Yaklaşık 10 tane araba beni görmezden gelerek yoluna devam etti. Nihayet birisi beni görünce yavaşlamaya başladı ve hastanenin önünde durdu. Arabaya doğru koşmaya başladığımda kapısı açıldı ve içinden bir teyze indi. Teyze kapıyı kapattığı anda araba gaza basıp ilerlemeye devam etti.

Kendimi aptal gibi hissediyordum. Araba beni almak için değil teyzeyi indirmek için durmuştu ama ben ona doğru koşmuştum. Bu olaydan sonra otostop çekme işini de bıraktım ve mecburen yürümeye başladım.

Beklettiğim için hepinizden özür dilerim. Kızı saat 2:40 gibi bıraktıktan sonra biraz dolaştım çocukken oynadığım tepelerde falan o yüzden anca şimdi gelebildim. Şu an pc'deyim hızlı hızlı yazacağım.

Bir de prim diyen arkadaşlar olmuş. Ben sizden şuku istemedim ya da haber vermeden çekip gitmedim. Hep haber verdim ve işim uzadığında sözlüğe girme imkanım olduğunda uzadığını da söyledim. Buna rağmen prim diyenler okumayabilir, kimseye zorla okutmuyoruz.

pekekent sen hep boyle hikayeler yaziyon kimi gibiyon

Odama geçip bilgisayarın başına oturdum. Uykum yoktu, bilgisayar en iyi seçeneğimdi. Açtım ve internette dolaşmaya başladım. Biraz sonra aklıma duman olayı geldi ve internette araştırmaya başladım.
Yazan şeyler hiç iç açıcı değildi. Paranormal varlıkların bu şekilde görünebileceği yazıyordu. Bunun bir yalan olduğunu düşünüp sekmeyi kapattım. Biraz daha oyalandıktan sonra uykumun geldiğini hissettim ve ranzama çıkıp gözlerimi kapadım.

Zehra teyze sabah evinde ölü bulundu. Bir çok yerine darbe almıştı, her tarafı kan içindeydi. Polis soruşturma açtı ancak hiçbir şey bulamadı ve dosya kapandı.

O günden sonra ne bana yardım edenlerle ne de düşman olanlarla bir daha karşılaştım. Kitabı da başka birinin bulmaması için bir tepeye çıkıp gömdüm. Son satırlarımda şunları söylemek istiyorum:

Nefsinize ve merakınıza yenik düşmeyin. Onlardan yararlanmaya çalışmayın, hakkınızla para kazanın ve onlarla asla iletişime geçmeyi denemeyin. Sizi rahatsız edenler olursa da cinci hocalara değil Allah'a güvenin.

Hikaye burada bitiyor ancak son bir entry daha gireceğim okursanız sevinirim.

Beyler arkama baktığımda coni sins ve 5tane zenci vardı aralarına alıp bi güzel gibtiler zütüm acıyor şuan buda böyle bir anımdır

Okudukça hava soğuyordu. Okumam bittiğinde karşımda iki tane varlık gördüm. Birisi beyaz tenli, siyah gözlü, kel ve kısaydı diğeri ise mor tenli, kahverengi golü, sarı saçlı ve diğerine göre daha uzundu. Uzun olan "Emredin!" dedi. Kendinizden bahsedin dedim. T... kabilesindeniz. Dinimiz Musevilik.
Bana yardım edebilir misiniz diye sordum. Sana hizmet edebiliriz cevabı aldım. Ben hizmetkâr değil arkadaş istiyorum dediğimde yardım edebiliriz arkadaş dedi kısa boylu olan.

Panpalar işim uzadı yarım saat daha bekleticem ama beklediğinize değecek

Bir hikayeyi daha bitirdik panpalar. Çok özür diliyorum hepinizden, elimde olmayan sebeplerden dolayı sizi beklettim. Bunu telafi etmek için seri bir şekilde 16 part attım ve hikayeyi bitirdim. Okuyan herkese çok teşekkür ediyorum. Farkındayım bu hikaye gerçekçi olmadı pek ancak kendimi düzelteceğime söz veriyorum. Hikaye hakkında şu şekilde yorum yaparsanız sevinirim.

