peki ya sen olsaydın ne yapardın

dairede sorunları farketmeye başlıyorum, işlerimi sürekli başkaları yapıyor buda sıkıntı oluyor. işe gittiğimdede kafamı veremiyorum, normalde yarım günde bitirdiğim işleri bir günde bile bitiremiyorum. müdür çağırıyor odasına. oturtup karşısına başlıyor azarlamaya. kaç zamandır birşey demediğini ama kimsenin benim işimi yapmak zorunda olmadığını, kendime çeki düzen vermemi, bana kimseye vermedikleri kadar taviz verdiklerini ama iyice çiftliğe çevirdiğimi, böyle giderse başkanlığa yazı yazıp beni göndereceklerini bu şekilde beni çekmeyeceklerini söylüyor. ulan zaten kafam atmış, gibimdemi ne olacağı.
-böyle gidersen daireden yollarım seni..
bu tehdidi kafamı attırıyor,kalkıyorum ayağa
-canın ne istiyorsa yap, gücün neye yetiyorsa onu yap. yaz yazımı ben gidiyorum hatta sen yazma ben yazarım
arkamı dönüp çıkıyorum. başka dairede çalışan bir arkadaşın yanına gidip istifa dilekçemi yazıyorum. imzamı atıp zütürüp masasına fırlatıyorum.
-benim kaybedecek birşeyim kalmadı, boş laflarla tehdit etmeyin beni zaten herşeyi göze almışım, gider ayak birinide yanımda zütürmeyeyim.
hiçbirşey demeden alıyor başkanın yanına gidiyor bende odama gidiyorum eşyalarımı toparlamak için. birkaç dakika sonra yanıma geliyor başkanın çağırdığını söyleyerek. giriyorum odaya. elindeki kağıdı gösteriyor senmi yazdın dercesine. neden diye soruyor gözleri.
-bana ait efendim, çalışmak istemiyorum artık burada.
-sorun ney?
-sorun yok efendim işimi yapamıyorum arkadaşlar boşuna benim zahmetimi çekmek zorunda değil, bende iyi değilim. biliyorsunuz zaten rahatsızdım, artık çalışmak istemiyorum.
-koluna ne oldu?
susuyorum cevap veremiyorum
-işten mi istifa etmek istiyorsun yoksa tamamen hayattan mı?
benim gözler yine doluyor, aklıma geldikçe düşündükçe kötü oluyorum
elindeki kağıdı yırtıyor,
-bak oğlum daha çok gençsin çok üzülüyorum sana (benden 1-2 yaş büyük oğlu var askerde onun duygusallığında olduğu dönemler) eğer başka daireye gitmek istiyorsan rahat edeceğin biryere göndereyim seni, bizim işler ağır geliyordur belki sana, gitmek istermisin başka daireye?
-hayır efendim benim sorunum işle alakalı değil, her iş aynı sonuçta bana hepsini yaparım
-o zaman birisimi birşey dedi, birisimi rahatsız etti neden istifa etmek istiyorsun?
-kimse birşey demedi efendim
-o zaman bugün benden sana izin, yarında gelme istersen kafanı dinle. sonra gel işinin başına.
-efendim ben gelmek istemiyorum.
-bende kabul etmiyorum dilekçeni. tedavini aksatıyormusun hiç?
-bıraktım efendim
-neden
-hiçbirşeyin değişeceği yok, gittikçe kötüleşiyor.
-o odada çalışmak bunaltıyormu seni? oraya giren çıkan çok oluyor rahatsız oluyormusun
-...
-tamam git müdürü çağır
müdürü çağırıyorum
-xxx bundan sonra yalnız çalışacak, ayarlamanı yap, tedavi günleride aksatmayacağı şekilde izini ayarla.
-tamam efendim diyor müdür çıkıyor. (herhalde öldürmek istemiştir beni o anda)
-bak oğlum yaşın küçük, neler göreceksin daha , ben seni anlıyorum bu yaşta işe girdin, kolay değil bizim işimiz,biz bile bunca sene oldu zorlanıyoruz. ama takma gibine birşeyi (aynen bu şekilde söyledi) ne zaman canın sıkılırsa çık dışarı gez. birisi birşey dersede gel yanıma. gibtiret işi gücü bunaldığında çık biraz hava al. ama işlerinide yapabildiğin kadar yap, hayatı boşverme.anlaştıkmı
şok oldum. normalde bu insanlar personele selam bile vermezler. böyle ilgilenmesi çok tuhaf yapmıştı beni. ağlıcam tutuyorum kendimi. konuşamıyorum cevap veremiyorum..
-hadi şimdi çıkabilirsin. kimseylede takışma. seviyor seni herkes. olur gerginlikler arada heryerde. burasıda bizim 2. ailemiz, birlikte hallederiz sorunları. geldiğinde xxx beyin yanına git. (bir üstümüzü söylüyor)
-peki efendim diyip çıkıyorum. direk dışarı atıyorum kendimi. ulan bir istifa bile edemiyoruz..
çıkar çıkmaz direk eczaneye, oradanda bara gidiyorum. ayakta duramayacak hale gelene kadar içiyorum, nefesle ayrıldığımız o barda. aynı masada. tavana ismini yazıyorum birgün tekrar birlikte olursak silmek üzere... (nil barı bilen varsa o masanın üstünde hala duruyor o isim)

not: http://fizy.com/#s/1ai9pn
bunu dinlemenizi tavsiye ederim. ne zaman dinlesem bu dönemlerimi hatırlarım gözlerim dolu dolu olur...

