Arkadaşlar hikayem pek ilgi görmedi buraya daha parti göndermiyorum isterseniz hikayenin devam linkinden takip edebilirsiniz ya da burada 16 yaşındaki veletlerin sirkan fıkralarına gülebilirsiniz. Bu hikaye yakında kitap olacak.

Hikayenin linki ; http://my.w.tt/UiNb/UUDnb9AEMD

26.07.2000 Ankara

Güven, yeni ailesi ile yeni yuvasına, Çankaya' daki Dikmen mahallesine gelmişti. Nevzat Güçlü, 1970 model mavi Cadillac'ını evin önüne park etti. Nebahat ve Nevzat Güçlü çiftinin elinden tutup eve doğru zütürdüğü Güven, en mutlu gününü yaşıyordu. Dublex evleri, güvenin gözünde yurttan daha da büyük görünüyordu. Önce gözlerini koca koca açarak etrafı süzdü. Sonra yeni anne ve babasınına dönerek güldü. Yaşının gerektirdiği nedenler yüzünden önden dört dişi olmayan Güven'in gülüşü, kimsesiz bir çocuğun zafer dolu sevimli gülüşüydü. Artık annesi, babası ve içinde enerjisi bitene ladar koşuşturacağı yeni bir evi vardı.

Biraz evi gezdikten sonra ailesi onu odasına zütürdü. Sekiz yaşında bir çocuk için fazla sade bir odaydı ama bu kimin umrundaydı ki? Bir yatak, bir dolap, duvarda da Salvador Dali'nin "belleğin azmi" tablosu vardı. Güven'in de ilk dikkatini çeken bu tablo olmuştu. Yurdun çatlak eğitmenlerinden biri olan Keriman anneleri onlara hobi saatlerinde müdüriyetin şikayetlerine ramen sürekli sanat tarihi kitapları okurdu. Güven'in de sanata ve sanatçılara ilgisi başlamıştı bunun sayesinde. Dali'yi de bu yaşlarda tanır olmuştu.

"Uzun ve yorucu bir gündü, o yüzden akşam yemeğine kadar burada biraz dinlen." dedi Nevzat Güçlü. Daha sonra Güven'i odasında yalnız bıraktılar.

Aşağıdaki sahile gidip bir sigara yaktı. Peşinden sürüklenen Aslı şaşkın bir ifade ile " ne oluyor ya?" diye sordu.  Cevap vermeden denizi seyreden Güven'in başı dönüyordu. içtiği sigaranın dumanı, beyninin kıvrımlarında dans ediyordu. Aslı, Güven'i seyrederken sordu, "ne oluyor Güven? Acile falan gidelim mi? Hiç iyi görünmüyorsun, neden çıktık mekandan öylece?"
Güven sigarasından bir fırt daha çekip doğruldu ve Aslı'nın rüzgardan savrulan saçlarına bakıp, "Seni çok seviyorum be Aslı," dedi. "Ben de seni seviyorum birtanem ama halin hiç iyi gözükmüyor acile falan gidelim hadi " dedi.
Güven, "gerek yok " dedi. "Seni bırakırım, eve gidip uyurum içki kıdemi bozmuş olabilir"

Güven, "böyle gerilimli bi gece geçirdim sana da, " dedi.

Aslı , " Saçmalama ya. içmişsin, bğnyene ağır gelmiş, hem de ilk defa.. Ben bunu dilime dolarım daha iyi oldu" diyerek sinsi bir gülümseme attı.

"Kafanı kopartırsam hiç niyetine dolayamazsın," dedi ve sarılıp vedalaştılar.
Güven eve girdi, anahtarı kapı kenarında duran kavanoza fırlattı ve giysilerini değiştirmeden kendini yatağa fırlatıp günü sonlandırdı

       Kanının çekildiğini hissediyordu. Loş ışıklı tuvalette, arkadan gelen bayıcı caz müzik sesi kulaklarına adeta vuruyordu. Aynaya baktı. Rtrafo çerçeve gibi etrafını saran karanlık, kalp atışlarını hızlanmıştı. Güven 'in kapalı alan fobisi vardı ve etrafı karardıkça kendisini kapalı bir kutunun içinde gibi hissediyordu. Kalp atışları hızlanmıştı. "Allahım!" diyerek iki eliyle başını tuttu. Ne oluyordu? Kafası karmakarışıktı. Bu kadar sade ve sıkıcı hayat süren birinin kafası ne kadar dolu olabilirdi ki?
        Aşağı inip arkadaşlarının yanına giden Güven tok bir sesle; Aslı, kalk hadi gidiyoruz" dedi. Aslı ne oldu  demesine kalmadan güven masaya iki yüzlük atıp "kalk Aslı kalk! " diyerek çıkıştı.  Kaan ve bensu sadece şaşkınca arkalarından baktılar

Kahvaltı faslı bitince, ikili ortaköy sahiline gitme kararı almıştı. Biraz hava alıp, muhabbet edip akşamı ettiler.

