yeter bende anlatıyorum

hastaneye kaldırdılar bizi. annem geldi, kardeşim geldi, arkadaşlar orda, bi kaç akraba var falan. gözüm kapıda sürekli, selma nerde? niye gelmiyor. tmm gelmiyor niye aramıyor? orda o adamlarla beraber kaldığımı biliyor niye aramıyor? bi yandan kırılan çatlayan yerlerim acıyor, diğer yandan kalbim. derken doktor geldi. işte sayıyor şurda çatlak burda kırık bura yarık. ben hala kapıya bakıyorum. gelmedi selma. o gece hastanede kaldım, gözümü bir an bile kapıdan ayırmadım sabaha kadar ama gelmedi. sabah oldu taburcu oldum, eve gittim üstümü başımı değiştirdim. yarım yamalak bi halde yine selmalara.

yaz ulan yaz yaz

gündüz babasının evde olması mümkün değil, ama kapıyı çaldım babası çıktı kapıya. selma nerde cevat amca dedim, bak oğlum dedi, daha yaşın genç konuştuklarımı anlayabiliecek yaştasın, selmadan sana yar olmaz, git başka birini bul dedi. adama atar yapıcam ama her tarafım ağrıyor bi yumruk atsa komaya girerim amk. o yüzden alttan alıyorum. en sonunda bu gavat kızı nuriye vericem gibtir git lan dedi kapıyı kapattı. oraya düşüverdim. ne olduğumu anlamamıştım. kalktım, seloyu aradım dedim kasa kasa bira al, beni çerkez marketin ordan al. çabuk ol iyi değilim dedim. öğlen saatlerinde seloyla içmeye başladık, akşam 11'da uyandım sızdığım yerden.

biraz daha seri reyiz

rezerved yaz panpa ~~

hadi panpa çok yavaşsın yatıcaz şimdi

Amk bıtmemıs hıkayeyı okumak da ıskence ama ıyı yazıyon panpa devam

selo hala gidik. onu yan tarafa aldım arabanın başına geçtim doğru selmaların evine. kapıyı çaldım açan yok yıktım açan yok, tam arkamı döndüm gidecekten selmam camdan bağırdı, ştt diye. selma diye bağıracaktım sus yaptı bana. kendini sakın benim için yıpratma ben öyle yada böyle senin olucam dedi. o gece benim için mükemmelliyete yakın bi gece oldu. ertesi gün oldu, bütün arkadaşları topladım, arkadaşlarım arkadaşlarını topladı. rahat bi 50-60 kişi varız artık ya nuriyi öldürücez yada vazgeçiricez. cafeye oturduk yarımız yarımız dışarda planımızı yaptık. nuriyi evinin önünden arabaya alıp, ıssız bi yerde öldürene kadar dövücez.

4 araba 2 tane transit 50-60 kişi doluştuk. selonun arabada ben varım cengiz var adamı biz alıcaz evinin önünden diğerleri ormanda bekliyor. kahveden çıktı diye mesaj geldi. hazırlığımız yaptık zaten 10 dakika sonra geldi nuri. arabayla yanına yanaştık içeri aldık, cengiz bıçağı böğrüne dayadı sesini çıkarma sakın dedi. bende arkamı döndüm, nuri gittiğimiz yerde iki ihtimalin var; ya selmadan vazgeçeceksin, yada öleceksin. seçimini yap. gidene kadar vaktin var. kem küm bişeyler dedi. neyse ormana geldik arkadaşlar ateş yakmış dıbına koduklarım cehennem gibi yapmışlar.

50 vs 1 gayet adil anlat panpa devam

nuri gördü eli ayağı titremeye başladı. kararın ne nuri dedim, tamam vazgeçtim bırakın gidiyim diye yalvarmaya başladı. delikanlı sandığımız adam yalvarıyodu karşımızda. herneyse oraya kadar gelmişken bi kaç defa vurdum ben sonra orda bıraktık geldik. o yaz tatili bitene kadar nuri hiç görünmedi. gizli gizli selmayla buluşuyoduk ekim 2009 da üniv. açıldı gittim. yine telefonlar falan devam ediyoruz. bi gün gizli bi no aradı. açtım, selma evleniyor haberin olsun dedi kapattı. lan noluyor dedim. selmayı aradım, böyle böyle oldu nedir dedim. doğru dedi, evleniyorum dedi. ne diyosun lan sen dedim. memlekete gitmeye durumum yok. rapor alsam param yok para bulsam rapor alamam. iyice taka batmıştım. sevdiğim kız göz göre göre evleniyordu.

