işçi emeklisi olan fakir babam

hep önünden geçtiğim ve geçerkende içeride oturan "zengin" insanlara baktığım bi cafe ye gidiyoruz. yüzümü gözümü temizliyor "öğretmen"

karnın aç mı diye soruyor. yok diyorum.

yalan tabi amk. sabah evden çıkarken ağzım kokmasın diye bişiler atıştırmışım. bide bi çubuk kraker almışım son dersten önce, o kadar. it gibi açım yani.

televizyonlarda falan gördüğüm şıklıkta bi tabak geliyor önüme. ömrümde yememişim öyle yemek, köri soslu tavuk.

tavuğu bile ayda bir yiyen adamın neyine "köri sosu"

yiyorum tabi büyük zevkle. bide bi parça ekmekle tabağı sıyırıyorum.. öğretmen gülüyor, "doymadın mı?" doydum öğretmenim ama israf olmasın hani diyorum.