/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 85.
    0
    Film gibi aq
    ···
  2. 84.
    0
    Bir iddia sonucu yanaşmana kızmadı mı

    Bu arada güzel hikaye ne mutlu sana aşk bulmuşsun ben 19 yaşındayım daha kendime bakamıyom bu gidişle 35 Evlenirim *
    ···
  3. 83.
    +4
    - Final(Aslında final sayılmaz amk :D)-

    3 hafta süresince muhteşem zaman geçirip ülkemize döndük, ben çalışmaya başladım ve hayatımıza normal şekilde devam ediyorduk. Bir gün ben kendi üzerimden eşim ve kızım için Bulgaristan vatandaşlığı alabileceğimi öğrendim çalıştığım yerdeki bir şef sayesinde, o gün benim kafama yurtdışına temelli taşınma işi yattı. Melike ile bunu konuştum, ailemle konuştum. Melike ilk başta istemedi, çok zor olacağını söyledi ama sonra kabul etti, kızımızın geleceği için de daha iyi olacaktı bu durum. Onlara vatandaşlık almak aylarca uğraştırdı bizi daha doğrusu Melike için, tam tdıbına 4 aya yakın bir süre koşturdum hep, sırf onların iyiliği için. En sonunda onların vatandaşlığını hallettik, anne veya babası üzerinden alsaydı Melike bu kadar zorlamazdı, Yaren direkt olarak Avrupa vatandaşı birinin kızı olduğu için annesi kadar zorlamadı.

    2017 yılının Mayıs ayında temelli olarak ingiltere\'ye geldik, ilk 2 ayımız biraz zorlamış olsa da tutunmayı başardık, ikimiz de rahat çalışabileceğimiz işler bulduk, Yaren\'i yalnız bırakmamak için Melike 8-12, ben 2-8 çalışmaya başladım(Ne işi olduğunu söylemeyeceğim), aldığımız ücret bize fazlasıyla yetiyordu ve artıyordu da, tek ödediğimiz yüksek ücret kiramızdı fakat 2 kişi para getirdiği için o da zorlamıyordu. Yaren 2018 yılında ingiltere\\'de okula başladı, farklı ülkelerden gelen çocuklar için ayrı olan bir okula, işleyişi normal okullar gibi fakat 3. sınıfa kadar ayrıca dil dersi de vardı ve 3. sınıftan sonra normal okula geçiş yapacaktı. O sene içinde ben ingiltereden ehliyetimi aldım ve hayalimdeki araba olan Subaru Impreza WRX altıma geldi. Haftalarca zorluk çektim sağdan direksiyona, Türkiye\'de solda kullanıyordum çünkü(Kendi arabam ve ehliyetim yoktu).

    Yaren 2. sınıfa geçtiğinde artık yavaş yavaş oranın dilini konuşabilmeye başladı, biz de oraya iyiden iyiye alışmaya başlamıştık. Benim zorlanmam gitmişti, Melike\'nin zorlanması gitmişti. Artık evin içinde hem Yaren\'e pratik olsun diye hem de paslanmamak adına tamamen ingilizce konuşmaya başladık.

    2020-

    Yaren 3. sınıfa geçti fakat korona muhabbeti yüzünden 2. dönem neredeyse hiç okuyamadı, aynı şekilde Melike ve benim işimde de aksaklıklar oldu (Evet hala aynı yerlerde çalışıyoruz) ama bizimkiler toparlandı. Bu sene sonunda olmazsa 2021'in ilk çeyreğinde kiradan çıkıp kendi evimize taşınmayı planlıyoruz. ingiltere Avrupa Birliğinden sene sonunda çıkıyor, onun için de vatandaşlık başvurusunda bulunduk.

    Hikayeyi başından sonuna kadar Melike ile beraber yazdık, yukarıda belirttiğim gibi yeri geldi yazma dedi, yeri geldi yanlış hatırlıyorsun dedi düzelttirdi. Şu anda ingiltere\'de gayet mutlu, ilk gün sevgisiyle devam eden bir evliliğimiz var ve mutluyuz, Yaren 9 yaşında, o da büyüdü gitti.

    Dediğim gibi, her hikâyenin sonu kötü bitmez.

