1 Eylül

---

Saat 12 gibi evden çıktım, ufak bir işim vardı onu halletmek için Hürriyet meydanına gitmem gerekiyordu. Sokakta komşulardan birini gördüm, onunla muhabbet ettim ayak üstü 15 dakika falan, tam telefondan bir şeye bakarak sokaktan çıkıyordum köşede Senaya gözüm çarptı, hiç bir şey demeden yürümeye başladım, bana seslendi, ya sövecektim ya da vuracaktım ona bir tane.

K: Ne var
S: Konuşalım mı biraz
K: Konuşacak bir şey yok
S: Olmalı
K: Boş yapmanı dinlemek istemiyorum, gidiyorum ben işim var tutma beni
S: Ne işin var
K: Sevgilimin yanına gidiyorum
S: Sevgilinin yanına, yanlış duymadım dimi
K: Doğru duydun da, sorun var galiba senin işitmede anlamada falan
S: Hayır sorun yok
K: Ne kadar devam edecek bu böyle Sena, ne zamana kadar lanet gibi peşimden geleceksin, sürekli karşıma çıkacaksın. Ben gerçekten yoruldum seninle uğraşmaktan, kendi yaşımdakilere bakıyorum ne güzel şeylerle uğraşıyorlar geziyorlar tozuyorlar, kendime bakıyorum seninle uğraşmaktan başka bir şey yaptığım yok, hayatıma engel oluyorsun resmen

Gözlerinin dolduğunu gördüm "Hayatına engel oluyorum demek, peki King, özür dilerim engel olduğumu bilseydim" dedi elindeki poşeti bana verip gitti.