahve molasi verdik. ciddi bisey yok, iyi taraflarini da konusuyoruz dedi. konusmuyorsunuz dedim, kahveyi aldim uzadim. tabi bunlarin gotu tutustu, sanki gidip ispiyonliycam. bu kadar cocuk zekalilar iste, ben boyle biseyi ispiyonlasam ne kadar cocukca salak bi duruma duserim bunu bile anlamiyolar. dedim ya laptopu aciyorum, haberlere bakiyorum, yine memleketin anasi gibiliyo. olenler, gotune cubuk batanlar, isid kelle kesti. onlara ayri bi igreniyorum. yalniz bu noktada ne kadar igrengidimi bi hesaplayin;

raki ile karigib sarmisak kokulu gegirme + igrenc tiplerin bir bir dedikodu yapmasi + igrenc mideyi eksiten bi kahve + haberlerdeki igrenc tipler, olaylar, kavgalar, olumler

aldigim sacma salak lastiklerle dolu bi aletle ugrasip sonra aynanin karsisinda kaslarimi sirirmeye calisirken buluyorum kendimi. ben bu aleti neden aldim ebayden, umarim pahali bisey degildir deyip kenara firlatiyorum. acaba o kasardan etkilendim mi? bunlari dusunurken otuzbir cekmeye basliyorum ve gibim de kalkiyor. surekli o kizi dusunuyorum. adini soylemicem felan derler, ben aidni on kee okumama ragmen hatirlamiyorum. tek bildigim allahin ona meme konsuunda comert davrandigi ve onun da bunun farkinda oldugu. ben bunlari dusunurken kopek yastigi gibiyor. umursamiyorum.

eve vardigimda yine kopekle dolasmaya cikiyorum ve dunden kalan yemegi yiyorum. surekli ishalim ama hosuma gidiyor. cunku cabuk bitiyor ve temizlemek cok kolay. ayrica tuvalette gecirdigim saatler sayesinde, bir rulo tuvalet kagidini tamamen acip bir fabrika hassasliginda geri saracak hale geldim. kopek eve gelirken aldigim pastirmanin yarisini yemis, agzinin degdigi yeri kesip kalanini tabaga koyuyorum. mavi ay dizisini aciyorum youtube da. cocuklugum gozumun onune gleiyor. o zaman adi david olan bruce willsin igrenc ve rahatsiz edici dublajina ragmen keyif aliyorum. sanki birisi ona, bu dizide jim carrey taklidi yap demis gibi. acaba o zamanlar hayatini benim gordugum gibi mi goruyodu. kim bilir belki onun giib yildizim parlayabilir diye dusunmuyorum. ben o tip aptallardan degilim. sistemin icinde islevini kusursuz yerine getiren bir carkim ve anlattigim gibi birgun ben de bahcesine domates biber eken biri olucam.

seri eksiledim huur çocuğu. daha ne istiyorsun on numara hayatın var. bir sürü insan senin gibi yaşamak adına çileler çekiyor.

@37 hakli amk

@1 http://imgim.com/sadsasadasdas.png

sonra okurum da ilk entryden sonra sıçtın haberin olsun

televizyonda yine bi suru asiri hirsli insan biseylerin pesinden kosuyor. o oyledir, bu boyledir, biseyler anlatiyolar surekli. butun kanallari gecerken bir aslanin gazeli yakalama sahnesini goruyorum. o stajyeri gibciem diyorum. heralde biraz etkilenmisim. onu gibme planlariyla uykuya daliyorum. ertesi gun hava soguk, gotum donuyor arabada. cami neden kirdin amk adami diye kufur ederek isyerine geliyorum. arabayi yine yasak yere parkedip ofisime gidiyorum. bu sefer bu kizi gibicem, ve onun da buna itiraz etmeyeceginden eminim. o aklinca duygularini birakip kurnaz takilicak, ben ise hala ciftlesme mefhumum var mi onu idrak edicem.

evde dunden kalan yemegin yarisini soguk soguk yemege baslarken dusunuyorum. ulan ben neredeyse her gun dunden kalani yiyorum. ee o zaman yemegin yapildigi gunleri neden hatirlamiyorum diye dusunuyorum. haberleri aciyorum, operasyon, kadin oldurulmus, instagramda unluler. nasi beceriyolar bilmiyorum ama instagramdaki fotograflarinda genelde kafalari helyum balonu gibi kocaman cikiyor. ve selfie cekiyolar, allahtan cep telefonu var. eger ortacagdaki gibi sadece yagliboya tablolar olsaydi, selfie cekmek hakikaten de zor bi is olacakti. yemegi yedikten sonra genelde kalanini dolaba koyuyorum. yarin yerim felan derken gozum dolabin alt rafindaki raki sisesine takiliyor.

aksami ediyorum arabamin ya yan tarafinda bi tampon izi, olmadi camima gibistirilmis bir ceza ile isyerime veda edip agir bi kufur salladiktan sonra eve dogru yola cikiyorum. yolda bisuru insan bana korna calip soyle yapsana, boyle kullansana diye akil veriyor. sanki benim meslegim soforluk ve ben cok super araba kullanip kimseyi rahatsiz etmemek zorundayim. sag taraf kamyon dolu oldugu icin sol seride geciyorum. igib hiziyla bile gitsem arkama bi araba takilip selektor yapiyor. umrumda bile olmuyor. eve geliyorum, kopegi alip evimin karisisndaki ormana daliyorum. daracik bi patikadan gidiyoruz. kopek hep ayni yerlere isiyor ve ayni yere siciyor. ben bi sigara iciyorum, sigaram bitiyor ve ayni patikadan eve donuyoruz.