ama selma böyle birşeyi neden yapsın? bütün aile fertleri bir olmuş zorla kızı evlendirmeye karar vermişler. kimle biliyomusunuz? tabiki biliyosunuz artık. huur çocuğu nuri ile. gidemiyorum. telefonlarım açılmıyor. arkadaşlarım uzaktan uzaktan haberler veriyor. aileler arası git geller başlamış. isteme günü yaklaşıyormuş. ne yaptıysam gidemedim. 18 kasım 2009, izmirli bi üniversite arkadaşım şeffaf bi torbanın içinde yeşil bişey getirdi. esrarı o güne kadar ne görmüşüm ne duymuşum. senin ilacın bu, bana güven al iki nefes dedi. nerden bileyim böyle olacağını tamam dedim. iki nefes aldım. esrara başladığımı 5-6 ay sonra anladım.

devam panpaa

reserved

2 gecede bir esrar içiyorduk diğer gecelerde alkol. artık gözlerimin altı siyahlaşmış nefes almakta zorluk çekmeye başladım. ama bi sorun vardı. selma. selmayı unutmuştum. şubat 2010 15 tatil oldu, hemen memlekete. eve gittim annem tanıyamadı, çöp gibi olmuştum gözlerim simsiyah damarlarım belli oluyordu. noldu sana dedi bişey yok selmaya gidiyom ben dedim. gittim ki, selma evlenmiş. evi değiştirmiş. nuri ile evlenmiş lan. arkadaşlarımın hiç biri kalmamış. herşey o an anlamsız geldi. ne nuriyi bulabılıyorum ne selmayı ne cemile teyzeyi ne cevat amcayı hiç kimse yok. sadece evlendi taşındılar diye bi komşu söylentisi var aklımda. gece 1 cumhuriyet parkına oturdum içiyorum. düşünüyorum nereye gidebilir ne olur niye böyle oldu.

eğer anlattıkların gerçekse allah sabır versin bilader

eger anlattıkları gercek degılse o zaman kutlarım bu adamı nasıl bı beyın varmısta uydurmus derım amk Fılm seneryasu olur lan bu hıkayeden

derken selmanın en yakın arkadaşı gül geldi aklıma. ailesi ile kalmıyordu. orda üniversite okuduğu için arkadaşlarıyla kalıyordu. gecenin 2sinde kapısını çaldım. çaldım çaldım, en sonunda uykulu bi şekilde kapıyı açtı, sen kimsin dedi anlattım böyle böyle ben selmanın erkek arkadaşıyım. selmadan haber alamıyorum. bi kaç defa onu buraya bırakmıştım ben güle gidiyorum diye. ordan biliyorum burayı bana yardım et nolur çok kötü durumdayım dedim. ne yardımı ne diyosun gece gece falan dedi dedim allah aşkına git yüzünü yıka bi açıl bana anlat neler olduğunu. içeri girdim kız ayıldı, demek selma düğününden önce bu yüzden ağlıyordu dedi. ağlıyomuydu dedim hemde nasıl dedi. nerde şimdi dedim nasıl ulaşabilirim ona istanbula taşındılar dedi. adres falan var mı nedim yok dedi öğrenebilir misin dedim yarın öğrenirim dedi.

@56 @57 tamamen gerçektir. bu saatte böyle bişey beynimi yoracak kadar beynim yok.

ertesi gün gül istanbuldaki adresini bana mesaj attı. akşamı otobüse binip istanbula gittim. gece boyu adresi aradım, oraya sordum taksiye bindim, yürüdüm, otobüslere bindim. en sonunda kağıttaki adresi buldum. oturdum tam karşına bakıyorum biri çıksa etse diye ama o saatte uyumuşlar heralde. şubat ayı hava buz gibi sabaha kadar bekledim. sabah oldu, kapıdan huur çocuğu nurinin çıktığını gördüm. kan beynime sıçradı. sakin ol dedim kendi kendime arabasına binip işe gitti sanırım. gider gitmez apartmana girdim. kapıları okuyarak çıkıyorum. sonunda buldum, 11 numara. kapıyı çaldığımda karşıma selmam çıkacak eminim. ama diğer türlüsünede alıştırdım kendimi, ya küçük bi çocuk çıkarsa? düşünmek bile istemem.