      Akşam olunca arkadaşlarının çağırmasıyla Beşiktaş'taki Elma Pub'a gittiler. Girdiklerinde mekanda Güven'in işyerinden arkadaşları olan Kaan ve Bensu oturmuş, adisyonu açmışlardı bile. ikili oturduklarında Güven ile sıkıcı iş muhabbetleri yaptılar biraz. Daha sonra Konu döndü dolaştı  biten içkiler ve güzel kafalar eşliğinde evliliğe geldi. Bensu; sizin düğün ne zaman peki?" dedi. Kaan da üsteleyip " he ya iki oynarız. düşünmüyor musunuz artık birşeyler? " diye sordu.
Aslı bu sorulara sessiz kalmayı seçerken kalan birasını kafaya diken Güven,  "ben geliyorum" dedi ve masadan kalkıp tuvaletin yolunu tuttu. Kendini kötü hissediyordu. Bu, içkinin vermiş olduğu mide bulantısından farklıydı çünkü Güven'in bünyesi sağlamdır o konularda. Fakat bu baş dönmesi farklıydı.

Kahvaltı sofrası hazırdı. Ve akabinde Aslı geldi. "Ya. Sizin bu giriş lambalarını yapsınlar artık takılıp düşüyordum az kalsın, zaten altında oturan kadın karşımda dikilmiş beni izliyor gerçekten bu sefer tırstım ama" dedi.

Güven kahkahayı bastı ve  " Ne istiyorsun kadıncağızdan" diye söylendi.
Kısa trençkotunu çıkartıp kahvaltı masasına oturan Aslı. " omlet mi?" diye sordu tezgahta uğraşan Güven'e.

"Evet, çalışıyorum " dedi Güven. "Sen yarına geç giriş aldın mı mağazadan?" dedi ve omletleri tabaklara koydu Güven.

Aslı "Aldım aldım. Akşama rahatsız. Annem Güven çok içmesin, dedi"

Güven "O kendisine baksın." dedi. "Babalık arıza çıkarıyor mu hala?"

Derin bir of çeken Aslı "Bana dokunur bir tarafı yok son olaydan sonra. Ama annemle stabil tartışmalara devam." dedi.

"Bir dahakine o kadar sakin durmam" dedi Güven.

Aslı üsteledi "sakin mi?  Güven adam ekmek bıçağı fırlattın daha ne yapabilirsin? " diyerek güldü.

"Tutmasam sen saldıracaktın adama,
Hem ben bilerek ıskaladım kendisine çeki düzen vermesi lazım."

       Bundan bir hafta önce Güven Aslı'nın zoruyla onların Bahçelievlerdeki evine ziyarete gitmişti. Aslı'nın annesi ile araları iyi sayılırdı. ikisi de kafayı çizmiş insanlardı sonuçta. Aslının üvey  babası eve içkili gelip ağzına mukyet olamayınca kıyamet kopmuştu.

Haftasonu.. Güven geç kalkmıştı. Kalkıp yüzünü yıkamaya gitti. Vücudunun birçok yerinde hissettiği ağrıyı yuttu. Çünkü hastahameye gitmek istemiyordu. Kendini bildiğinden beri hastahane kokusundan nefret ederdi. Ona üvey babasını hatırlatıyordu. Yüzünde de biraz ağrı vardı fakat görünürde birşey yoktu. Kendi kendine "gece yine kiminle tepiştim acaba?" diye sordu. Bu sabah keyifliydi. Günü Aslı ile değerlendirmek istiyordu. Birkaç gündür kendi çapında bunalım yaşayıp askıya set duvarlar çekmişti ve kendini bir şekilde affettirmesi gerekiyordu. Aslı, Güven' in gel gitlerine alışkındı. Ama Güven, bu anlayışlı kıza her daim eziyet çektirdikten sonra suçluluk hissi sarıyordu etrafını ..

Evvela sevgilisiyle kahvaltı faslı için alt trans komşusu Aysel'den yumurta almak için bir kat aşağı indi.

Kapıyı çaldı, bir hışımla kapıyı açan Aysel, "oo paşam gece hayatından mı? " dedi patavatsız ses tonuyla.