Hikayeye 10 üzerinden bir puan verin. Beğendiğiniz ve beğenmediğiniz kısımları, hikayenin ekgiblerini yazın. Bir de başka hikaye ister misiniz onu yazın, istiyorsanız ve aklınızda bir kurgu varsa onu da yazabilirsiniz.

Görüşmek üzere (:

Her şey o kitapla başlamıştı, o kitapla bitirecektim.
Apartmana gidip bir çilingir çağırdım. Komşusu olduğumu, anahtarını evde unuttuğumu ve başka anahtar olmadığını söyledim ve kapıyı açtırdım. Kapıyı açtığında parasını verip gönderdim. içeri girdiğimde gene aynı boğucu ve soğuk havayla karşılaştım. Hiç oyalanmadan odasına gidip çekmeceden kitabı aldım. Odadan çıkarken siyah bir kedinin yatağın kenarından bana baktığını gördüm. Aldırış etmeden hızlıca odadan ve evden çıktım. Kitapla içeride durursam gene beni yakalayabilirlerdi ve kitabı alırlarsa bu sorunu çözemezdim. Bu yüzden parka gidip oturdum ve tenhalaşmasını bekledim.

Yardım sözünü almak içimi rahatlatmıştı ancak internette bu varlıkların çok yalan söylediği yazıyordu. Onlara güvenebilir miydim bilmiyordum ancak güvenmekten başka çarem yoktu.

Saat 3'e geliyordu, zaman ne çabuk geçmişti. Artık eve gitme vaktim geldiğini düşündüm ve eve doğru yürümeye başladım.

Apartmana girdim ve merdivenleri çıktım. Bu kez Zehra teyzenin evinin önünde duman görmemiştim. Bu iyiye işaretti en azından ben öyle düşünmek istiyordum. Eve girdim ve oturma odasına geçip televizyon izlemeye başladım.

hastaneden çıkıp durağa doğru yürürken kendi kendime şunları soruyordum bu kadın kimdi ordaki siyahlık neydi

neyse çıktım eve gidiyorum apartmana geldim kapıyı açıp zehra ablanın evine girdim
evine girdikden sonra odalarını araştırdım mutfak neresi oturma odası neresi diye

mutfakta dolabı açtım içecek vardı ve 1 bardak kendime koydum

sonra zehra ablanın odasından ses geliyordu korkarak oraya doğru gittim

kapıyı açtığımda 3 zenci amerikan usülü zehra ablayı gibiyodu beni gördüler benide sabaha kadar gibtiler sabah uyandıgımda ise zütümü hissetmiyordum

Pnpa su serp üzerine sönsün pekekent

Kapıyı açtığımda karşımda Zehra teyze vardı. Çekmecelerimi mi karıştırdın diye sordu. Evet dedim ama sadece kıyafet bulmak içindi. Seni aptal dedi ne yaptığının farkında mısın? Kabileden iki cini öldürttün şimdi büyük bir kabile savaşı başlayacak. Serseri herif! Beni rahatsız ediyorlardı, kurtulmak istedim dedim. Kitap nerde diye sorduğunda onu odama zütürdüm.

Geldim ve ilham da var bugün bitiririm hikayeyi serice

Bunlar öğlen yardım edeceklerini söyleyen varlıklardı. Gerçekten geldiklerini görünce bana bir güven geldi ve mavi tenli varlığın yeşil gözlerine bakıp "Sana gitmeni söylemiştim." dedim. Tırnaklarını saplamak için elini geri çektiğinde tekrar ileri zütüremeyeceğinin farkında değildi. Beyaz tenli olan varlık elini tutarken diğeri arkasından tutmuştu. Benden uzaklaştırdılar ve beyaz tenli olan bir şeyler söylemeye başladı. O konuştukça bana düşman olan acı çekiyordu, beyaz tenli varlık korkunç bir hale dönüştü. Tamamen alevlerden oluşan bir varlığa dönüşmüştü. Elini kaldırdı ve mavi tenlinin boğazına zütürüp iyice sıktı. Bıraktığında mavi tenli de aldığı son nefesi bırakmıştı...

