1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

--- son partlar ---

1996 nın ilk ayları. askerlikten yüzden düşeli çok olmuş, şehit olunan zamanlara girilmiş. 1 aydan daha kısa bir sürem kalmış teskereye.

17 ay.

dile kolay.

17 ay önce doğmuşum sanki. ondan öncesi yokmuş gibi. en başta dediğim gibi. kahramanlıklar öyküsü, bir destan değil bu anlatılanlar. gerçekler.

yarın, şu an aramızda bulunan bazı arkadaşlarımızın kardeşlerimizin karşılaşacağı şeyler. yıllar önce abilerinizin karşılaştığı şeyler.

unutulmayan hadiseler.

unutulmaması gereken hadiseler.

bambaşka bir hayat.

bu insanlar içinizde arkadaşlar. bu olayları yaşayan insanlar hergün yanınızdan geçiyor, belki selam veriyorsunuz yüzüne dikkatli bakmadan. hergün aynı otobüste yolculuk ediyorsunuz bu insanlarla.

size bir tanesinin adresini vereyimmi.

istanbul da, mecidiyeköy okmeydanı - aksaray yedikule arası otobüslerde yolculuk yapanınız hiç oldu mu?

okmeydanı mecidiyeköy istikametinden aksaray ve yedikule giderken, shell benzin istasyonundan kasımpaşa nın dar bir yoluna girersiniz, daima trafik vardır orada. o yolda bir adam var.

genellikle asker elbisesi giymiş, başında bir miğfer yoldan geçen arabalara kendince yön gösteriyor, elinde bir düdük, geçen jandarma minibüslerine polis arabalarına selam veriyor. ona dalga geçmek için selam veren insanlara hazır kıta durup selam veriyor.

etrafınca deli olarak adlandırılmış bu adam. sizce neden deli.

o adam da bu anlattığım şeyleri yaşamış insanlarından bir tanesi. arıyorsunuz ya etrafta. görmüyorsunuz. işte onlardan biri.

bir gün yolunuz düşerse dikkat edin. çoğunlukla oradadır.

hatta biraz dikkat ederseniz, hep bir şeyler mırıldığını farkedeceksiniz. hep aynı şeyleri mırıldanıyor;

Hem okudum hem de yazdım
Yalan dünya senden bezdim oy
Dağlar otağını gezdim
Yitem yavrum bulunur mu

Bak şu kaşa bak şu göze
Yandı yürek döndü köze
Mehmetimi bir top beze
Saran dünya değilmisin

El veriyor el veriyor
Ortadirek bel veriyor
Döndüm baktım sağ yanıma
Mehmetim can veriyor

mehmet e ağıt bu mısraların ismi,