Rezerve

Guzeeel

Uyanıp giyindiğimde annem hala uyuyordu. Ben yine de hazırlanıp çıktım evden. Bir meraka sürükleniyordum. Aşağı indiğimde kıza mesaj attım çoktan hastaneye gitmiş bile. Hastane oturduğumuz yere yakın zaten, çarşının başında. Sabah sigaramı yakıp yürümeye koyuldum. Her an annem arar korkusuyla telefona bakıp duruyordum bu arada. Şimdi merak eder, telaşlanır. Buna hakkım olmadığını düşünürüm hep.

Hastanenin önüne gelince kızı aradım nerede olduğunu öğrenmek için. Hastanenin ön bahçesindeydi. Bu güneşin altında beklememek için arka taraftaki bahçeye çağırdım, hem daha fazla gölgelik vardı. Bir banka oturdum beyler bekliyordum. Kız hastanenin köşeyi dönüp bana doğru yürürken başımdan aşağı kaynar sular döküldüğünü hissettim. Bir an bacaklarım boşaldı. Beynim bocaladı. Kız aksıyordu beyler. Yanlış hatırlamıyorsam sağ bacağından aksıyordu.

Ben tayfayı çağırdımda neredeler amk neyse devam

Aga hadi ya bekliyoruz

Bu kadar fazla teklememin sebebi kızı hep oturuyor görüyordum. Böyle bir şey olduğunu fark etmemiştim. Ama elimden geldiğince çabuk topladım kendimi. Gücüm yerine gelsin diye zorladım. Her hücrem farklı düşünceye meydan bırakmıştı adeta. Muazzam gülmesiyle yanıma geldiğinde geçmişti artık nerdeyse telaşım. Anlaşılan o ki telaş sırası bendeydi. Kendimi nasıl kaybettiysem artık ayağa kalkmıştım.

- oo beni ayakta mı karşılıyorsunuz? Çok naziksiniz bayım.
+ Şu karmaşık konuşmalarını bir kenara bıraksan ya biraz
- kahvaltı yaptın mı?
+ sabahın köründe kaldırıp getirdin buraya ne kahvaltısı?
- hadi o zaman iki simit al da gel. gevrek olsun ama. Ayrıca meyve suyu da istiyorum, şeftalili olsun mümkünse.
+ başka bir emrin var mı?
- aa nereye gitti deminki nazik beyefendi?
+ tamam tamam sen otur buraya ben alıp geleyim.

Benimle nasıl oluyor da böyle yakınmış gibi konuşabiliyor? Ben nasıl oluyorda bu şekilde yakınmış gibi karşılık verebiliyorum? Adını bile bilmiyorum.

- Adın ne senin ya?

Geldim beyler ben baştan başlıyorum siz devam edin

"Topal osman derler bana gari"

hadi pnp devam rez

reserved

Güzel gözlü daha doğrusu benim deyimimle güzel bakan insanlardan biriydi bu da. Gözlerinin güzelliği miydi beni ona iten? Kalbinin böyle saf olması mıydı? içimde ona karşı bir yakınlık hissetmiyorken bu fiziki yakınlığın sebebini bulamıyordum.

Hastanenin karşısında bir pastane vardı oraya girip birkaç simit aldım tabi bir de şeftalili meyve suyu. O yol boyunca hep farklı düşünceler hakimdi yüreğimde. O tatlı azarlama şeklindeki konuşması, abartıya kaçmayan tripleri hala kulaklarımdaydı. Yanına geri döndüğümde masum bir çocuk gibi oturmuş şefkat bekleyen gözlerle bakıyordu sanki. En azından şimdi bu güzel gözlü kızın adını biliyorum. En azından yakın olmama ilk sebep.

' Yasemin.'

Beğendim hikaye güzel benim gibi babasını kaybeden nathan kardeşime ve sana gelsin bu şarkı
https://youtu.be/LfY_ol_rPA0

Simitleri elimden aldıktan sonraki halini hiç unutmam.

- Bunu mu yicez ya?
+ Simit isteyen sen değil miydin? Hey allahım ya
- Ben gevrek simit istedim. bundan değil.

Ben o güne kadar gevrek simit nedir bilmeyen adamım. Meğer başka bir şeymiş. Ben ise simidin daha kavruk hali zannedip daha kızarmış olanları seçmiştim. Neyseki uzatmadı. Bir yandan simitlerimizi yiyip bir yandan muhabbet ediyorduk. Ben hala burada ne işim var bilmiyordum.Ama zaman çabuk geçiyor. Farkında olmadan konu başka bir konuyu açıyor. Yaseminin müthiş gülmelerinin sonu gelmiyordu.

- Hadi kalk gidelim.
+ Nereye?
- Markete geç kalıyorum.
+ Hastaneye niye gelmiştik?
- Burada bizi kimse görmez diye tabiki.
+ Hey allahım ya. Sen sıyırdın mı biraz?
- Galiba bayım sıyırdım. Ayrıca, sevdim seni bayım.

Sabah erken uyanmam gerekiyor beyler. Malum iş var. Yarın devam edeceğiz, iyi geceler.

Okurum park edeyim şuraya

25 yıllık bireyim hayatım boyunca kimse bayim kelimesini cümle içinde kullanmadi

park edeyim

Foto duygulandırdı knk

Hikaye çok güzel

Rezerve