fakir olduğunuzu anladığınız anı yazın

unutmaya calıstıgım anlardan bırı daha geldı aklıma;
rahmetlı annemın kardesı yanı kendısı teyzem olur, zengındı, halıyle kuzenler de benım en az on sene sonra gorecegım oyuncaklara ws ws
sahıptı, bıgun bunun power rangers maskesı vardı, cocukluk ya aldım montun ıcıne sıkıstırdım amk neyse tam eve gıdecez annem dedı ne saklıyon, amk cocuklugu ıste hemen agladım cıkardım maskeyı, kadının gozlerı doldu oglum teyzene ayıp olur dedı hem bı daha da kuzenınle oynatmaz senı dedı, gitti utana sıkıla bacım bizi cocuk yanlıslıkla almıs dedı o ankı utancı hala gozumun onunde

not: cocuklugumu ve fakırlıgı sıkeyım