1. 1.
    +10 -1
    26-07-2012'de başladığım ve tamamen gerçek olan bu yazıma dün Nerminden gelen telefon yüzünden devam ediyorum. evet nermin aradı. bu inanılmaz...
    ---
    en nihayetinde yazıyı 2 günde bitirdim okuyan okumayan herkesin yüreğine sağlık
    ---

    amacım ne ilgi çekmek nede bu başlığın sayfalar dolusu olmasını sağlamak yazma gereği duydum sadece bu...
    1990'ın 20 ocağında soğuk bir kış gecesi dünyaya gelmişim. sabaha karşı 4 te annemin sancıları dayanılmaz hale geldiğinde yanında olması gereken babam kim bilir nerelerdeydi. bizim yan komuşumuz vardır hasan amca sağolsun karısıyla annemi almış numuneye zütürmüşler. o zamanlar doğum ücreti hastane masrafları annemin anlattığına göre x tl tutmuş aslında cüzzi bir miktar ama paramız olmadığı için onuda hasan amca ödemiş. sağolsun üniversiteyi bitirdiğim şu günlerde bile ona olan hakkımı ödeyemem.
    ---
    6 yaşımda anaokuluna başladım. önlüğüm kırmızı değil siyahtı. herkes o kırmızı önlüğünü giyip beyaz yakalıklarını takmışken ben siyah önlükle koca sınıfın içinde pek bir belli oluyordum, üstelik yakam bile yoktu. o ana dair hatırladığım en keskin an bir arkadaşımın bana sen neden böyle kötü bir önlük giydin demesi oldu benim cevabım ise utanarak dükkanda kırmızısı kalmamış hem bu daha güzel değil mi?...
    ---
    4. sınıfta berberde çırak olarak çalışmaya başladım. berber dükkanı bizim mahallede olduğu için hep o uzun camekandan arkadaşlarımızın futbol oynayışını izleyip dururdum. gol olunca sevinir bi arkadaşım yere düştüğünde üzülürdüm. bende çok oynamak isterdim ama malum para kazanmam gerekliydi. hatta birgün ustamdan öyle bir dayak yedimki sormayın gitsin. yine camekandan bakıyorum dışarı sınıf arkadaşlarım maç yapıyor onları izliyorum. birden ensemde bir tokat hissettim, yere düştüm. ustam ne yapıyorsun lan burada ortalık kıl içinde temizlesene diye bana bağırıyordu. dövmesi zoruma gitmedi keşke daha çok vursaydı ama arkadaşlarım gördü ya hiç bu kadar utanmamıştım.
    ---
    ortaokula geçtiğimde hala çalışmak zorundaydım ama berber yetecek kadar para vermiyordu. üstüne üstlük dövmeyede başlamıştı. 2 yıl dayandım dayaklarına eve gittiğimde yanağımdaki morlukları sorardı annem bende arkadaşlarla maç yaparken top geldi anne diyordum. inanmıyordu annem tabi ama banada çaktırmıyordu daha dikkatli ol oğlum diyordu. kaç kez odada yanlız başına ağladığını gördüm kaç kez...
    ---
    devamı iftardan sonra panpalar okumak üzüntümü sevincimi paylaşmak isteyen olursa rezerveleri alsın.
    ---

    26-07-2012'de başladığım ve tamamen gerçek olan bu yazıma dün Nerminden gelen telefon yüzünden devam ediyorum. evet nermin aradı. bu inanılmaz...
    ···
   tümünü göster