Güven " dört tane yumurta Aysel fırla Aslı gelecek"

Sarı transparan sabahlığının her tarafından biryeri gözüken Aysel "sosiste veriyim mi yanında gülüm sabah sabah iyi gider," dedi.

"Allah belanı versin Aysel " diyip yumurtaları teslim aldı.

Yer Kızılay meydanı

... Kemik, jeep'ten inerken şoför koltuğundaki Sadri'ye "bir saat sonra Sakarya tarafına gel, işimi halledince istanbula döneriz, ben seni bulurum" dedi.
Meydanda ilerlerken boş bulduğu banka oturdu, bir sigara yaktı ve saatine baktı, 03.18 . yelkovan yirmi te vurunca sigarasını attı. Elinde gazete olan yaşlı bir adam yanına oturdu. "Sarı binada" dedi yaşlı adam ve kalkıp karanlığa karıştı. Uç dakika sonra Kemik de kalkıp karşısındaki sarı binaya girip bodrum katına indi. Kapıyı iki boşluk ardından üç kere çaldı. Kapı açıldı, içeri girdi.

"Amma hırpalamışlar" dedi gayipten bir ses.
Kemik gülümseyerek "sen bir de karşımdakini gör" dedi.
"Gördüm, herşeyi gördüm. Temiz iş çıkardın." dedi ve bulunduğu bölgeden dışarı çıktı Ali Rıza.
ikili karşılıklı kırmızı baba koltuklarına oturdular, Kemik "başlıyorum." dedi ve devam etti,
"Para Ali Avey e gitti. Zeki Tecel ölü bir adam tarafından dolandırılıp darbe aldı, ve bu iki unsur bizimkiler için bir artı. Avey bu durumda bizim saflarımıza çekilmiş olacak, ona gönderdiğim para da ondan aldığım bahisçiyi öldürme görevinin üstüne tatlı servisi etkisi yapacak. Hep beraber Tecel ailesinin karşısında çelik yumruk olmuş olacağız. O devrilince arkasındaki büyük gemiler de ortaya çıkmış olacak."
"Böylece sen de tetikçilikten sağ kolâ terfi etmiş olacaksın" dedi Ali rıza.
Kemik kendinden emin bir gülüş atarak mırıldandı "bir senemi verdim sırf bu işe, yükselmek için bastığım yerin sağlam olması lazım."

"Kumanda sende " dedi ve devam etti Ali Rıza, " istanbul'a döndüğünde patronuna Tecel'in vereceğim adreste silah sevkiyatının olacağı haberini vermen gerekiyor, kılıfı sen uydur"

"Oldu bil. Artık gitmem lazım. Sabah olmak üzere. Bu akşam Aslı'yla balık yapacağız." dedi ve ayağa kalktı Kemik.

ALi Rıza güldü , "Uyuyan adama selam söyle"

Kemik "Onunla aramız bozuk, yaklaşık yirmi beş yıldır." dedi ve gülüşmeler eşliğinde evden ayrıldı. Sakarya ya geçip Sadriyi buldu ve istanbul yolunu tuttular.

Yer, ingiltere

Wast gölü, yine sessiz ve ıssızdı. Esen hafif rüzgarın uğultusu kuşların sesi ile bir resital veriyordu. ingilterenin kasfetli bulutları, yukarıdan gölü kıskançlık ile izliyordu.
Arthur Miller uşağına seslendi, "giriyorum, on dakika sonra gönderin." Daha sonra işlemeli bıçağını aldı, sadece gömleğini çıkartıp sadece üstü çıplak bir şekilde gölün beline kadar gelen sığ bölgesinde yerini aldı. On dakika boyunca nefes talimleri yapan Miller, sadece sesleri dinledi. On dakika sonunda uşak, iki korumasına el işareti gönderdi. Araçtan çıkardıkları anadan üryan kızı, gölün başına bıraktılar. Arkasından Henry Purcell'in "King Arthur" adlı operası eşliğinde gözleri ölü bir deniz gibi solgun ve kenarları morarmış olan çıplak bakire kız, gölün içine, Arthur Miller'ın yanına doğru yavaş ve güvensiz adımlarla ilerlemeye başladı. Tahminen on altı , on yedi yaşlarında olan, ruhu çekilmiş gibi görünen genç kız yanına geldiğinde Miller; kızın saçlarını okşayarak "soğuk mu? " diye sordu. Genç kız bu soruya karşın kaşlarını indirdi ve sessizliğini korudu. Muhtemelen ağır bir uyuşturucu madde kullandırılmış olan kız, sadece çevresindeki sesleri ve karşısındaki yüzün üzerindeki kegib izlerini idrak etmeye çalışıyordu. Miller sakin ve hayatı anlamış bir yüz ifadesi eşliğinde kızın çenesinden kavrayıp, "merak etme, birazdan ısınırsın.." dedi. Müzik o anda yükseldi, kemanlar çaldı, davullar ortamı inletti, Arthur Miller işlemeli bıçağını iki eli ile kavrayıp genç ve hiç bireyin farkında olmayan solgun yüzlü kızın mor gözlerine bakarak göğsünden sapladı, derisini karnının ortasına kadar yüzdü. Kuşlar, yerlerinden birer ok gibi fırladı, Miller, genç kızın göğsüne iki parmağı ile dokunup diline zütürdü. Ve genç kızı kan ile boyanmış olan gölün içine bıraktı. Hava solmuş, kuşlar gitmişti.

