-
1.
+10 -126-07-2012'de başladığım ve tamamen gerçek olan bu yazıma dün Nerminden gelen telefon yüzünden devam ediyorum. evet nermin aradı. bu inanılmaz...
---
en nihayetinde yazıyı 2 günde bitirdim okuyan okumayan herkesin yüreğine sağlık
---
amacım ne ilgi çekmek nede bu başlığın sayfalar dolusu olmasını sağlamak yazma gereği duydum sadece bu...
1990'ın 20 ocağında soğuk bir kış gecesi dünyaya gelmişim. sabaha karşı 4 te annemin sancıları dayanılmaz hale geldiğinde yanında olması gereken babam kim bilir nerelerdeydi. bizim yan komuşumuz vardır hasan amca sağolsun karısıyla annemi almış numuneye zütürmüşler. o zamanlar doğum ücreti hastane masrafları annemin anlattığına göre x tl tutmuş aslında cüzzi bir miktar ama paramız olmadığı için onuda hasan amca ödemiş. sağolsun üniversiteyi bitirdiğim şu günlerde bile ona olan hakkımı ödeyemem.
---
6 yaşımda anaokuluna başladım. önlüğüm kırmızı değil siyahtı. herkes o kırmızı önlüğünü giyip beyaz yakalıklarını takmışken ben siyah önlükle koca sınıfın içinde pek bir belli oluyordum, üstelik yakam bile yoktu. o ana dair hatırladığım en keskin an bir arkadaşımın bana sen neden böyle kötü bir önlük giydin demesi oldu benim cevabım ise utanarak dükkanda kırmızısı kalmamış hem bu daha güzel değil mi?...
---
4. sınıfta berberde çırak olarak çalışmaya başladım. berber dükkanı bizim mahallede olduğu için hep o uzun camekandan arkadaşlarımızın futbol oynayışını izleyip dururdum. gol olunca sevinir bi arkadaşım yere düştüğünde üzülürdüm. bende çok oynamak isterdim ama malum para kazanmam gerekliydi. hatta birgün ustamdan öyle bir dayak yedimki sormayın gitsin. yine camekandan bakıyorum dışarı sınıf arkadaşlarım maç yapıyor onları izliyorum. birden ensemde bir tokat hissettim, yere düştüm. ustam ne yapıyorsun lan burada ortalık kıl içinde temizlesene diye bana bağırıyordu. dövmesi zoruma gitmedi keşke daha çok vursaydı ama arkadaşlarım gördü ya hiç bu kadar utanmamıştım.
---
ortaokula geçtiğimde hala çalışmak zorundaydım ama berber yetecek kadar para vermiyordu. üstüne üstlük dövmeyede başlamıştı. 2 yıl dayandım dayaklarına eve gittiğimde yanağımdaki morlukları sorardı annem bende arkadaşlarla maç yaparken top geldi anne diyordum. inanmıyordu annem tabi ama banada çaktırmıyordu daha dikkatli ol oğlum diyordu. kaç kez odada yanlız başına ağladığını gördüm kaç kez...
---
devamı iftardan sonra panpalar okumak üzüntümü sevincimi paylaşmak isteyen olursa rezerveleri alsın.
---
26-07-2012'de başladığım ve tamamen gerçek olan bu yazıma dün Nerminden gelen telefon yüzünden devam ediyorum. evet nermin aradı. bu inanılmaz...
-
2.
0rezerved
-
3.
0senin hayatını gibeyim.
-
4.
0rezerved da 90 da doğup nası üniyi bitirdin anlamadım max 3. sınıftasın mk..
-
5.
-1@4 panpa 2008 osmangazi üni girişliyim iyi hesapla lisede 3 seneydi. düzlise
-
6.
-1ilginç hayat hikayem
-
7.
-1ilginç hayat hikayem
-
8.
-1ilginç hayat hikayem
- 9.
-
10.
-1ilginç hayat hikayem
-
11.
-1ilginç hayat hikayem
-
12.
0Şov yapma doğru ise içten samimice anlat okuyalım. Yalansa giberim, gibtiririm.
-
13.
-1@12 şov yok panpa ekgib yada fazlada yok ne oldysa onu anlatıyorum
-
14.
0reserved
-
15.
