1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

ayraç""""""""

reserved

takipteyiz

bariş abi kralsın sürekli okuyoruz yağmur abla + bağlar başı baho reis hepisini biliyoruz devam et reisciğim

(komplike metalurjist

isparta dag komando egitim kadro olarak yaptim askerligimi kendi askerlik anilarimi ve cepheye gönderdgimiz cocuklarin yasadiklarini yazmaya hic bir zaman cesaret edemedim.
bilmedikleri bir cografyada, bilmedikleri bir savasta, sevdiklerini arkada birakip bu kadar zorluga gögus geren, canini, kolunu, bacagini feda eden tum sehitlerin mekani cennet tum gazilerden allah razi olsun demekten baska birsey gelmiyor elimizden.
hayatinin en yasanasi yillarinda böyle bir tranva ile aylarca yasamak cok ama cok zor..
halen orada olan cocuklarin allah yardimcisi olsun, sevdiklerine kazasiz belasiz kavusmak nasip etsin..
magazin maymunlarindan, futboldan, gibik dizilerden firsat bulup 1 dakikaligina hatirladigimiz sehitlerimizden helallik istemee bile yuzumuz yok millet olarak.. onlarda hakkini helal etmesin..
ve son olarak..
allah tum sehit ailelerine sabir versin..
birde karadeniz halkinin illeti kanser.. ne kimse arar ne kimse sorar oradaki garibanlari her evden kac tane cenaze cikmistir cernobil'den sonra kimseler hatirlamaz bile..
rahmetli yagmur kardesiminde topragi bol, mekani cennet olsun..

son partları atıyorum arkadaşlar, öncelikle şunu söylemeyi bir borç bilirim. yazıma başlarken beklemediğim bunca ilgiden dolayo hepinize sonsuz teşekkür ederim.

bir kaç şeyi önceden söylemek isterim, burada yazılanlar için, bir kaç kişiden kitap teklifi aldım. bu yazılanlar kitap olmayacak. bu yazılanlar inci sözlükte kalacak, kaldırılmadığı sürece veya silinmediği sürece, internet kullanan herkes, istediği vakit girip okuyabilecekler. bu yaşanılanların kitap veya seneryo haline getirilim para kazanmak amacıyla kamuoyuna sunulmasına pek anlam veremedim. o yüzden öyle bir niyetim yok.

bir kaç arkadaşı kırdıysak şimdiden affola. bazen ekgib veya unutularak yazılmayan şeyler hatta yanlış yazılan şeyler olmuş olabilir. zaten bunlar özel msjlarla belirtildiğinde düzeltilmiştir. gece görüş olayına biraz deyineyim. o zaman yoktu yazmış olabilirim. ancak öyle yazdıysam yanlış demişim. zaten yazılanların tümünü okuyan arkadaşlar muhakkak rastlamışlardır. hepimizde yoktu az vardı demiştim.

sanırım 1 aydan fazla birlikte olduk. hepinize teşekkür ediyorum. yaşadıklarım ve yaşadıklarımızla ilgili yazacaklarım bu gece son bulacak. ancak her zaman, kim ne zaman isterse bana özelden veya başlık altından soru sorabilir. bilgim dahilinde cevaplarım veya muhabbet etmeyede devam ederiz.

tekrar tekrar teşekkür ederim.

yavaş yavaş son gecemize başlayacağım arkadaşlar.

vay be bitiyor demek

olmadı şimdi bu komando biz ne okuyacaz

mert adamsın abim, yiğit adamsın..

bir çay koyayım. O değil de anlattıkların ne kadar acı olsa da , özellikle askerlik kısmındaki yaşadıkların bana komando olma isteği verdi. Belki burda sıcak odamda bunu yazmak kolay ama, o dostluklar, acılar, sevinçler, korkular ömrün boyunca yaşamayacağım tüm duyguları 1,5 seneye sığdırıp, hayat tarafından pişirilmiş olmak cezbetti beni galiba.

--- son partlar ---

1996 nın ilk ayları. askerlikten yüzden düşeli çok olmuş, şehit olunan zamanlara girilmiş. 1 aydan daha kısa bir sürem kalmış teskereye.

17 ay.

dile kolay.

