işçi emeklisi olan fakir babam

Link atın bin ler

ağlayarak boşaldım

bir gün zeynep öğretmen beni çağırıyor.

seni zengin bir adamla tanıştıracağım. kendisi küçük çocukları gibmekten zevk alıyor aynı zamanda da eşcinsel diyor. sana çok para verir diyor.

ben de ailenin umut kaynağıyım ya tamam diyorum para için yapmam gerekiyor o zaman için.

adam beni bi güzel çatır çatır anırtarak gibiyor.

bu da böyle bir anımdır

panpalar devdıbını link veriyorum

http://goo.gl/6Bk0s

şukumu da verin nick6 da isterim

ulan çalıntı malıntı anlat lan gerizekalı hırsız hoşuma gitti ,eşcinsel bin

yaz amk yaz

benim hiç böyle hikayem olmadı amk. dedem bigiblet tamirciliği yapıyodu emekli olduktan sonra. 1001 çeşit bigiblete binmişimdir. hiç yaşayamadım bu duyguyu. nasıl bişey acaba.

bu arada yeri değil biliyorum ama biyikli genc forvet muallaksi yine gelmiş sözlüğe amk hiç sevmiyom huurnun sıçtığını. gibtir olup gitse de rahat etsek. neyse ölü taklidi yapın

@56 beyler başlık çalıntı büyük ihtimal kaçar zaten utne

yeter mi lan yavşak yoksa hikayenin hepsini yapıştırıyım mı buraya dıbına kodumun ergeni

@1 babam işci emeklisi ama çok şükür hiç bişeyi mi ekgib etmedi bazı şeylere başkalarından geç sahip oldum tabi ama hep daha iyisi bende oldu. ben diğer arkadaşlarımdan 6 ay geç bindim bigiblete ama onlar kıçı kırık bigibletlerine binerken ben özel yapım bigiblete bindim. Onlardan 2 sene geç pc sahibi oldum ama onlar doom 1 oynarken ben cod oynadım. demek istediğim baban gerçekten gavat değilse istediğini yapar sen sanıyomusun o o bigibleti alamadı diye mutlu mesut oldu lan züt veren ?

Şuan 20 yaşımdayım çok büyük değilim evet. ama o işci emeklisi babam bana çalışmayı öğretti. Beni okuttu. Şuan marmaradayım üni.de okuyorum aklının ucundan geçmicek rahatlıkta bi işte çalışıyorum. Demek istediğim baban sana her zaman istediklerini veremez ama senin ondan daha iyi yaşaman için sana imkanlarını sonuna kadar verir. Anladın mı beyinsiz?

zeynep öğretmen soruyor bana nasıl hazırlanıyorsun sınavlara diye.

yan odaya gidip sedirin üstünden alıp geliyorum hemen gazete kağıtlarını. hepsini topluyorum ki çalışmıyor, hazırlanmıyor sanmasın beni..

kucağımda gazete kağıtları, işte bunlarla çalışıyorum öğretmenim diyorum,

annem başımı okşuyor, yapıyor kendince bişeyler keşke bizde yardımcı olabilsek diyor.

babam kafasını çevirmiş, camdan dışarıya bakıyor.

neyse. mevzuya geri döneyim beyler dağılmadan konu.

zeynep öğretmen döndü bana, sen asker olmak istmezmisin diye sordu.

olmam dedim. annemi babamı bırakmam ben, bırakamam.

ama senin geleceğin aynı zamanda onların da geleceği dedi.

hayır dedim, istemiyorum öğretmenim.

askeri okulu sen yine düşün ama bari o zaman bari bu anadolu liseli sınavlarına hazırlayalım seni dedi

ben zaten çalışıyorum öğretmenim, kazanacağım inşallah iyi bir okulu dedim.

hazırlanıyorum dediğimde gazetelerin her pazar verdiği deneme sınavlarını gidip kahvelerden topluyorum akşam olduğunda.

kimisi kahveden içeri girmeme bile izin vermeden basıyor küfürü, kimiside gibtir git lan senle mi uğraşıcam diyor gazetede ki deneme sınavlarını istediğimde.

kimiside acıyor halime, hemen kesip veriyor gazeteden.

ne annem ne babam ne de ben hiç isyan etmemiştik allah`a. hep elimizdekilerle yetinip şükretme derdindeydik. alışık değildik biri gelsin bize yardım etsin, akıl versin.

