kafamla karşıyı gösterdim,
-"ee ayşen değil mi bu?"
evet anlamında kafa salladım gene, konuşamıyordum.
-"tamam aga ne olmuş, sahi sen kutuyu verdin demi? ne oldu ne dedi?"
-"oğlum" dedim.."bu kızın şu an yurtta yatıyor olması gerekiyordu."
bu da bir an duraksadı "ne..nasıl?"
-"bu kızın şu an yurtta yatıyor olması gerekiyor.. bana öyle deyip buluşmaya gelemeceğini söyledi sabah!"
bizimkinin bakışları bir anda değişti, sanki, endişe verici bir kaza mahalline ya da eli silahlı bir banka soyguncusuna bakıyormuşçasına, koyu bir endişe yerleşti suratına, artık benim tipim ne hale geldiyse o an siz düşünün işte.
-"tamam kardeşim.. sakin ol..gidip bir selam verelim bizde o halde ha?" dedi.
-"yok".."yok" dedim.."benim başka bir fikrim var.."
yolun aşağısına doğru yürüttüm bunu, arada dönüm atm ye doğru bakıyorum hala.
orta küçük, park gibi bir yer var, banklardan birine oturduk.. çıkardım telefonu, ayşene mesaj..
"selam, naber, vardın mı yurda?"
bir kaç dakika cevap gelmedi.. sonra,
"selam, evet ya, tam yatıyordum bende, biraz daha eşyam vardı onları da tıktım zorlukla dolaba, tam banyodayken de sen mesaj atmışsın
* "
beyler.. ciddi anlamda felç geçiriyordum. harbi diyorum nefes alamıyorum, resmen tıkandım.. dizlerim titriyor oturduğum yerde.. okan aldı telefonu elimden, okudu,
bu da kaldı resmen.."abi.. nasıl iş bu yahu?"
cevap veremedim.. hiç bir şey söyleyemedim.. elini omzuma attı.."tsigalko, kardeşim hadi gel yurda gidelim"
-"dur kanka" dedim, telefonu tekrar aldım, buna bir mesaj daha,
"hadi ya, atmlerin önünde mi uyuyorsun artık?"
resmen nevrim dönmüştü.. işte benim de tersim böyleydi beyler.. sevgi ve nefret, sakinlilik ve öfke arasındaki çizgim çok incedir..
gene hemen gelmedi mesaj, 5 dakika sonra, ki o ara okan beni endişe ile izliyor,
-"ya anlayamadım ben ne demek istediğini, kafam durmuş resmen, eski bir muhabbetle ilgili bir espiri filan mıydı, cidden hatırlayamadım?"
off! diye bağırdım.. okan, "ne demiş lan?" dedi, baktı mesaja.. sonra bir iki saniye durup, "olum onu gördüğümüzden emin miyiz lan?" dedi,
"okan" dedim, "ben onu 100 metreden, 100 kişi arasında tanırım.. kaldı ki sen de söyledin o olduğunu, hadi ben hayal gördüm, sen de mi yanıldın??"
-"yok ne bileyim yani aşırı salağa yatmış yani de, sanki hiç haberi yok gibi?"
beyler, oydu.. bundan 100 de 1000 eminim..
-"yok kanka" dedim
dur daha ben yazıcam buna,
-"seni az önce ziraat atm sinin önünde gördüm?!"
gene geç gelen bir cevap,
-"aa ne alaka ya, ben yurtta uyumaya çalışıyorum? hatta artık uyusam diyorum, yoksa gene yalan olucak benim okul"
eskiler eskideen güzeldi