çabuk parlar tez sönerim

kancık gibi yanar dönerim diyosun yani..

gibtir ettim zaten de, e kafa ütülüyo bu mal

@203 okumazsan kafanı gibmez merak etme

neyse demek çok kafa gibmişiz yeter artık

"ya gördüm neyleyim insanlar vardı duvarın içinde. ya ben hep duvara konuştum, ya da duvar değil konuştuğum, içinde insanlar var. nedense beni anlasın istedim içinde insan olan duvarlar. bilmiyorum belki de ben gerçekten delirdim onlar haklı belkide. içinde değil duvarların insanlar, sadece arasındalar." bana bir şeyhler oluyor

her zaman ferregrafi satar
9 sayfa anlatırsın okunmayı beklersin
üç beş kişi ya okur ya okumaz
oysa ferregrafi satar
düşünme yetisi elinden alınan herkes için en değerli varlık cinsel organlarıdır
cinsel organlarının doğrultusunda ilerler onlar
inadına düşünenler baldıran zehrini içmeye mahkumdur
neyse boynumuzu eğer içeriz baldıran zehrini de dıbına koyim

yazmaya devam et panpa daha hardcore gibişler bekliyorum senden

@208 panpa sen de hep tam ısınmaya başladığım sırada geliyosun neyse geceye artık

panpa bilgisayar bozulmuştu bu gece devam edicem 5.sayfadan

@209 eyvallah panpa

yavaştan başlasak mı

http://fizy.com/s/150jry

önce kuzenlerimden bahsetmek istiyorum
çavuş, esas adı hüseyin, amcamın adı, lakabı da zaten amcamın lakabından gelme çok uzun süre adını çavuş bilmiştim zaten çocukluk işte
diğeri soner, çavuş'un kardeşi
aslında çavuş abimle yaşıt ya hiç abi demedim ona
giriş ne saçma oldu
neyse
tıptaki adını bilemem;kas erimesi denen bir illet
önce yürüme yetilerini kaybettiler
sonra yavaş yavaş zaman içinde tüm yetilerini
önce çavuş gitti
sonra soner
en sonunda da iki evladını kaybeden halam
nasıl olsa hastalardı
nasıl olsa başkalarının yardımına muhtaç yaşıyorlardı
herkes bunları söylüyor
üzülmeye bir engel olabilir mi bunlar?

neyse duygusal bir giriş oldu

müzik gerçekten de insanın yazacaklarına çok fazla etki ediyor

aslında hiç çalışmadan yaşayabilmeyi dilerdim,bir oblomov,bir c. yahut kinyas ve kayra'dan herhangi birisi olmayı gerçekten dilerdim ama benim ne aileden kalma param ne de herşeyi bırakıp illegal sayılan yollardan para kazanarak yolculuk yapacak cesaretim var

ilk işim antalya'da konyaaltı plajında bir plaj büfesinin mutfağında bulaşıkları yıkayıp, bazen de gelen siparişlere yetişemeyen aşçıya yardım etmekti,
gerçekten insanı feci şekilde bunaltan bir işti,
sıkılıyordum,
sıkıldıkça yavaşlıyordum,
kaçıp gitmek istiyordum,
lanet ediyordum ama kışın okul masrafına birazcık katkı olsun diye çalışmak zorundaydım,
iki ay dayanabildim bu işe, sonlara doğru elimden tabaklar daha sık kayıp düşmeye, kırılmaya başlamıştı, kovsunlar istiyordum ama kovmuyorlardı ben de kendi isteğimle işten ayrıldım daha sonra. günlüğü yirmi liraya oniki saat, haftalık izin olmaksızın sürekli ayakta o küçücük mutfakta bulaşık yıkayıp, hafif çatlak aşçının dırdırına dayanmak gerçekten çok güçtü hele de on beş yaşında sinirli bir ergen olarak buna katlanmam hele de hayallerim varken çok zordu

aslında her insandan üç tane var
kendisi
olmak istediği
istemeden olduğu
olmak istediğini olan ben hiç görmedim,
vardır elbet ama ben tanışmadım
bi de insanın istemeden olduğu bir kişilik hali vardır
bu arada uğrar gider
hani aslında yapmak istemediğin şeyleri yaparsın
bir kalp kırarsın
yahut aniden canavarlaşırsın
duvarları yumruklarsın
ama o hep oradadır ve eğer isteklerinle yaşadıkların hiç örtüşmüyorsa
sen hiç olmak istemediğin adam olursun
sabah 9 akşam 5 beyaz gömlek siyah takım elbise boyunbağı
tek amacın mesaiyi bitirmek
sosyal sigortadan yararlanabilmek
eve gidip televizyon izlemek
modern kölesindir artık
patrona bağlısındır
devlete bağlısındır
bağlı olmak zorundasındır
aman başımıza daha kötüsü gelmesin diye isyanını içine bastırırsın
aman başımıza bir iş gelir korkusuyla isyan etmek isteyene öfke duyarsın
ama ne de olsa modernsindir
onbeş saat çalıştığının farkında değilmiş gibi e ama bizim iş yerinde küpe takmaya izin veriyorlar diye sevinirsin
insanlığından gider fark etmezsin

(bkz: küfretmek istiyorum lan)

bugün tıkandım pek yazamıyorum