olum ağlayacağım çok az kaldı

aklıma hiç bir şey gelmedi. ne yapılırdı ki bu durumda ?
hediye alınmaz. doğum günü kutlanmaz. telefon açıp hal hatır sorulmaz.
bir not bırakayım dedim. olmadı. içimden geçenleri kağıda dökemedim.
zaten yazımda çirkindir.
bir şeyler yazabilsem hemencecik arkadaşlarından birini ayarlıyacam. notu
esmaya ulaştırcam. arkadaşına, esmaya, notu benden aldığını söylememesini
söylediğimi söylettircem.
ne cümle oldu ama demi. ahahah gelin çözün.
bunu söyletmek istememin sebebini inanın bilmiyorum.
ergenlik gizemi. tap gibrıt falan galiba.
ama işte yazamadım. sonra aklıma geldi.
esmanın bana aldığı bir parfüm vardı. bayaa kaliteli.
ama kokusu öyle böyle değil. insanı mest eder mest!
onu esma ile buluşacağımda, özel zamanlarda falan sıkardım.
yarısından çoğu doluydu nerdeyse.
işte kağıda ondan sıktım. fazla fazla sıktım. kokusu geçmesin diye.
zaten fazla sıkınca ya da ilk sıkıldığı anda ucuz parfümler gibi kolonya kokmuyor.
sonra bir de ufak zarf buldum. şöyle üç parmak kadar bir şey. ufacık.
onada sıktım parfüm ama çok değil.
boş notu zarfın içine koyup verdim arkadaşına.