yaklaşık bir hafta boyunca normal hayatıma devam ettim. deniz de aynı oyunu oynuyordu, bir şeylerden şüphelendiyse bile kesinlikle belli etmiyordu. iyi bir oyuncu olduğunu biliyordum zaten... 1 hafta sonunda aramızdaki sessizliği bozacak bir hamle geldi deniz'den.

- aykut benim televizyonun uydu alıcısında sorun var galiba. bugün gelip bakabilir misin?

bakabilir miyim? bakabilirdim elbette. soğukkanlı bir katil olmasaydın eğer...

- şey, bugün işim var aslında biraz. başka bir zaman baksam?
- yarın?

kurtuluşum yoktu bu pislikten.

- pekala yarın olur.

içeriye bir grup müşterinin girmesiyle bir süreliğine kurtuldum deniz'den.