/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 76.
    +2
    Hazırlıklara başladık otelimizi ayarladık, gideceğimiz ve gezeceğimiz yerlere baktık, 3 haftalık bir şey olacaktı, ben ilk kez yurtdışına gidecektim, o da öyle, dil sorunumuz olmayacaktı Melike'nin de benim de ingilizcemiz neredeyse üst düzeydi. Yaren şanslı bir hayata doğdu, minicikken Avrupa ne demek amk. 5. yaşının içindeyken ingiltere'ye gidiyor.

    22 Eylül 2015 tarihine, saat sabah 9:15'e biletlerimizi aldık, biraz erkendi ve azıcık kaçmıştı bana ama olsun, değerdi. Atatürk Havalimanı'ndan Heathrow'a, 3 saat 45 dakikalık bir yolculuğumuz olacaktı. O zamana kadar hiç bir şekilde başka ülkeleri araştırmamıştım, ingiltere'de arabaların sağdan direksiyonlu olduklarını öğrendiğimde "Nasıl ya?" diye tepki vermiştim.
    ···
    1. 1.
      +1
      Devammmm
      ···
  2. 77.
    +2
    Sanki temelli gidiyormuşuz gibi herkesle vedalaştık, halbuki 3 hafta sonra dönecektik ülkeye.(Araları atlıyorum)

    --

    Heathrow'a indik, ulan benim bildiğim bütün ingilizce uçtu gitti, heyecandan neredeyse konuşmayı unutmuştum oraya indiğimizde. Melike'ye söylüyorum katıla katıla gülüyor, gülme de diyemiyorum amk harbiden komik bir durum yani o an için. Havaalanında yanımızda getirdiğimiz parayı pounda çevirdik, o dönem 1 pound 3.60, 3.70 arasında gidip geliyordu. Aldık cebimize 2500 civarı poundu, atladık taksiye otele gittik. Eşyaları yerleştirdikten sonra dışarı biraz turlamaya çıktık, sonuçta oraya gitme amacımız gezmek ve ufak bir tatil yapmaktı. ilk başta bana yollar çok ters geldi, Türkiye'de trafik soldan sağa akarken orada sağdan sola akıyor, yani yola çıkmadan önce ilk başta sağa bakmak gerekiyor. Neyse, ben biraz toparladım kendimi, toparlamak zorunda kaldım çünkü Melike bana "Takside ağzımı açmam, sen konuşacaksın" diye tutturmuştu havaalanında ve taksideyken gibe gibe konuşmuştum. ilk işimiz büyük bir markete girmek oldu, ben hiç fiyat araştırması yapmadığım için ağzım açık gezdim markette, cebimizdeki birim paraya göre o ne ucuzluk öyle? Yaren'e bir şeyler aldık, kendimize bir şeyler aldık ve çıktık marketten.
    ···
  3. 78.
    0
    Orada ilk başta dikkatimi çeken şey yolun bize göre tersten akması ve ucuzluğu oldu. Ama o dönem hiç asgari ücret araştırması yapmak aklıma gelmemişti.

    insanı biraz soğuk kanlı olsa da iyiydi davranış olarak, havası biraz serin ve soğuktu, yani Eylül ayında değil de Aralık ayında gitmişiz gibi bir havası vardı, yağmur yağmıyordu ama serindi. ilk kez başka bir ülkeye gitmiş olmanın verdiği hevesle her şeyi yapmak istiyordum orada, o ucuzluğu gördükten sonra komple marketi satın almak istedim. 3 hafta boyunca gezmedik noktasını bırakmadık, oteli sadece Yaren'i dinlendirmek ve uyumak için kullandık. Bir ara ülkeye geri dönmek istemedik, Melike ve Yaren'in vizesi değil de Avrupa vatandaşlığı olsaydı dönmezdik oradan, kesinlikle.
    ···
  4. 79.
    +2
    Final part geliyor, zamanları atlaya atlaya anlatacağım. Evet, şimdiden okuduğunuz için teşekkür ederim. Bugüne kadar sözlükte pek çok troll başlıklarım oldu, zaman zaman trollüklere katıldım, iyi kötü zaman geçirdik. Şunu bilmenizi isterim ki her hikayenin sonu kötü bitmez, bütün bunları yazmamı(zı)n sebebi yarın bir gün denk gelirse anılarımız depreşir diye. Hatırlayamadığım bazı yerlerde Melike yardımcı oldu hatırlamam için, bazı yerleri anlatmadan geçmemin sebebi de yine kendisidir.
    ···
  5. 80.
    +4
    - Final(Aslında final sayılmaz amk :D)-

