Annemle beraber salona geçmiş, kitaplarımızı dizimize koymuş, ellerimizde birer fincan çay Elifi konuşuyorduk. Daha doğrusu annem soruyor ben cevaplıyordum.

- ilk sınıfta gördüm onu. Geç kaldı derse. içeri girince de yer olmadığından benim yanıma gelip oturdu arkadaşıyla beraber. Çok güzel gözleri vardı. Aynı seninkiler gibi işte anne. Daha sonra bahçe de yanımıza geldiler. Çakmağımı istedi benden. Yanıma oturdu. Sanki hayatıma kuruluyormuş gibi yanıma oturdu. Sanki yerini belli ediyormuş gibi. Babamın öldüğünü anladı hatta. Sadece tek cümlemden anladı. Yıllardır benim içimde hüküm sürüyormuş gibi anladı beni. Çakmağımı alırken elim eline değdi. Çekmedi elini, bende çekmedim bir süre. Kilitlenip kaldık sanki. Dünya birkaç saniyeliğine sahnesini bize bıraktı sanki. Her yaşam irkildi sanki sonra sert ve yalın. Dolmuşa binmeden elimi tuttu. 'Başın sağolsun' dedi. Cevap bile veremedim. Gözlerimden anlamıştır zaten. O kadar şeyi anlayan bunu da anlamıştır herhalde.

+ Ona aşık olduğunu da anlamıştır o halde.

Rezerved

Rez amk

Annemle o gece kitap okumadık. Sohbet sohbeti açtı. Eliften başladığımız sohbet yine döndü dolaştı babama vardı. Ve yine ağlamakla bitti. Annem anlattıklarımı dinleyince onun ağzından duyduğum en güzel sözü söylüyordu bir kez daha 'aynı baban gibisin.' Ben babama benzemekten başka daha ne isteyebilirim ki?

Markete ikinci gidişim birkaç gün sonrayı buldu. Bir yandan oradaki kızı merak ederken diğer taraftan gitmemek için direniyordum. Ufak tefek alışverişimizi de hemen aşağıdaki bakkaldan yapabiliyorduk. içeri girer girmez kasiyer kızı aradı gözlerim. Yerinde oturuyordu yine. Beni gördü mü bilmiyorum. Alacaklarımı alıp kasanın önüne gelince birkez daha gözleri dikkatimi çekmişti. Kız beni yine gördüğüne memnunmuşçasına başıyla selamladı.

- Buraya yeni mi taşındınız.
+ Evet çok olmadı.
- Yabancı göründünüz de..

Kız her cümlesinden sonra sanki biraz daha telaş ediyordu. Geçen seferki haliyle hemen hemen aynı ama bu sefer daha sakindi. Bu ufak muhabbetten sonra eve döndüm. Eve girdikten az sonra telefonuma bir mesaj geldi.

'Hüzünlü bakıyorsunuz.' sadece bu kadar.

Rezerved

Ovv guzel yaziyor adam devam kardes takipteyim

Rezerved

Rez pampa Rez ulan rez

Mesajın kasiyer kızdan geldiği çok belliydi. Kartı aldığımda verdiğim numaramdan ulaşmıştı bana. Aslında çok şaşırdım. Böyle bir şey olabileceğine ihtimal vermedim ilkin. Daha beni tanımadan, bilmeden nasıl oluyordu da buna cürret edebiliyordu? Cevap yazmadım. O an için yazmak istemedim daha doğrusu.

Elif birkaç gündür hep artan samimiyetimizle beraber yanımdan ayrılmamaya başlamıştı. Gerçi ben onun gözlerinden uzakta kalmayı istemezdim hiç. Özge ve Erhan ile de beraber ufak çaplı bir grubumuz olmuştu. Özgenin uyuz hallerini sevmeye başlamıştık hatta yavaş yavaş. Bu günün derslerinden çıktıktan sonra bahçede sürekli oturmaya başladığımız banka geçtik yine. Elif yanıma oturdu ve çakmağımı isterken annem gibi baktı tekrar. Camel sigaramız dumanıyla kaderimizi yazarken biz gözlerimizden aşkı aşılamaya devam ediyorduk birbirimize. Ne dile geliyordu bu hisler ne de belli etmeye. ikimizin de gizli saklısıydı ama ikimizinde alenisiydi bir bakıma. ikimizinde yarası ikimizin de acısıydı.