    Sevgilerimle,
    Nitta Shun.
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      +1
      Vay dıbına koyum mükemmeldi pampa anlatım tarzın ve tabii ki de siz : )
      ···
    2. 2.
      +1
      iyiydi beğendim
      ···
  4. 82.
    +2
    Final part geliyor, zamanları atlaya atlaya anlatacağım. Evet, şimdiden okuduğunuz için teşekkür ederim. Bugüne kadar sözlükte pek çok troll başlıklarım oldu, zaman zaman trollüklere katıldım, iyi kötü zaman geçirdik. Şunu bilmenizi isterim ki her hikayenin sonu kötü bitmez, bütün bunları yazmamı(zı)n sebebi yarın bir gün denk gelirse anılarımız depreşir diye. Hatırlayamadığım bazı yerlerde Melike yardımcı oldu hatırlamam için, bazı yerleri anlatmadan geçmemin sebebi de yine kendisidir.
    ···
  5. 81.
    0
    Orada ilk başta dikkatimi çeken şey yolun bize göre tersten akması ve ucuzluğu oldu. Ama o dönem hiç asgari ücret araştırması yapmak aklıma gelmemişti.

    insanı biraz soğuk kanlı olsa da iyiydi davranış olarak, havası biraz serin ve soğuktu, yani Eylül ayında değil de Aralık ayında gitmişiz gibi bir havası vardı, yağmur yağmıyordu ama serindi. ilk kez başka bir ülkeye gitmiş olmanın verdiği hevesle her şeyi yapmak istiyordum orada, o ucuzluğu gördükten sonra komple marketi satın almak istedim. 3 hafta boyunca gezmedik noktasını bırakmadık, oteli sadece Yaren'i dinlendirmek ve uyumak için kullandık. Bir ara ülkeye geri dönmek istemedik, Melike ve Yaren'in vizesi değil de Avrupa vatandaşlığı olsaydı dönmezdik oradan, kesinlikle.
    ···
  6. 80.
    +2
    Sanki temelli gidiyormuşuz gibi herkesle vedalaştık, halbuki 3 hafta sonra dönecektik ülkeye.(Araları atlıyorum)

    --

    Heathrow'a indik, ulan benim bildiğim bütün ingilizce uçtu gitti, heyecandan neredeyse konuşmayı unutmuştum oraya indiğimizde. Melike'ye söylüyorum katıla katıla gülüyor, gülme de diyemiyorum amk harbiden komik bir durum yani o an için. Havaalanında yanımızda getirdiğimiz parayı pounda çevirdik, o dönem 1 pound 3.60, 3.70 arasında gidip geliyordu. Aldık cebimize 2500 civarı poundu, atladık taksiye otele gittik. Eşyaları yerleştirdikten sonra dışarı biraz turlamaya çıktık, sonuçta oraya gitme amacımız gezmek ve ufak bir tatil yapmaktı. ilk başta bana yollar çok ters geldi, Türkiye'de trafik soldan sağa akarken orada sağdan sola akıyor, yani yola çıkmadan önce ilk başta sağa bakmak gerekiyor. Neyse, ben biraz toparladım kendimi, toparlamak zorunda kaldım çünkü Melike bana "Takside ağzımı açmam, sen konuşacaksın" diye tutturmuştu havaalanında ve taksideyken gibe gibe konuşmuştum. ilk işimiz büyük bir markete girmek oldu, ben hiç fiyat araştırması yapmadığım için ağzım açık gezdim markette, cebimizdeki birim paraya göre o ne ucuzluk öyle? Yaren'e bir şeyler aldık, kendimize bir şeyler aldık ve çıktık marketten.
    ···
  7. 79.
    +2
    Hazırlıklara başladık otelimizi ayarladık, gideceğimiz ve gezeceğimiz yerlere baktık, 3 haftalık bir şey olacaktı, ben ilk kez yurtdışına gidecektim, o da öyle, dil sorunumuz olmayacaktı Melike'nin de benim de ingilizcemiz neredeyse üst düzeydi. Yaren şanslı bir hayata doğdu, minicikken Avrupa ne demek amk. 5. yaşının içindeyken ingiltere'ye gidiyor.

    22 Eylül 2015 tarihine, saat sabah 9:15'e biletlerimizi aldık, biraz erkendi ve azıcık kaçmıştı bana ama olsun, değerdi. Atatürk Havalimanı'ndan Heathrow'a, 3 saat 45 dakikalık bir yolculuğumuz olacaktı. O zamana kadar hiç bir şekilde başka ülkeleri araştırmamıştım, ingiltere'de arabaların sağdan direksiyonlu olduklarını öğrendiğimde "Nasıl ya?" diye tepki vermiştim.
    ···
    1. 1.
      +1
      Devammmm
      ···
  8. 78.
    +1
    O gün bana askerlikle ilgili sorulan soruları cevapladım, babam askerlikle ilgili ne kadar şanslı olduğumdan bahsedip durdu. Aslında evet, babama göre şanslıydım adam Kars Sarıkamış'ta yapmış askerliğini, hem de 18 ay.