    3 hafta süresince muhteşem zaman geçirip ülkemize döndük, ben çalışmaya başladım ve hayatımıza normal şekilde devam ediyorduk. Bir gün ben kendi üzerimden eşim ve kızım için Bulgaristan vatandaşlığı alabileceğimi öğrendim çalıştığım yerdeki bir şef sayesinde, o gün benim kafama yurtdışına temelli taşınma işi yattı. Melike ile bunu konuştum, ailemle konuştum. Melike ilk başta istemedi, çok zor olacağını söyledi ama sonra kabul etti, kızımızın geleceği için de daha iyi olacaktı bu durum. Onlara vatandaşlık almak aylarca uğraştırdı bizi daha doğrusu Melike için, tam tdıbına 4 aya yakın bir süre koşturdum hep, sırf onların iyiliği için. En sonunda onların vatandaşlığını hallettik, anne veya babası üzerinden alsaydı Melike bu kadar zorlamazdı, Yaren direkt olarak Avrupa vatandaşı birinin kızı olduğu için annesi kadar zorlamadı.

    2017 yılının Mayıs ayında temelli olarak ingiltere\'ye geldik, ilk 2 ayımız biraz zorlamış olsa da tutunmayı başardık, ikimiz de rahat çalışabileceğimiz işler bulduk, Yaren\'i yalnız bırakmamak için Melike 8-12, ben 2-8 çalışmaya başladım(Ne işi olduğunu söylemeyeceğim), aldığımız ücret bize fazlasıyla yetiyordu ve artıyordu da, tek ödediğimiz yüksek ücret kiramızdı fakat 2 kişi para getirdiği için o da zorlamıyordu. Yaren 2018 yılında ingiltere\\'de okula başladı, farklı ülkelerden gelen çocuklar için ayrı olan bir okula, işleyişi normal okullar gibi fakat 3. sınıfa kadar ayrıca dil dersi de vardı ve 3. sınıftan sonra normal okula geçiş yapacaktı. O sene içinde ben ingiltereden ehliyetimi aldım ve hayalimdeki araba olan Subaru Impreza WRX altıma geldi. Haftalarca zorluk çektim sağdan direksiyona, Türkiye\'de solda kullanıyordum çünkü(Kendi arabam ve ehliyetim yoktu).

    Yaren 2. sınıfa geçtiğinde artık yavaş yavaş oranın dilini konuşabilmeye başladı, biz de oraya iyiden iyiye alışmaya başlamıştık. Benim zorlanmam gitmişti, Melike\'nin zorlanması gitmişti. Artık evin içinde hem Yaren\'e pratik olsun diye hem de paslanmamak adına tamamen ingilizce konuşmaya başladık.

    2020-

    Yaren 3. sınıfa geçti fakat korona muhabbeti yüzünden 2. dönem neredeyse hiç okuyamadı, aynı şekilde Melike ve benim işimde de aksaklıklar oldu (Evet hala aynı yerlerde çalışıyoruz) ama bizimkiler toparlandı. Bu sene sonunda olmazsa 2021'in ilk çeyreğinde kiradan çıkıp kendi evimize taşınmayı planlıyoruz. ingiltere Avrupa Birliğinden sene sonunda çıkıyor, onun için de vatandaşlık başvurusunda bulunduk.

    Hikayeyi başından sonuna kadar Melike ile beraber yazdık, yukarıda belirttiğim gibi yeri geldi yazma dedi, yeri geldi yanlış hatırlıyorsun dedi düzelttirdi. Şu anda ingiltere\'de gayet mutlu, ilk gün sevgisiyle devam eden bir evliliğimiz var ve mutluyuz, Yaren 9 yaşında, o da büyüdü gitti.

    Dediğim gibi, her hikâyenin sonu kötü bitmez.

    Sevgilerimle,
    Nitta Shun.
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      +1
      Vay dıbına koyum mükemmeldi pampa anlatım tarzın ve tabii ki de siz : )
      ···
    2. 2.
      +1
      iyiydi beğendim
      ···