18 Haziran 2015

Zor da olsa, zorlamış da olsa terhis oldum ve geçmek bilmeyen 3 saatlik otobüs yolculuğu ile şehrime döndüm. Çok heyecanlıydım, çünkü planımız vardı, yurtdışına, ingiltere\'ye tatile gidecektik. Sadece Melike, Yaren ve ben. Bende AB vatandaşlığı olduğu için Melike ve Yaren\'in vize alması kolay olacaktı, pasaport zaten basitti.

Daha sokağa girmeden köşede Melike karşıladı beni, bana en son o kadar sıkı sarıldığında babasını yeni kaybetmişti. "Çok zayıflamışsın" dedi evet, gerçekten bir deri bir kemik kalmıştım. Askere gitmeden önce 80 kilo civarındaydım, döndüğümde 60/61 bir şeydim. Nihayet bitmişti askerlik, kafamdaki o korku kalkmıştı. Eve girdiğimde evin cümbür cemaat kalabalık olduğunu gördüm, annemler oradaydı, bir kaç arkadaşım oradaydı neredeyse oturmaya yer yoktu. içeri girer girmez ilk işim kızımı kucağıma almak oldu.