17 ay önce doğmuşum sanki. ondan öncesi yokmuş gibi. en başta dediğim gibi. kahramanlıklar öyküsü, bir destan değil bu anlatılanlar. gerçekler.

yarın, şu an aramızda bulunan bazı arkadaşlarımızın kardeşlerimizin karşılaşacağı şeyler. yıllar önce abilerinizin karşılaştığı şeyler.

unutulmayan hadiseler.

unutulmaması gereken hadiseler.

bambaşka bir hayat.

bu insanlar içinizde arkadaşlar. bu olayları yaşayan insanlar hergün yanınızdan geçiyor, belki selam veriyorsunuz yüzüne dikkatli bakmadan. hergün aynı otobüste yolculuk ediyorsunuz bu insanlarla.

size bir tanesinin adresini vereyimmi.

istanbul da, mecidiyeköy okmeydanı - aksaray yedikule arası otobüslerde yolculuk yapanınız hiç oldu mu?

okmeydanı mecidiyeköy istikametinden aksaray ve yedikule giderken, shell benzin istasyonundan kasımpaşa nın dar bir yoluna girersiniz, daima trafik vardır orada. o yolda bir adam var.

genellikle asker elbisesi giymiş, başında bir miğfer yoldan geçen arabalara kendince yön gösteriyor, elinde bir düdük, geçen jandarma minibüslerine polis arabalarına selam veriyor. ona dalga geçmek için selam veren insanlara hazır kıta durup selam veriyor.

etrafınca deli olarak adlandırılmış bu adam. sizce neden deli.

o adam da bu anlattığım şeyleri yaşamış insanlarından bir tanesi. arıyorsunuz ya etrafta. görmüyorsunuz. işte onlardan biri.

bir gün yolunuz düşerse dikkat edin. çoğunlukla oradadır.

hatta biraz dikkat ederseniz, hep bir şeyler mırıldığını farkedeceksiniz. hep aynı şeyleri mırıldanıyor;

Hem okudum hem de yazdım
Yalan dünya senden bezdim oy
Dağlar otağını gezdim
Yitem yavrum bulunur mu

Bak şu kaşa bak şu göze
Yandı yürek döndü köze
Mehmetimi bir top beze
Saran dünya değilmisin

El veriyor el veriyor
Ortadirek bel veriyor
Döndüm baktım sağ yanıma
Mehmetim can veriyor

mehmet e ağıt bu mısraların ismi,

reserved.

ben o yaşta daha şıtaj yapıyodumlan helal

http://www.youtube.com/watch?v=c9fE7XOHxBw

yaklaşık 8 9 gündür arazideydik, son diye düşünüyordum. çakırsöğüte döndükten sonra artık tezkere alacak asker olacaktım ve bitecekti arazide intikal yapmak veya operasyonlar.

gün sayabilirdim yağmuruma kavuşmak için.

son bir kaç haftadır pekde iyi olmayan haberler alıyordum. yağmura ulaşmak imkansız olmuştu. ne zaman hastaneyi arasam ya hemşire müsait olmadığını söylüyor veyahut annesi çıkıyor uyuduğunu söylüyordu beyler.

annemde oğlum merak etme, herşeye hazırlıklı olmak lazım, hem senin hem onun için. az kaldı zaten. sen kendine dikkat et sen iyi olursan oda iyi olur falan diye birşeyler söylüyordu.

akl-i selim düşününce durumun vehametini anlayabiliyorum şimdi beyler ama o zaman kötü şey getirmiyorsunuz aklınıza.

tek düşündüğüm, benim iyi olmam gerektiğiydi. o kadar. bana bişey olmazsa ona da bişey olmayacaktı.

aylardır bölgedeydik askerlerimle. onca şey yaşamıştık, k.ırak a bile girmiştik defalarca. bişey olmamıştı.

inanırmısınız aramızda dalga bile geçer olmuştuk azraille.

bizi kesin unuttu amk,

bizi teğet geçti,

azrail bile illallah etti bizden hey yavrum hey,

gibi dalga geçip gülüşüyorduk.

biz ne bilelim, bizim için pusuya yatanın azrailin ta kendisi olduğunu.

son arazi arama tarama görevimiz, yavaş yavaş kış bittiği için, yaz tertiplenmesi boyunca sınır jandarma timlerinin bölgeleri arasında intikal yaparak geçiriyorduk.

