okunur be

elime ufak kağıtlar alıp diyaloğa girmeye karar verdim.

- bir şey istemiyorum seni merak ettim. (yazdım)
+ ben kafayı mı yiyorum ( dedi )
- arafta kalmış bir ölünün hayır sen sağlıklısın demesi seni rahatlatacaksa hayır yemiyorsun.
+ allahım korkuyorum lütfen artık yazma.
- işin iyi yanı müge buradan engelleyemiyorsun.

o an ufak bir güldü. sanırım stresi azalmaya başlıyordu.

+ iyi misin oralarda (diyebildi şevkatli bir tonla)
- sizin salondayız işte ne demek oralarda.

bu sefer kahkaha attı.

- yok ben kesin kafayı yiyorum. travma sonrası normal bunlar (dedi)
+ sen bilirsin gidiyorum o zaman.
-hayır gitme.

sanırım hayatımın en güzel anını bir ölüyken yaşıyordum.

Manyak bi hikaye kesin okurum

Hadi yaz aq

rezervaayiiinz

Rezervasyon

elime kağıt kalem aldım. elektronikten uzak durmalıyım diye düşündüm.
sanırım daha korkutucu oluyordu. kağıt kalem bir nebze daha samimi.

' evet benim, biliyorum inanması güç, biliyorum kafayı her an yiyebilirsin ama benim, nasıl oldu bilmiyorum ama arafta kaldım sanırım, lütfen benden korkma sana asla zarar vermem' yazdım.

salona gitmiş, koltuğun arkasına saklanmış ve yapılacak en mantıksız şeyi yapmış.
evet tahmin ettiniz. polisi aramış.

ben o'na yazdığım kağıdı veremeden polis geldi eve.
müge lütfen bana inanın deyip uzun cümleler kuruyor, polislerin yüzünde 'yazık ulan kafayı yemiş kız' ifadesi var.

yalandan sağa sola bakıp gittiler. hatta onlar eve bakarken bir ara ekip otosunun içine baktım ben de. hep merak etmiştim. korna da çaldım ama pek anlamadılar.

tekrar müge'Nin yanına çıkıp yazdığım kağıdı koydum görebileceği bir yere.
bir süre sonra kağıdı gördü. korkusu biraz olsun geçmiş gibiydi.
'bu mümkün olamaz' dedi ve ağlamaya başladı.
bir yandan kafayı yiyorsun müge diye kendi kendine söyleniyor.
evde deli dana gibi dolaşıyor, mutfağa gidip ne bulduysa içiyor,
tekrar odasına geliyor.

ben onu izlemekten yorulunca odasının ışığını yanıp söndürerek sinyal verdim. ne sinyali dörtlü flaşör bunlar. ama neyse ki bu defa çığlık atmadı.
tamam ne istiyorsun diyebildi etrafına bakarak. sesinde bir parça korku biraz da hüzün vardı.

Rez gavat mügeyimi gibiyon hadi yaz

muazzam gidiyor felaket sardı

Hadi ölü gavat hadi

ne zamandır hikaye okumuyordum 70 lik rakı gibi geldi eyvallah

laptobunu alıp not defterini açtım.

' bunu o kıl kuyrukla sevişmeden önce sorsaydın daha duygusal bir cevap verebilirdim' yazdım.
kafasını çevirip laptobun ekranını görünce çığlıklar atarak odadan koşarak çıktı.

biliyorum geri dönecek. bu yüzden de yatağına uzanmaya devam ettim.
kitaplığına göz attım. jack london'ın deniz kurdu kitabını elime aldım. okumuştum güzel kitaptı.
sayfalarını karıştırırken kapı tekrar açıldı.

parmak uçlarında odaya girdi, yastığının yanından telefonunu alıp erkek arkadaşını aradı.

- bak bunu sen yaptıysan hiç komik değil büyük şerefsizlik. / dedi. sanırım çocuk gerçekten bir şey yazmadığını söyledi ki telefonu kapatıp tekrar odadan kaçtı.

1 saat sonra tekrar girdi odaya. titreyen bir sesle sen misin gerçekten dedi.

tekrar laptobu alıp ' evet benim naber' yazdım. ardından yine yeniden çığlık atarak odadan kaçtı kızcağız.
kıza kafayı yedirtmeden o'Nun korkusunu geçirmem gerekti.

Film çıkar bundan.

Devam panpa

Rezerved

Yalan söyleme huur çocu

17 haziran'da 25 yaşındayken intihar etmiştim.

peki insan neden ölür? umudu kalmadığında mı? umut etmeye gücü olmadığında mı?
hayatta her şeyi yaşadığında mı? yaşayacak bir şey kalmadığında mı?
ne fark eder artık bir ölüydüm.

müge'nin ağlaması kesilince yatağın üzerinde bağdaş kurarak oturdu.
ve kendi kendine konuşmaya başladı.

neden yaptın bunu ? bunu neden yaptın

o an aklıma bir şey geldi. yazdığım herhangi bir şeyi görebilir miydi?

Rez alınır gibi

Rezerve alırım bunu

Ne diyon olum pamuk bile tikadim