arkadaşın dükkana gidiyorum ertesi gün. oturup dertleşmek için. başka birisi daha var. aslında tanıyorum onuda ama sıkı fıkı değiliz. o gün yakınlaşıyoruz onunla (erkek lan oda yanlış anlamayın) sebebide onunda bileğinde sargı var. ikimiz muhabbet ederken arkadaş daşşak geçiyor bizle, aha iki pgibopat yanyana geldi. ben ambulansı arıyım şimdiden diye. anlıyorum ki oda bileğini kesmiş. şudur budur derken biraz dolaşalımmı diyorum arkadaşa dükkanı kapatamam diyor, öbür eleman hadi biraz hava alalım geliriz sonra diyor. elemanın adı ilhan. arabasına biniyoruz biraz dolaşıyoruz canım içmek istiyor ama eleman içiyormu bilmiyorum o arada bi tekelin önüne duruyo alkol kullanıyormusun diyor bana. hay daşşağını yiyim kullanmazmıyım hatta alkol beni kullanıyor amk
üçer bira alıyoruz, koluna nolduğunu soruyorum kestiğini anlatıyor. neden manyakmısın diyorum kolumu gösteriyor seninki kapıyamı sıkıştı amk diyor gülüyoruz. sonra anlatıyor zamanında bi kız kaçırıyor , birsürü olaylar oluyor kız hamile kalınca aileside razı oluyor evleniyorlar. çocuk doğacağı zamana yakın kız pgibopata bağlıyor intihar ediyor sürekli ağlıyor gitmek istiyor vs. çocuk doğuyor boşanıyorlar. mahkeme çocuğu anneye veriyor. ilhanla aramızda 3 yaş var. çocuğunu özlüyor, sıkıntıları var iş var ama 600 tl maaş. derken birkaç gün önce kafası atıyor kesiyor bileği. ben anlatıyorum sonra o anlatıyor ben anlatıyorum derken biraz daha bira. bu kez eczaneyede uğruyoruz tabi. diğer arkadaşa söylemeyeceğine söz verdiriyorum, banada versene diyor. ulan diyorum tam kafa adam çıktı buda. paxil + bira sefası yapıyoruz. neyse ertesi günde gelme demiştiler işyerinden ama ben gidiyorum. adam okadar şey yaptı, iyiliğini suistimal etmeyeyim hemde kafam belki dağılır diye gidiyorum. yeni yerime yolluyorlar aynı dairedeyim ama tek başıma farklı bir binada farklı bir görev. koskocaman odada tek başımayım 2 tane hizmetli var yanımda bana ve daireye getir zütür yapıyorlar. oh be diyorum ne gelen var ne giden. sonra yanına git dediği adamın yanına gidiyorum. başkanın sağ kolu deriz biz ona
-gel yiğenim diyor oturtuyor. (eskiden bahsettiğim beni karakoldan cıkaran kişiyle kankalar. ben zaten tanıyorum cok iyi aramız. birde bir başkası var bu üçü çok yakın kankalar benide çok sever korurlar)
-naptın lan yine
-napmışım efendim
-bak ben senin abinim şu kapıyı bi kapat gel
odasının kapısını kapatıp geri yerime geçiyorum
-bak yiğenim seni gibinden tavana asarım sen doktora neden gitmiyorsun?
-beni anlamıyor
-başka doktora git lan o zaman sağlık bu bişeye benzermi
-oda anlamaz nasıl olsa
-oğlum bak paran yoksa ben hallederim, dairede sorun çıkıyorsa benim adımı söyle bişey diyene, onun dışındada gibinin keyfi dışında bişey kalmıyor. eğer gibinin keyfine ihmal edersende naparım söylemiştim (gibinden tavana asarım demeye getiriyor) şimdi şu kartı al. ben randevuda aldım. burası çok iyi bir yer bir arkadaş da buraya gidiyor. 10 gün sonraya randevun var. sonrada konuş doktorun dediği şekilde tedaviye gideceksin. gitmezsen bozuşuruz. sonuçta senin hayatın ama seviyoruz seni, üzme sende bizi. hayat bu oğlum ayıbı yok hiçbişeyin. bak çalıştığımız yeri düşün, neler görüyoruz. benim artık hiçbirşeyi yadırgayacak halim yok. ne sorunun olursada gel abin olarak dinlerim. şimdi şu bilgisayara bi bak çok yavaşladı (:
-bilgisayara bakıyorum bir iki, gereksiz şeyleri kaldırdıktan sonra viraz hızlanınca veriyorum. verdiği karta bakıyorum odama gidip, hemen google amcaya soruyorum neresi burası amk..