17 ağustos ağıt yakıyoruz

sünnet olalı 4 gün olmuştu ben. Sünnet yatağında takılıyorum işte, hediyeler geliyor falan eğleniyorum. Para sayıyordum tüm gün, evin kralı bendim olum! Neşem yerindeydi anlayacağınız. O gece kuzenimle oynadık uzun bir süre gece iki gibi yattık.
Uykum ağırdır benim, hele yorgunsam daha da ağırdır. Gözlerimi araladığımda bir baktım üzerimde dedem var, onun üzerinde de dayım. Kapaklanmışlar üzerime beni korumak için. Anneannemin namaz eteğini kim ne zaman getirdi de giydirdi hatırlamıyorum; kimin 9 yaşındaki koca cocuğu kucaklayıp asağı indirdiğini de...

O geceyi hatırlıyorum, evin önündeki parktaydık biz, tıpkı herkes gibi. Mahşer nedir bilmiyorum ama o günleri hatırladığım kadarıyla bizim park küçük bir mahşerdi.
Sonraki günler bir açık otoparkta kaldık apartmanca; komşulardan birinin marangozhanesinden getirdiği koca suntaların uzerine halılar serildi; banklar getirildi. Eve sadece tuvaletini yapmak için giriyordu bizimkiler, hemen 5 dakikada girip çıkıyorlardı. Bana o zamanlar hiç bahsedilmemeye çalışıldı yaşanan acılardan, ölümlerden. Çocuksam da aptal değildim ya, ben de biliyordum kötü şeyler olduğunu, ama kabul etmemek daha kolay geliyordu belki...

Türk Milleti' nin başı sağolsun, hayatını kaybedenlere de Allah' tan rahmet dilemek düşer bize; daha fazlası devlet büyüklerinin işi.

http://imgim.com/v8j4ti.jpg

off amk off beyler kusura bakmayın ilk 3 sayfayı okudum dayanamıyorum artık daha sooraki sayfalarda anlatılanları okuyamayacağıma karar verdim

hepinizin başı sağolsun geçmiş olsun

"mevlam zina yuvalarını vurdu" diyen huur çocuğu cübbeli ahmet muallaksini hala televizyona çıkaranlar, hala tarikatında adama tapanlar var. buda asla unutmayacağım birşeydir. gün gelir devran döner sende öldüğünde öteki tarafta sonsuza kadar yanarken, o ölenler inşallah biraz rahatlarlar.

@174 panpa aslında flash tv'yi bu sebepten gibertmek gerekiyor. para kazandırıyorlar adama

ölenlere rahmet diliyorum.. zor olsa gerek.. kalanlara da sabır diliyorum

başımız saolsun ,depremde vefat edenlere allah rahmet eylesin

Beyler benzin getirin ağıt yakıcam zaaa

kardeşim 4 günlüktü. doğumundan sonra 1 gün hastanede kaldık sonraki 3 gün halamlar bırakmadı eve.. eve geldiğimiz ilk gün deprem oldum . ama kardesim yeni doğduğu için dayımın kızları teyzem falan bizde kalmışlardı .. evimiz dublexti bi gittik merdivenden inmeye merdiven yok camdan inelim dedik meğersem cam aşşa inmiş. neyse işte hepimiz indik aşşaıya. en son bişey unuttuğumuzu farkettik. kardeşim yukarda kalmış küçücük bebek. onca kişi unuttu. daha 4 günlüktü belkide ondan.. ama nası bişeydir ki.. bütün ev yıkıldı hepimiz kan revan içindeyiz kardesimde hiçbişey yok bi çizik bile yok..

istanbul gaziosmanpaşada oturuyoduk belkide en az kayıp veren bölgedir, ozamanlar 8 yaşımı 4 ay geçmiştim
hatırladıklarımı anlatıcam sadece, gece gürültü duydum annemlerle aynı odada yatıyordum kafamı kaldırdığımda pencereden gelen bi ışık gördüm çok kısa sürede kesildi ve ardından sarsıntı başladı. bundan sonra ne yaptığımızı bilmiyorum bizim burada bi muhtarlık var ozamanlar önü boştu arabamızla oraya gidiyorduk yolda yavaş yavaş ilerlerken araba çukura düştü komşuların yardımıyla arabayı çıkardık ve o gece muhtarlığın önündeki boşlukta yattık. adapazarında teyzemler yaşıyordu bilenler bilir adapazarı yolunda köprüler yıkıldığı için yollarda kapalıydı yaklaşık 3-4 gün yanlarına gidemedik. onların evi çökmüştü ki çok şükür ölen olmamıştı.
yaknını kaybeden panpalarımın başı sağolsun.

o gün seni dinleyip "hadi kalkalım artık" teklifini kabul eden liseli beynimin kıvrımlarını gibim.
tum yaz sabahlayıpta neden o gece erken kalkalım dedin halen sorguluyorum
tekrar bi araya geldimizde konusalım bi bunu
yakında gorusmek uzere.

not: gözüme bi gib kacmadı dupeduz aglıyorum

özet: sevdikleriniz yanınızdayken kıymetini bilin ebenizi giberim

hüzünlendim yazılanları okuyunca : ( hepinize kederimden bastım eksiyi

o gün o acıyı yaşayan ve yaşamaya devam eden herkese allahtan sabır ve rahmet diliyorum, bir mühendis olarak görüyorum ki o günden bu gune hiç bir şey değişmedi, o yüzden bizim ülkenin bu koyun gibi herşeyi unutması ve sadece hatırlatılan günlerde anımsaması çok acı bir duygu, bu cahilliği inşallah bir gün atarız üstümüzden...

izmitliyim panpalar ve o depremde çok sevdiğim arkadaşlarım öldü :(

allah kimsenin başına böyle felaket vermesin. ölenin mezarı bile olmuyor :(

Beyler :(

ben de tekirdağdaydım belki bilen olur tuna otelinde kalıyordum uyurken birden altımdaki ranza beşik gibi sallanmaya başladı ama nasıl sallanma ben de yataktan fırladım, ilkokulda öğrendiğim gibi kirişin altına sığındım düşüncem sarsıntı bitene kadar kirişin dibinde beklemekti ama sarsıntı biteceğine daha da artıyordu pencereden terasa atladım terastan merdivenlere merdivenlerden de kendimi dışarıya attım, herkes istanbulda deprem olmuş diyordu, bir kuruyemişçinin önünden geçerken sarsıntının büyüklüğünü farkettim bütün eşyalar yere dökülmüş herşey kırılmıştı sahile indim sabahladım orada yalnızım tabi, evi aramaya çalıştım hiç bir telefon çalışmıyordu, radyodan ne olmuş haber alayım dedim gibimsonik şarkılar çalıyordu radyo neyse atladım istanbula geldim, istanbul esenler otogarında mahşeri bir kalabalık antebe bileti kestim, ama izmitten geçerken ki o kokuyu hala unutamadım resmen kan ve ölüm kokuyordu antebe geldim

not: o zamanlar lise öğrencisiydim en büyük pişmanlığım izmitte inip yardıma gönüllü olamamaktır

bursada 7 yaşındaydım. deprem olmadan 3 saniye önce gözlerimi açmıstım. camdan bi ışık geçmişti. sonrası felaket .

adapazarındaydım beyler. 6 katlı bina nasıl yıkılmadı hâlâ şükrederim.

beyler :(

@19 delikanlısın harbiden