0@ 13 Tamam o zaman, sen diğer binleri bırak anlatmaya başla bakalım.
-
16.
-1@15 dur panpa iftarımı bir yapayım anlatmaya devam edicem
-
17.
0Akşama Cemaati topluyoruz mübarek sende gel
swf: http://inci.ca/uha2ecbv_f -
18.
+3neyse devam edelim
---
ortaokul yıllarım benim kişiliğim üzerinde büyük etkiler bıraktı. ilklerimi o zaman yaşadım hep. ilk sevgilim ilk kavgam(kavgam diyorum. önceden çok dayak yedim ama ilk defa karşılık verdiğim zamanlar) ilk dostlarım...
ilk sevgilimden başlayayım mesela. ben sınıfta her zaman ilk sırada otururdum. annemin tembihiydi. ilk sıralarda oturan çocuklar çalışkan çocuklardır derdi. o yüzden huyumdur üniversitede bile ilk sıralarda oturdum hep. çalışkandımda o zamanlar sınıfın çoğu şu soruyu nasıl çözdün şunu nasıl yaptın diye yanıma gelirdi. hatta birgün hiç unutmam akşam 8de evime bir arkdaşımın babası gelip bizim çocuk şu soruyu yapamamış ilgilensen olur mu demişti. mutlu oldum o gece huzurlu uyudum yan odada annemin ağlamasını duyuyordum ama bu sefer mutluluktan ağlıyordu. neyse kız meselesi dedik fazla dağılmayalım. matematik dersi çıkışı bizim gecekondunun 2 yanındaki gecekonduda oturan nermin geldi. iyi kızdı o zamana kadar hiç duygusal birşey hissetmemiştim ama o an bir garip oldum açıklayamadığım bir duygu kapladı dört yanımı. koşarak eve gittim anneme anlattım olayı annemde sen aşık olmuşsun oğlum dedi. bütün gün o kızı anlattım durdum. rüyalarımda gördüm sabah olsunda okula gideyim diye saatleri saydım. 1 hafta sonra nerminler taşındı. hemde istanbula. benim hayal bile edemeyeceğim kadar uzağa. benim dünyam gecekondumuzdan ibaretti çünkü.
--- -
19.
+2nermini unutmayın panpalar hayat hikayemde bir kez daha karşıma çıktı ama zamanı gelince anlatacağım.
---
ilk defa sevdiğim kız uzaklara gidince büyük bir boşluk yaşadım. o yüzden ortaokulun geri kalan yılları benim için bir işkence olmaya başlamıştı. hem artık çalışmaya devam etmemde gerekiyordu çünkü annemin çalışması yetmiyordu bize. malum ben büyüdükçe ihtiyaçlarımda artıyordu. tornacıda işe başladım. sabah okula gidiyor akşamlarıda ahmet ustanın yanında o küçük ellerimle torna işleri yapıyordum. bilen bilir bu mesleğin bir huyu var tırnaklarınızın arası simsiyah olur elleriniz eskisi gibi olamaz artık nasır tutar. mecbur olduğum için iş ağır olmasına rağmen devam ettim 2 senede tornacıda çalıştım. taki annem hasta olup çalışamaz olana kadar. birden olmuştu iltihaplı eklem romatizması hastalığın adı. uzun süre ayakta kalamazsın kalırsan ellerin ayakların şişer. illet bir hastalık yani.2 sene tornacı dedik. sonra başladı lise. bilirsiniz lise insanların en açılıp saçıldığı kişiliğin tam oturmaya başladığı zamanlar. ezik bir tip olarak lise hayatıma start verdim. ilk günden itibaren arkadaş grupları oluşmaya başladı ben hiçbir gruba giremediğim için yanlız başıma takıldım. erkekler aralarında gezip tozmaya kızlar ise kendi hallerinde birşeyler yapmaya başlamışlardı. ben ise ev okul iş ev okul iş üçgeninde gidip geldim 3 sene. bu sefer işim bir şirketin broşür dağıtımı oldu. sokakta millete buroşür veriyorduk. kaç kez sınıf arkadaşlarımla karşılaştım güldüler bana eğlendiler benimle. sınıfta herkes bana broşürcü olarak hitap etmeye başladı. başkası olsa bırakırdı işi ama ben bırakamadım yapamazdım. -
20.
0reserved