    Evdeki herkes gittikten sonra Melike'ye "Pasaport çıkartalım sana ve Yaren'e, şu tatilimizi artık yapalım hem ben kafa dağıtırım hem de güzelce eğleniriz ben çalışmaya başlamadan önce" dedim. Fazla zaman kaybetmeden o gün randevu aldık karakoldan, 2 gün sonrasına verdiler randevuyu ve 2 gün sonra evrakları hazırlayıp karakola gittik(O dönem daha kaymakamlığa geçmemişti pasaport işleri), evraklarımızı verdik ve beklemeye başladık. Bize 2 ila 4 gün arasında evimize geleceğini veya oradan alabileceğimizi söylediler, pasaport 3. gün eve geldi. Sıra gelmişti vizeye, vize aslında pasaporttan daha kolay olacaktı çünkü benim Avrupa vatandaşlığım vardı ve benim üzerimden hem sorunsuz hem de çok kısa sürede onaylanacaktı vizeleri. Tahmin ettiğimiz gibi de oldu, konsolosluktan çıktıktan 8 gün sonra vizemizin onaylandığı haberini aldık.
    ···
  9. 77.
    +1
    Dün öyle böyle yoğunluğum yoktu, eve geldiğimde de sızmışım. Devam ediyorum.
    ···
  10. 76.
    +3
    Devam hacı hadi kötü son gibi başladın ama iyi gidiyo hala
    ···
  11. 75.
    +2
    Bekliyoruz reis saygılar
    ···
  12. 74.
    +1
    Bugünlük benden bu kadar, sorusu olan varsa özelden sorabilir. Yarın bitirmeyi planlıyorum.
    ···
    1. 1.
      +1
      Bekliyoruz panpa
      ···
  13. 73.
    +1 -1
    18 Haziran 2015

    Zor da olsa, zorlamış da olsa terhis oldum ve geçmek bilmeyen 3 saatlik otobüs yolculuğu ile şehrime döndüm. Çok heyecanlıydım, çünkü planımız vardı, yurtdışına, ingiltere\'ye tatile gidecektik. Sadece Melike, Yaren ve ben. Bende AB vatandaşlığı olduğu için Melike ve Yaren\'in vize alması kolay olacaktı, pasaport zaten basitti.

    Daha sokağa girmeden köşede Melike karşıladı beni, bana en son o kadar sıkı sarıldığında babasını yeni kaybetmişti. "Çok zayıflamışsın" dedi evet, gerçekten bir deri bir kemik kalmıştım. Askere gitmeden önce 80 kilo civarındaydım, döndüğümde 60/61 bir şeydim. Nihayet bitmişti askerlik, kafamdaki o korku kalkmıştı. Eve girdiğimde evin cümbür cemaat kalabalık olduğunu gördüm, annemler oradaydı, bir kaç arkadaşım oradaydı neredeyse oturmaya yer yoktu. içeri girer girmez ilk işim kızımı kucağıma almak oldu.
    ···
    1. 1.
      +1
      Gel amk da
      ···
  14. 72.
    +1
    Askerlik zamanı geldiğinde kızım 3ü bitirmiş 4ün içindeydi artık, 17 Haziran geceden babamın arabasına bindik, izmir'e gidiyoruz, 18'inin sabahında teslim oluyorum birliğe, acemi birliği izmir Poligon 2. Deniz Er Eğitim Alayı, usta birliği Çanakkale Subay Ordu Evi. Askerliğimin özeti sırf Melike, Yaren, annem, babam ve tabii ki korkudan altımıza sıçırtan failler.
    Failleri özetleyecek olursam;
    1) Orduevi komutanı Yarbay'a sigara içerken yakalanmak
    2) Kazan dairesinde bölge komutanı Tuğamiral'e telefonla yakalanmak fakat babacan adam olduğu için(Sonradan öğrendim) görmezden gelmesi
    3) 18 Mart 2015 Çanakkale'nin kurtuluşunun 100. yılında 6-8 nöbetinde olmam ve sadece o gün görebileceğim rütbelileri görüp ağzımdan "emredersiniz" çıkmaması.
    ···
  15. 71.
    +1
    Kısa part.

