"düşünmem lazım..bak.. sakın yanlış anlama..ara verelim filan da demiyorum..ama, belki de
birbirimizin kıymetini anlamamız için biraz zaman tanıyalım birbirimize? tamam mı?..çünkü ben
kendimi yakmak istemiyorum.. eğer sana böyle, yarım yamalak sahip olabileceksem, bu, hiç
olmamaktan daha çok acı verir.. anladın mı?..tsigalko.. tsigalko? yüzüme bakar mısın lütfen.. böyle
yapma işte.."
elimi omzundan çekmiş, başımı önüme döndürmüş, bozuk bir halde oturuyordum.. yanından
kalktım sonra.. karşısına geçtim, ama hala yere bakmaya devam ediyorum..
postayı yemek üzereyim beyler..siz ne derseniz deyin, ama bence posta, postadır.."zaman
istemek", "ara vermek", "düşünmek istemek"..bunların hepsi aynı takun lacivertleri.. hatırlarsanız
ben de mine ye böyle söylemiştim... "ara verelim" demiştim...
ilişkilere ara verilmez beyler,
bir ilişkiye ara vermek demek, kibarca "bitirelim" demekten başka bir şey değildir... neyin arası
bu..otobüs yolculuğu mu yapıyoz aq?
ebru "bana bakar mısın?" gibisinden ısrar etmeye devam etti..en sonunda gözlerime kaldırdım,
"kalkalım mı?"
dişlerini sıktı, gözlerini dikti, öylece kala kaldı..
"hadi kalkalım.." dedim tekrar, bu kez cevap beklemeksizin.. ayağa kalktım, ceketimi sırtıma
attım..bu oturuyor hala..
"hadi?" dedim soran ve ısrarlı gözler ve duygusuz bir ses tonuyla..
gittik kasaya hesabı verdim, bu da o ara anca kalkmış.. arkama doğru baktım.. gelmeye niyeti var
mıydı, yok muydu?