17 ağustos ağıt yakıyoruz

sünnet olalı 4 gün olmuştu ben. Sünnet yatağında takılıyorum işte, hediyeler geliyor falan eğleniyorum. Para sayıyordum tüm gün, evin kralı bendim olum! Neşem yerindeydi anlayacağınız. O gece kuzenimle oynadık uzun bir süre gece iki gibi yattık.
Uykum ağırdır benim, hele yorgunsam daha da ağırdır. Gözlerimi araladığımda bir baktım üzerimde dedem var, onun üzerinde de dayım. Kapaklanmışlar üzerime beni korumak için. Anneannemin namaz eteğini kim ne zaman getirdi de giydirdi hatırlamıyorum; kimin 9 yaşındaki koca cocuğu kucaklayıp asağı indirdiğini de...

O geceyi hatırlıyorum, evin önündeki parktaydık biz, tıpkı herkes gibi. Mahşer nedir bilmiyorum ama o günleri hatırladığım kadarıyla bizim park küçük bir mahşerdi.
Sonraki günler bir açık otoparkta kaldık apartmanca; komşulardan birinin marangozhanesinden getirdiği koca suntaların uzerine halılar serildi; banklar getirildi. Eve sadece tuvaletini yapmak için giriyordu bizimkiler, hemen 5 dakikada girip çıkıyorlardı. Bana o zamanlar hiç bahsedilmemeye çalışıldı yaşanan acılardan, ölümlerden. Çocuksam da aptal değildim ya, ben de biliyordum kötü şeyler olduğunu, ama kabul etmemek daha kolay geliyordu belki...

Türk Milleti' nin başı sağolsun, hayatını kaybedenlere de Allah' tan rahmet dilemek düşer bize; daha fazlası devlet büyüklerinin işi.