    1 ay geçmeden tüm işlemleri aracı firma tüm evraklarla birlikte tamamlamış, pasaportum ve Bulgaristan kimliğim gelmişti.

    https://i.imgyukle.com/2020/10/05/5D3DiN.jpg

    Artık resmi olarak Avrupa Birliği vatandaşıydım.
    ···
  16. 70.
    +2
    Askerlik için yoklamamı yaptırdım, bana verdikleri tarih 2014 Haziran, b celbi, aslında bana çok saçma gelmişti, tecilim yoktu ve 2 sene gecikmiştim yoklama için, bir nevi kaçaktım yani. Her neyse, 12 ay olarak gidecektim.

    ---

    Babam ben şubeden döndükten sonra bizim eve geldi ve dedi ki "Nitta Bulgaristan'dan xx dayın rahmetli olmuş, konsolosluğa gidelim evrak işimiz var biraz", ne alaka amk? Sevdiğim bir dayımdı moralim bozulmuştu ama öyle değilmiş. Babam Melike'nin öğrenmesini istemediğimi bildiği için konsolosluğa zütürmek adına ufak bir yalan söylemiş.

    Konsolosluğa gittik, sıramızı aldık, bekledik, sıra bize geldi oradan işlem olmadığını söylediler. Babam yanlış anlamış ilk başta, daha doğrusu konuştuğu kişi yanlış söylemiş. Konsolosluğun yakınlarındaki bir aracı firmaya gittik, 1200 euroya anlaştık tüm işlemler dahil.
    ···
  17. 69.
    +3
    O gece annemlerde kaldık, ertesi gün ben oradan işe gittim, akşam iş dönüşünde Melike ve Yaren\'i oradan aldım ve evimize geçtik.

    ---

    Temmuz veya Ağustos ayında, askerliğin 12 aya düşeceği fakat bu yasanın 2014 Ocak ayından itibaren geçerli olacağını öğrendik, nihayet beklediğimiz haber gelmişti. Annemle babama haber verdim, çok sevindiler askerliğim aradan çıkacağı için ve kısaldığı için. Ben yatak odasına geçtim, anneme telefonu babama vermesini söyledim;

    N: Baba, şu Bulgaristan vatandaşlığı işini halledelim, benim askerliğim bittikten sonra eşim ve kızımla bir Avrupa tatili yapalım. Hem Melike\'ye de çok iyi gelir.

    B: Tamam oğlum, ben bir araştırayım onu seni bilgilendiririm

    dedi ve kapattı telefonu. Melike'ye hiç bir şey söylemedim, sürpriz olsun istedim.

    Bir kaç gün sonra babam aradı, bana Bulgaristan'a gitmeme gerek kalmadan ücret karşılığında konsolosluktan halledebileceğimizi söyledi. Ücretini kendisinin karşılayacağını, kenardaki paramın bir kısmını askerlikte ve askerlikten sonraki Avrupa tatilimizde kullanmamın daha iyi olacağını söyledi. Ne kadar tutacağını sorduğumda "Üzümünü ye bağını sorma" dedi ve kapadı telefonu.
    ···
  18. 68.
    0
    Devam dostum
    ···
  19. 67.
    0
    Aq çok heyecanlandım la çok iyi sardı da bakale aile resmi de bekliyoruz yüzler sansürlü de olur çok merak ettim panpa
    ···
  20. 66.
    +3
    Bir ara Eda geldi yanımıza, Cansu dedi ki "Yaa neymiş Edacım asla büyük konuşmamak lazımmış, hani kalbini hiç bir erkek çalamazdı? Sen evlenmezdin hiç, evlenmeyecektin, ne oldu?, Eda gülmeyle karışık " O benim kalbimi çalmadı, ben ona verdim" diyip saçmalamıştı ama iyi gülmüştük o an.

    Düğün çok güzel geçmişti ve o masada 38 kişinin döndürüğü muhabbeti asla ve asla unutmayacağım muhteşemdi, yavaş yavaş herkes evleniyordu. Evlenmeyenlerin çoğu üniversiteyi bekliyordu son seneleriydi, bazıları da askere gidecekti. Geri kalan azınlık kısımın da kız erkek fark etmeksizin birlikte olduğu kişiler yoktu.

    Düğün bittikten sonra Eda gitmeden önce salonun önünde son kez toplandık, lise biter bitmez ortadan kaybolan kişilere ben dahil pek çok kişi sitem etti, Eda bir şekilde hepsine ulaşmıştı ve toplamıştı oraya. Numarası olmayanlar birbirlerinden numaralarını aldı, iletişimin koparılmayacağına dair sözler verildi ve herkes dağıldı.
    ···