özellikle ortaklar kureyşin arasına kadar gidiyor, ırak topraklarına 1 km kadar girip tekrar hat boyunca düğün dağına dönüyorduk. düğün dağında ise çeşitli mevkiilerinde (arazinin uyumuna göre) istirahat edip tekrar aynı hat boyunca yola koyuluyorduk. yaklaşık 7 6 kol halinde 300 e yakın komando olarak intikal yapıp arama tarama görevimizi yerine getiriyorduk.

herşey gayet normaldi. yani o bölgenin durumuna yaşadıklarımıza göre normal. yoksa günde 12 13 saat yürümek normal olabilir mi? olabileceklere bizim beklentimize göre normaldi.

taki o dıbına kodumun gecesine kadar.

hikayenin tamdıbını atacak olana şuku + nick6 feda birkaç kişi hepsini word dosyası yapmıştı.

ayağı parçalandı

çok güzel hikayede
bende o zamanlar bi yandan pentegondaki özel ofisimden 3. dünya savaşını kurgularken bir yandan nasada quark bombasını tasarlıyorum. tabi o aralar los angelesteki evimin 12. katına olimpik havuz yaptırdığım için italyadan özel malzeme gelicek onu bekliyorum. bir yandan victoria secrecttan gelen mankenleri mıncıklarken biryandan da honk kong borsasını takip ediyorum. hani cirom 3 katına çıkınca gayrimenkül fiyatları tavan yaptıydı ya, kapımda dünyanın her yerinden milyarderlerin danışmanları sıraya dizilmiş...

kızlar, danışmanlar, uşaklar, hizmetçisi şoförü müdürü koruması bi bunaldım..
laynnn dedim "enough!" ..işte hikayemiz orada başlıyor. özel saaş ofisimin gizli bölümünden aldığın 4 bazukayı sırtıma 2 mitralyözü omzuma attım. tabi bacaklarım uziler, smgler, akrepler e şarjörlerle dolu. bel çevresi el bombası dolu, iki elimde birer m4. kafada en gelişmiş multi kullanışlı (çıplak falan da gösteriyo ama ihtiyacım yok zaten istediğim soyunuyo hemen) gözlükler, radarlar, değişik değişik kullan kullan bitmez ekipmanlar. bi kasada cephane

o aralar matrix kurgulanıyo. bu yüzden hala telif hakkı davası sürüyo. kazanırsam 400milyon dolar mı alıcakmışım neymiş. neyse 1 aylık kazanç, az değil...

çıktım raki dağlarına haykırdımmm "gölgelerin gücü adınaaaa!!!"

işte bir örnek arkadaşlar :

http://www.milliyet.com.t...adaslarini%20sehit%20etti

düğün dağından, habur 2 sınır karakoluna doğru intikal için son hazırlıklarımızı yaparken, yemişli dağdibi ve gülyazı bölgesinden istihparat geldi.

bölgede kalabalık bir militan grubu görüldüğü, ve beytüşşebap-bestler bölgelerine doğru gittiği en yakın birliklerin de bölgeye derhal hareket etmesi gerektiği çağrısını aldık tabi şifreli ve doğru kodlarla.

sınırda bulunan bizler, beytüşşebapta bulunan uzungeçit mevkiinde ki komando birlikleri hatta siirtten de bestler bölgesine timler kaydırılıp bir kıskaç harekatı yapılacağı söylendi.

bu unsura en yakın grup bizdik,

hazırlıklarımızı daha hızlı tamamlayarak yola çıktı.

arazi hakkari ye yakın bir bölge olduğundan en taktan arazi beyler. bir karış düz yer yok diyebilirim.

biz zaten tam sınır taşlarının olduğu bir bölgedeyiz, düğün dağının kuzaye bakan sırtları türkiye, güneye bakan sırtlarıda ırak. biz tam tepe noktalarında bulunuyorduk.

hemen tarlaş mezrasına inip oradan, gülyazıya geçmek için tempolu (artık o arazide ne kadar tempolu derseniz) intikal yapmaya başladık.