"Johnson, Lenchester a gidiyoruz" dedi. iki dakika sonra helikopter hazırdı.

Olum çoksel devam et

"Yarın akşama balık yapıcam, gel ben seni bırakırım eve" dedi Güven.

"Tamam. Haberleşiriz." Dedi Aslı ve sarılıp ayrıldılar.

Güven aslının arkasından bakarken kafasında düşünceler dönüyordu. "Koca molada iki saat basımın etini yedi, bana yemek yedirmedi." dedi kendi kendine. Ama yine de hayatla arasındaki tek bağ Aslıydı. Ya da Güven öyle sanıyordu.

Mecidiyeköy'de "Cansel" muhasebe bürosunda, aptal sayılarla ve mali hesaplarla geçen bir gündü. Yemek molasına çıkan Güven karşısında Aslı'yı gördü. Az ötede Özfırın cafe'de oturdular. Aslı;
"Neden yapıyorsun bunu? Neden çnüme çizgiler çekip duruyorsun ? Zaten geceleri görüşemiyoruz, telefonlarıma çıkmıyorsun, on tane mesaj atıyorum tık yok, yüzüme bak!"

içinin daraldığını hareketleriyle Aslı'nın gözüne gözüne sokan Güven; "Akşam biraz içtim. Sonra da uyumuşum zaten.." dedi.

"Hayatın uyumakla geçiyor " dedi ve sigarasından dertli bi fırt çekti Aslı. " sekiz aydır birlikteyiz Güven, sekiz aydır benim kafamı yorduğum kadar sen uyuyorsun. Tamam bir gece hayatımız olmayabilir. Ama bu işin taku çıkıyor, sorunların varsa bi doktora git diyorum, yanaşmıyorsun, Birşeyler için çabalamıyorsun, ben itiyorum, sen oturduğun yerden bana gülüyorsun.."

"Dün gördüğüm rüyayı anlatayım mı?" dedi Güven, hafif muzur bir ifade ile.

"Sıçarım şimdi rüyana!" dedi Aslı. Gülüştüler.

Güven; Aslı'nın gülüşünü izlerken, lisede altın saçlarını rüzgarda savururken onu izlediği günü anımsadı. Sınıfın en çalışkan kızı denilebilirdi Aslı için. Ta ki babasını kaybedene kadar. Birçok kişi için bir travma noktası vardır. Hayatın yelkovanını söküp akrebin önüne saplarsın, zaman durur. Bilincin bir bulantı yaşar ve o vakit, hayatın sancılarıyla annesiyle beraber ortada kalmış olan genç kız, dolu kafasına derslerini sığdıramaz olur. Güven, ona en umutsuz olduğu gün aşık olmuştu. Altın saçlarının, güler yüzünün solduğu gün. O gün ona kanatlarını açmış, ve hayatında kaybedecek birkaç kişinin daha olduğunu öğretmişti. Bununla yaşamaya başlayan Aslı, kaçınılmaz olarak kendisini gördüğü o çocuğu sevmeye başlamıştı. Aslı, iki sene sonra pgibolojisi pek de yerinde olmayan annesinin evlenmesiyle istanbul'a taşınınca, Güven de, ticaret lisesi mevzunu kimliği ile zaten nefret ettiği, kafasında bir ton soru işareti bırakan üvey baba ve annesinden belli bir miktar para alıp metropolün yolunu tuttu.

Gece devam dostlar

rezzz pmpa

tutarsa adımız gözüksün

Rez tutar

Uplayayim

Up up up

Hayrına up

Rezzz bu tutmalı amk iyi gidiyor devam