http://fizy.com/#s/1537wr
ifadesiz surati devam ederken garson araya girdi
*, daha karar vermedik anlaminda bir hareketle gecistirdim. ortamdaki o soguklugu ve gerginligi farketcek ki tipik garson boyun bukmesini yapip gitti. benim gozum hala ebruda, kulaklarimi dikmis soyleyeceklerini bekliyorum..
onunmuzde iki yol vardi;
ya iliskimiz bir adim daha ileri gidicekti, ya da orada bitme noktasina gelicekti.
gozlerini masaya cevirdi, onunde duran sudan bir yudum aldi ve onundeki peceteyle oynamaya basladi, stres topu gibi oynuyordu peceteyle sert hareketleri karsisinda pecete parcalari masaya dokuluyordu sanki hincini peceteden cikartiyordu..
aklimdan binbir turlu sey gecmeye basladi.. kalkip gider mi? o davranisimi takdir eder mi? ama beyler inanin beni en rahatsiz edense;
acaba o da sirlarini dokecek miydi?
bir kizin sadece size ait olmasi bambaska birseydir beyler hani bazilari der ya bakire olmasa da olur. yalan. olmasa da olur demek olsa daha iyi olur demek degil midir zaten?
aslinda senenin basindan beri beni takip eden yeni deyimle bana yazan kizin ne gibi sirri olabilirdi ki? en fazla ne yapmis olabilirdi??
ama yinede icimdeki duygulari kontrol edemiyordum. ve onu biriyle paylasmis olmak nedense o an icimi yaraliyordu. kalkip gitmesi bana cok koymazdi ama bu durum beni bitirebilirdi.
yuzunu yavasca kaldirdi, bu anlari yavas cekim hatirliyorum ayni filmlerdeki gibi sanki etrafimizda gulusen konusan insanlar yavas yavas hareket ediyordu,
"tsigalko birsey oldu mu?"
bu sefer cok ciddi bir yuz ifadesi vardi, gozleri dolmamisdi sadece gercegi ogrenmek istiyordu. biraz telasliydi.
simdi taku yedin tsigalko.. yalan soylemicem dedin artik soylemek istesen de elin ayagin dolanir belli edersin. gercegi soylesen buyuk ihtimalle isler orada bitecek. yukari tukursen pala biyik asagi tukursen cemaatci sakali.
aslinda herseyi onceden dusunmusdum ve bu sorunun gelcegini biliyordum. ama sinava cok calisirsiniz da en basit soruda takilirsiniz ya. cunku siz hep en zor soruya bakmissinizdir. oyle bir durumdaydim. aslinda cevabi cok basitti tek kelimeydi ama diyemiyordum.
her gecen saniye yuzu daha da dusuyordu. yuksekden dusen bi vazo gibi tuzla buz olcakti. tutabilir miydim?
oylece ne kadar bekledim, kendimle olan savasim ne kadar surdu bilemiyorum. bu sefer icimdeki seytan yerini icimdeki melege birakmisti rakibim daha gucluydu ve ben zaten seytana yenilmis biri olarak melege karsi koyamazdim.
tekrar acti agzini yavasca
"tsigalko hersey farkli olabilirdi, keske o an soyleyecek olgunlukta olsaydin.."
kalbim yerinden cikcak gibi atiyordu gozlerim karariyordu.
ebru yavasca masadan kalkti..
agzimi actim ama diyemedim beyler "gitme" diyemedim
sadece arkasindan baktim
sendeleye sendeleye tuvalete dogru gidiyordu.
bana son bir sans veriyor hala.. herseye ragmen..
ebru tuvaletteyken dusundum.. ne yapabilirim? ve bir sure sonra tuvaletin onunde beklemenin en mantiklisi olcagina karar verdim. herseyi soyliyecektim. herseyi..
bu sefer kivirmak yoktu.
ebrunun sesini disardan duyabiliyordum tahmin ettigim gibi agliyordu. kendine has hickiriklariyla..
actim kapiyi girdim.
karsimda ebru gelme der gibi bir bakis atti.
sonrasinda bir sicaklik hissettim arkamda. ve bir ses kulaklarimda.
"bunu hakettin."
belime dolanan siyah kolunu gordum..
benim icin yeni bir hayat basliyordu..
daha karanlik..
daha siyah.
resimli deneme123