yaz, bu şekilde hasretin şikayetleriyle ve kavgalarımızla başlamıştı. her memlekete döndüğünde zaten tokgibleşmeye başlıyordu. gerçekten düşününce senelerce buna dayanan bende peygamber sabrı varmış...

neyse bir süre hasret, biraz duruldu. ilişkimiz biraz toparlamış gibi olurken başıma çok talihsiz bir olay geldi. boynumda, halk arasında "yağ bezesi" denen bir kitle çıkmıştı.

gerçekten Allah beterinden korusun ama sağlık benim en büyük imtihanımdı. insan o soğuk beyaz yataklara düştüğünde anlıyor aslında sağlık olmadıktan sonra hiçbir şeyin anlamı olmadığını. "keşke iyileşsem de hiçbir derdim umrumda değil." diyorsun.

doktorlar, ameliyat olmam gerektiğini söylediler. daha geçtiğimiz yaz veremden dolayı yatan ben, bir de şimdi ameliyata girmek zorundaydım.

doktorlar, sinirlerime hasar vermekten korktuğunu ve o yüzden az da olsa riskli bir ameliyat olacağını söylediler.

sonrasında bir ameliyat tarihi aldık ve beklemeye başladık...