Şarjım yüzde 5. Elektrikler gelir gelmez ilk iş yazmaya devam edicem. Şimdilik görüşürüz panpalarım

Panpalar geç geldim kusura bakmayın başlıyorum tekrar

Zehra teyzeyi çağırdım ve kitabı istedim. Önce olmaz dese de lazım olduğunu söylediğimde kabul etti ve ben de gideyim artık dedi. Onu uğurlayıp bilgisayar başına geçtim.

Saat 8'e geldiğinde annemle yemek yiyip televizyon izledik. Gece yarısı olduğunda annem yatmaya gitti. Ben de odama geçip kitabı çıkardım ve ilk okuduğum duayı okumaya başladım. 1 tane varlık karşımda belirdi. Yeşil tenli, 100 santim boylarında, tombul ve keldi. Ona bakıp bana zarar vermek istiyorsunuz de mi diye sordum. Evet dedi, sana zarar vermek istiyoruz. Bu gece dedim arkadaşlarını öldürenler yok. Onları hizmetimden çıkardım peki ne için yaptım biliyor musun?
Ne için yaptın diye sorduğunda sizinle kendim yüzleşmek istiyorum. Ancak sadece seninle değil. Tüm kabilenle dediğimde tüm kabilem senin gibi bir zavallı için gelmez dedi. Bana yardım edenlerin öğrettiği birkaç kelimeyi söylemele beraber karşımdaki varlık acı çekmeye başladı. Bu zavallı seni öldürmeden tüm kabileni çağır diye bağırdım. Tamam diyebildi kısık bir sesle ve gözden kayboldu. Biraz sonra kendi başına tekrar geldi. Tam sana çağır dememiş miydim diyecektim ki arkasında başka varlıklar da belirmeye başladı. irili ufaklı 60-70 civarı varlık odama doluşmuştu. içlerinden bir tanesi öne çıktı ve tam karşıma geldi. Beyaz saçları, gene beyaz olan uzun bir sakalı, koyu gri bir teni ve sıradan kulakları vardı. Kırmızı gözlerinde ise yaşlı olduğunu düşündürtmeyecek kadar sert ve alevli bakışlar.

Kalın bir sesle demek bize meydan okuyorsun dedi. Onların gelmesiyle hava iyice soğumuştu, titrememek için kendimi zor tutarak evet dedim. Bu zavallı sizinle yüzleşmek istiyor. Bunları söylerken sesimde alaycı bir ton vardı. Arkasındaki varlıklar hareketlenmeye başlamıştı, homurdanmalar vardı. Onları sinirlendirmeyi başarmıştım artık mantıklı düşünemeyeceklerdi. ilk aşama tamamlandığına göre ikinciye geçebilirdik. Gene okumaya başladım, bu kez dostlarımı çağırmak içindi.

Şöyle parkedelim niko panpam hikaye yazmış 😁😁

Televizyonu izlerken kanepeye uzanmıştım, uyuyakalmışım. Duyduğum bir ayak sesi uyanmama sebep oldu. Kapıya baktığımda mavi tenli olan varlığı gördüm. Yemyeşil gözleriyle bana dehşet saçan bakışlar atıyordu. Gözlerimi gözlerinden eline kaydırdığımda uzun ve bir o kadar da sivri olan tırnaklarını gördüm. Sonum gelmişti. Dua okuyamıyordum, kitlenmiştim adeta. Varlık giderek yaklaşıyordu, yavaş ama emin adımlar atıyordu. Beni korkutmak ona keyif veriyor gibi görünüyordu. Nefesini hissedebileceğim kadar yaklaştığında kapıdan 2 varlığın daha geldiğini gördüm.