Evin içinde boş boş dolanmaya başladım, elimde telefon, kulağımda kulaklık, ne yapacağımı bilmiyordum resmen. Ahmetcanı aradım, biraz onunla konuştum, Cansuyu aradım onunla da konuştum yine kaldım mal gibi evin içinde. içimden bir ses konuşmaya başladı.

- Sövüyorsun ediyorsun gittiğine seviniyorsun ama sadece kendini kandırıyorsun, bal gibi de üzülüyorsun gittiği için, hatta ağlamak üzeresin
- Keşke gitmeseydi, neden gitti diyorsun ama o da kendince haklı şimdi, engel oluyorsun dedin alındı ağır şekilde, belki de duymak istemediği şeyi söyledin
- Ya gerçekten pişmansa bugüne kadar yaptıklarından, bir düşünsene sana karşı bir şey hissetmiyor olsa yazdığı gibi senin için katlanır mıydı buraya ona köpek muamelesi yaptığın halde
- Yapman gereken iki şey var, ya gideceksin konuşacaksın ya da zütünün üstünde oturup artık gittiğini kabulleneceksin, hala seviyorsun onu kendini sakın kandırmaya çalışma
- Burak onunla konuştuğunda sırf Burak dostun diye bir şey demedin, başkası aynı hareketi yapsa anasını giberdin, itiraf et hadi

Bilgisayarı açtım, Kamilkoç'un sitesine girdim, saat 11e Kocaeliye bilet ayırttım.