- Çok fazla üzmüyor musun kendini?
+ Ne için söylüyorsun bunu?
- Baban için diyorum. Bu kadar zaman geçmiş, üstelik hiç hatırlamıyorsun bile. Ama sanki daha dün ölmüş gibisin. Biraz toparlasan kendini. Bu kadar heba olmasan.
+ Bir çocuk babası öldükten sonra daha fazla büyür. Bir çocuk babasız hayatı bir dağ gibi görür. O dağın neresinde olacağı onun kararı. Ya her şeyi kabullenip eteklerinde gezinecek ya da zirvesini kollayacak her zaman. O dağ benim babam işte. Başımızda değil belki ama biz bunu kabullenemiyoruz. Annemin iç dünyasında neler yaşadığını tahmin bile edemezsin. O dağ olmazsa biz üşürüz, o dağ olmazsa biz sığınacak bir yer bulamayız. insanın evinin olmaması babasının olmamasından daha önemli değil çünkü.

Elif elindeki sigaralardan birini bana uzattı. Yürüdüğümüz yol bitmiş çarşıya gelmiştik. O kadar şey konuşmamıza rağmen sanki çok yabancıydık, konuşacak hala o kadar şey varken sanki bu zamana kadar hep beraber dağlanmıştık.

Güzel yazıyorsun panpa

Yarida birakma panpa uslubun hosuma gitti bekliyorum yeni partlarini

Harikasın biraderim takipteyim bekliyorum

Eliften ayrıldıktan sonra eve doğru yürürken marketteki kız geldi aklıma. Adını dahi bilmiyorum henüz. Cevap yazmamıştım gerçi o da başka bir şey yazmamıştı. Kendimi alamadığım bir karışıklık beni daha fazla çekiyordu içine. Markete girdim. Ve kız yine yerinde oturuyordu. Herhangi bir şey almayacaktım. Direkt kızın yanına gittim.

- Ne demek istedin?
+ Hüzünlü bakıyorsunuz bayım. O güzel gözlerinizin ardında ne çok acı saklıyorsunuz. Bedeniniz bayım, bedeniniz birkaç ömrü bir arada yaşamış sanki. Elleriniz niye soğuk bayım? Ölümü andırır gibi. Hangi ölüm sizi böyle kederli kılmış olabilir? Kalbinizi dağlamışlar bayım.
- Neden böyle karışık konuşuyorsun?
+ Peki öyleyse. Karışık olmayan bir şekilde konuşayım madem. Yarın hastaneye gitmem gerekiyor da, benimle gelir misin?

Rezzzzz

Aga yazzz yaaazzz seriiiiii

Kasiyer kızla konuşmamdan sonra içim biraz buruk biraz merak içinde çıktım marketten. Onunla hastaneye gidecektim ama adını hala bilmiyordum. Soramadım da zaten. Beni o kadar kısa görmüş olmasına rağmen bu kadar kısa ve isabetli nasıl özetleyebildi öyle? Gözleri neden hiç iriliğini kaybetmedi?

Sabahın 7 sinde telefonumun amansız çalmasıyla uyandım. Sersem ve korkmuş bir şekilde telefona baktım. Kayıtlı olmayan bir numaraydı arayan.

- Benimle hastaneye geleceğini unutmadın herhalde?
+ Allah cezanı vermesin, bu saatte mi gidecektik. Sabahın köründe arıyorsun.
- Hadi bela okumayı bırakta giyin gel. Ben seni bekliyorum.
+ Tamam kapat geliyorum.

Neden bu kadar samimi? Neden kırk yıllık ahbap gibi davranıyor? Neden ben hemen teslim oluyorum her dediğine?

Haydaaaaa

42 rezervasyon

Ayrac Rez