/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1901.
    +4
    Daha önceden buralara gelmiştim ama bunun sayısı ikiyi veya üçü geçmeyeceği için hemen hemen hiç bir yeri bilmiyordum belirgin yerler dışında. Zeliha bana çok yakın yürüyordu sanki sarılmak veya elimi tutmak istiyormuş ama yapamıyormuş gibi. Hiç bir şey demedim ama bunu belli ediyordu bir şekilde, kafe gibi bir yere geldik, oturduk, gözlerinin içi gülüyordu resmen.

    Z: Beni kırmayıp geldiğin için çok teşekkür ederim
    K: Rica ederim, çok mutlu gibisin şu an
    Z: Mutluyum tabi, neden olmayayım ki(Elimi tuttu masanın üstünde)
    K: iki saattir tutmak istiyorsun ama tutamadın dışarıdayken
    Z: Ya(Çekti elini) çok özür dilerim
    K: Bunun özürü mü olurmuş ya
    Z: Olur niye olmasın, evet tutmak istiyordum dışarıdayken ama cesaretim yoktu neden böyle oldu birden bilmiyorum
    K: Tutmak istiyorsan tutabilirsin, sorun değil benim için
    Z: Gerçekten mi
    K: Evet

    Tekrar tuttu elimi, yaptığımın yanlış olduğunun farkındaydım ama bir taraftan da garip şeyler geçiyordu aklımdan, sanki bana beni bu acıdan kurtarabilecek kişiymiş gibi geliyordu. Bir saat kadar kafede oturduktan sonra çıktık oradan, kafenin çıkışında bir çocuk geldi içeri giriyordu, Zeliha ile konuşmaya başladı kafeye öylesine takılmaya gelmiş, ismi Serdarmış. Zeliha beni sevgilisi olarak tanıttı çocuğa. Neden bunu yaptığını bilmiyordum. Bir süre sonra çocuk içeri girdi, biz ilerlemeye başladık.

    K: Neden beni sevgilin olarak tanıttın
    Z: Bu çocuk benden hoşlanıyor ama ben ona karşı hiç bir şey hissetmiyorum rahat bırakması için öyle demek zorundaydım, idare ettiğin için de ayrıca teşekkür ederim
    K: Önemli değil de, yaptığın şey çok yanlıştı biz sevgili değiliz ki
    Z: Biliyorum King, özür dilerim ama yapmış bulundum artık
    K: Neyse, sorun değil. Bir daha sorarsa ayrıldık dersin, senin ev yakınsa ben seni bırakayım sonra evime döneyim olur mu
    Z: Olur, gel benimle, gidelim benim evime

    Evinin oraya kadar yürüdük de yürüdük, yavaş yürüdüğümüz için uzun sürmüştü ve Zeliha bir ara elimi tutmuştu utana sıkıla, hiç bir şey demedim tutmasına. Evin önüne geldiğimizde gülümsediğini fark ettim, bu durum hoşuna gidiyordu demek ki ama ben ne düşüneceğimi bilmiyordum bununla ilgili.
    ···
   tümünü göster