çoğu zaman babamın sabah namazına kalkmasıyla uyanırdım.. kışın sobalı evde penceresi tam kapanmayan banyoda abdestini alır, namazını kılardı..

uzun uzun duasını ettikten sonra sobanın üzerinde fırından ucuza aldığımız bayat ekmeklerden dilim dilim kızartıp kahvaltı hazırlardı bana annem hastayken.

bazen omlet yapardı bana pazardan yarı fiyatına aldığımız "kırık yumurtalardan"

ama dedim ya hep şükrettik, doyuyordu karnımız.

ve kimseye muhtaç değildik.

klagib hal hatır sorulmasından sonra öğretmen babama da söyledi anneme söylediklerini.

"bu çocuğu değerlendirin, imkansızlıkların içinde kaybolup gitmesin, sizin ve bu çocuğun geleceği kendisine bağlı"

babam önce derin bir iç çekti;

"ah hoca hanım bilmezmiyiz okumanın kıymetini. bak biz okumadıkta noldu, 40 sene çalıştık emekli olduk, hala daha çıkıp ekmek peşine düşüyoruz. kimseye muhtaç olmasak yeter, fazlasında hiçbirimizin gözü yok"

doğru diyordu babam. annemin bir gün olsun halimizden şikayetçi olup babama söylendiğini duymamıştım.

annem kanser hastalığına yakalanmadan önce apartmanlarda merdiven temizliğine gider, elinden geldiğinde yardımcı olmaya çalışırdı babama. hafta sonları bende giderdim annemle.. arap sabunu kokusu gelir burnuma o günleri hatırladığımda hep..

kimseye muhtaç olmamıştık. hep kendi başımıza ve halimize şükrederek bunca zaman yaşamıştık.

çok şükür derdi babam hep, "çok şükür bugün de doyduk, bugün de yatacak yerimiz var"

beyler babamın öğretmene, doktora, polise, askere çok saygısı vardır. koskaca dağ gidi adam, babam, eğildi kendi yarı yaşında ki kadının elini saygıyla öpmek için.

şaşırdı tabi öğretmen, aman estağfurullah falan deyip çekti elini. öğretmen bi anneme bi babama bi bana bakıyor.. yine boncuk boncuk gözler..

babam saygısından ayakta, oturmuyor. öğretmende kalkıyor ayağa, annem kalkıyor sonra ben.

mal gibi hepimiz ayakta kalıyoruz çok kısa bi süre ahaha

sonra babam buyrun oturun lütfen diyor.

öğretmende lütfen önce siz oturun diyor.

böyle bi seromoniden sonra herkes yerli yerince oturuyor nihayet.

rezerved ağlat amk

o sırada kapı çalıyor. koşup açıyorum hemen. babam.

soğuktan kıpkırmızı olmuş yüzü, elleri dudakları çatlamış. gözünün içi gülüyor ama. elinde bi kaç bişi var, belli çalışmış bugün. alıyorum hemen elinde kileri mutfağa zütürüp bırakıyorum.

nasılsın oğlum diyor.

iyiyim baba, zeynep öğretmen bizde diyorum.

hayırdır sıpa, naptın diyor.

valla bişey yapmadım baba, askeri okula falan yazdırın diyor, ben gitmek istemiyorum ama baba diyorum.

du bakalım bende bi konuşayım diyor babam, geçiyor odaya.

annene acıdım lan eşcinsel erkek evlat sahibi olmak zor

reserved