17 ağustos ağıt yakıyoruz

(bkz: vandaki depreme üzülen binler gelin/#60694372)

reserved kankalar okuyup acınızı paylaşıcam

bende ozamanlar kırıkkaledeydim 7.kattan 10 saniyede indim 6 yaşındaydım

bizzat yaşamadım. ama yaşayanların gözlerinde gördüm felaketi.
askerde üst ranzamda erkenden uyuyan elemana şaka olsun diye ranzayı sallıyorum. adam yüzüklerin efendisindeki legolas'ın ata binişi gibi ranzanın üstünden ayak açık saltoyla yere kondu!
"ne yaptığını sanıyorsun? ben sakarya depremini yaşadım, bana böyle şakalar yapma" dedi.
gözbebekleri kaybolmuştu bunu söylerken!

bir de kurtarma çalışmalarına katılan ve gördükleriyle akli dengesi bozulan bir abimiz vardı. hiç bir cenazeye katılamıyor artık. kadın çığlığı veya ağlaması duyunca krize giriyor.

dedem sağolsun zamanında sağlam ev yaptırmıştı allah rahmet eylesin evde tek bir çatlak oluşmadı (ciddiyim) . isteyince çok rahat engellenebilir şeyler ama o geceki gibi sallantıyı daha görmedim unutamadım . anne ayımı alıcam dediğimde kolumdan tutup çıkardığımı hiç unutmadım .

kayıpları olan herkese allah tan rahmet diyorum . saygılar

@193 gerçektenmi diyosun taşşakmı yapıyosun bilmiyorum ama duymak istediğin buysa söyliym kardeş

kokan kızarmış et insan etiydi ve heryer ölü kokuyodu .. ekmek fırınları , tüp fabrikaları yandı,, bazı insanlar göçük altında bile yanarak can verdiler ...

o lanet gün... 17 agustos 1999.
yasamini yitiren butun insanlarimiza allah rahmet eylesin.

beyler hepiniz cok sagolun

@17 de yazdıklarımdan sonra pm atan bassaglıgı dıleyen cok oldu hepsine hepinize tesekkür ediyorum acımı benle paylastıgınız için

edit : beyler cogumuz okul okuyoruz lise üni farketmez bu memleketın gelecegını biz kuracagız. aramızda her meslekten adam cıkacak sızden ıstedıgım hıcbır zaman ufak menfaatlerın pesınde olmayın yarının mühendisleri mütahitleri su an burda yazar. size seslenıyorum sakın nefsinizi paraya kaptırmayın

demiri calınmıs 3 5 beton parcası sıze hıcbısey getırmez ama kimilerinin bütün hayatını zütürür

başınız sağ olsun beyler.

Beyler :(

Oturuyoduk evimizde.. Sadece oturuyoduk..
o kadar büyük değilim, ya 5 ya 6 yaşımdayım. Aklımda kalanlar ; annem ile anneannemin başımda köprü kurması. Çaresiz çığlıklar içerisinde beni korumalarıydı beyler.
Allahtan kimseye bişey olmadı ama bu da böyle bir anımdır

beyler sabah sabah ağladım lan.

hepinizin bası sagolsun geçmiş olsun beyler.
umarım tekrarlanmaz. acınız acımızdır beyler unutmayın.

beyler allah sabır versin.bu arada ilk sayfada arkadaşın dediği kızarmış et kokusunun sebebini anlayamadım ?

şuraya yazıcaam bisürü şey var aq hiçbişey yazamıyorum düğümlendim

şu kadarını söyleyebilrm ki saat 4 te bahçelievlerden avcılara amcamların yanına gitmek için arabaya bindik ... avcılara geldiğimizde saat 11 di ..

7 saatte bahçelievlerden avcılara gidebildik.. durumun vahimliğini varın siz düşünün .

o depremi yaşayan biri olarak herkese geçmiş olsun tekrardan

@19 delikanlısın harbiden

beyler :(

adapazarındaydım beyler. 6 katlı bina nasıl yıkılmadı hâlâ şükrederim.

bursada 7 yaşındaydım. deprem olmadan 3 saniye önce gözlerimi açmıstım. camdan bi ışık geçmişti. sonrası felaket .

ben de tekirdağdaydım belki bilen olur tuna otelinde kalıyordum uyurken birden altımdaki ranza beşik gibi sallanmaya başladı ama nasıl sallanma ben de yataktan fırladım, ilkokulda öğrendiğim gibi kirişin altına sığındım düşüncem sarsıntı bitene kadar kirişin dibinde beklemekti ama sarsıntı biteceğine daha da artıyordu pencereden terasa atladım terastan merdivenlere merdivenlerden de kendimi dışarıya attım, herkes istanbulda deprem olmuş diyordu, bir kuruyemişçinin önünden geçerken sarsıntının büyüklüğünü farkettim bütün eşyalar yere dökülmüş herşey kırılmıştı sahile indim sabahladım orada yalnızım tabi, evi aramaya çalıştım hiç bir telefon çalışmıyordu, radyodan ne olmuş haber alayım dedim gibimsonik şarkılar çalıyordu radyo neyse atladım istanbula geldim, istanbul esenler otogarında mahşeri bir kalabalık antebe bileti kestim, ama izmitten geçerken ki o kokuyu hala unutamadım resmen kan ve ölüm kokuyordu antebe geldim

not: o zamanlar lise öğrencisiydim en büyük pişmanlığım izmitte inip yardıma gönüllü olamamaktır

Beyler :(

izmitliyim panpalar ve o depremde çok sevdiğim arkadaşlarım öldü :(

allah kimsenin başına böyle felaket vermesin. ölenin mezarı bile olmuyor :(