memleketime döndükten kısa bir süre sonra okul için hazırlıklarımı tamamlayıp kendi şehrimde üniversiteye başladım. benim hayal ettiğim bu değildi elbette ancak kendi şehrimde kazanmam ailem için masraf açısından olabilecek en iyi seçenekti.

fakat işin sıkıntılı boyutu şuydu ki ne okuduğum bölüm ne üniversitem ne de aile evinde kalmak beni asla mutlu etmiyordu.

sanki okumak için okuyordum. zamanla sevemesemde sevmeye çalışır mutlu olurum diye düşünmüştüm ama olmadı.

en son dayanamayıp üniversite kaydımı dondurdum. aslında bu almak zorunda olduğum karar iki parça kalan pgibolojimi iyice çökertse de her şeyin kırılma noktası ve yeni bir başlangıçtı...