ne garip hayatim var amk

saat alti oluyor ve arabama gidiyorum. bu sefer cami kirilmis, navigasyon calinmis, teybin oldugu konsolun her tarafi tornavidayla paramparca edilmis ama teyp yerinde. halbuki iki yanindaki kucuk centiklere ayni anda anahtari sokup cikarabiliyorsun. ise gelip giderken surekli kafami kurcalayan o konusmalar, hava durumlari yol durumllari, gozumun onune geliyor. anahtarligimdaki iki anahtardan birini cembernden cikarip teybin yanindaki centiklere bastirip teybi cikariyorum. arabanin hemen yanina birakip, teybin acilis kodunu da post it e yazip ustune yapistirip gidiyorum. bu ne rahatlik, araba pufur pufur ediyor, kafami giben ve bana su oldu bu oldu, hava soyle bilmemne diyen, sacma muzikler calan bi aygit yok. bunu ben neden daha once dusunemedim diyerek eve dogru gidiyorum.