hasretin cevabı ise ben de şok etkisi yarattı. "olmaz, ben mezun olduktan sonra istanbulda yaşamak istemiyorum."

neden diye sorduğumda "ben orada geçinemem, izmir ya da ankara olursa olur. zaten izmir ya da ankara dışında başka bir yerde doğru düzgün iş imkanım da olmaz, doğuya zaten hiç gelemem." dedi.

sonra ben "bitanem, benim izmire, ankaraya atanma ihtimalim çok düşük. çünkü atama açılmıyor, çok zor boşluk oluyor. ben yine ankaraya izmire atanmak için elimden gelen her şeyi yaparım, harıl harıl çalışır tercihlerde de ilk sıralara izmiri ankarayı yazar sonrasında istanbulu yazarım ama ya boşluk açılmazsa ve yüksek puan yapmış olmama rağmen istanbula atanırsam ne olacak?" diye sordum.

"yapacak bir şey yok uzaktan devam ederiz." dedi.

"nasıl yani zaten senelerdir uzaktayız ve mezun olduktan sonra da mı uzak mesafe ilişkisi yaşayacağız?" dedim.

"ve geçinme derdine gelince evet istanbul pahalı bir şehir ama izmir ve ankarada yaşamak da bedava değil, sana küçük bir ev tutarız.

e benim zaten kira derdim yok, maaşım var, istanbuldayken de zaten hep beraber vakit geçireceğimiz için haftanın birkaç gününü senin evinde geçirip beraber kalacağız.

senin evinin kirasının yarısına ortak olurum, orası zaten ikimizin evi olacak. sadece ben haftanın bazı günleri kendi evimde kalacağım. o yüzden en mantıklısı bu şekilde o evin kirasını yarı yarıya öderiz." dedim...