2004 ten bugüne hikayem

Bu pınar ı anlatayım biraz. Kısa boylu, küçük gözlü, gülünce çok tatlı olan bir kız işte. Öyle ahım şahım güzel değil ama ne bileyim tatlı kız işte. Ben de fena değilim yani öyle söylerler. 180 boy var o zamanlar 85 kiloydum şimdi 96 97 arası gidip geliyorum. Kızla normal şekilde konuştuk falan. Ondan sonra bunu bir arkadaşına bıraktık ben de arkadaşımı durağa bırakıp eve geçeceğim. Tabi kızın çıktığını var mı yok mu sordum doğal olarak erkeğiz yani * )
O akşam mik otobüse binene kadar konuştuk:
b: lan oğlum ayarlasan kardeşim pınarı bana.
m: tamam aga rahat ol ben konuşurum.
Aramızda pınarla alakalı geçen tek sohbet bu kadardı. O konu orada kaldı o akşam .

kızdan gelen cevap kaplumbağaterbiyecisi lütfen daha da zorlaştırma olmuştu amk. o mesaj çok kötü etkilemişti beni. panpalar bir cumartesi günü sınavdan dönüyorum telefonum kapalı, otobüsten indim eve doğru yürüyorum iddaacı ya uğramışım kuponumu yapmışım. o zamanlar yeni çıkmıştı bu iddaa falan. içimde hala bir umut eve giderken telefonumu açtım çaaattt bir mesaj alındı. içim öyle bir sıkıldı ki kardeşlerim anlatamam.

girişi de gömdük artık uçabiliriz. aklınıza takılan ne varsa anında sorun sağlıklı ilerleyelim

Panpalar hikaye ağustos 2004 ten başlıyor. Şimdi bazı aynştayn panpalr neden lan diyebilirler. Liseyi bitirip de üniversiteye başladığım yıl. Daha doğrusu hayatı tanıyıp kazıkları yiyip yiyip yeniden toparlamayı el mecbur züt gardiyan öğrenmeye başladığım zaman.
Hikayeye dalmadan önce bir kaç şeyi paylaşayım siz billurlu panpalarımla. ilk önce amacım şuku ya da sayfalarca hikaye yazıp ünlü olmak değil. Amacım sadece yaşadıklarımı da yazmak değil. içlerinde kimsenin bilmediği ayrıntılarda var. Bazı yerler itirafname olacak sayın tayfa.

Amk yine gece başlıyor. Gün içinde bir an evvel gece olsun diye bekliyorum ama gece olunca içimde bir hüzün kafamda milyon tane düşünce. Karanlık sadece gökyüzüne inmiyor. Benim ruhuma da benim benim beynime de geliyor. Ama sabahla aydınlanan biten bir karanlık değil bu. En son ne zaman sabaha beraber ben de aydınlığa kavuştum hatırlamıyorum.

Panpalar bir tavsiye daha eğer böyle sıkıntılı durumlarda kıza açılmak için, özür dilemek için konuşmak istediğinizi, niyetinizle beraber söylerseniz söylediklerinizin hiç bir faydası olmaz. Çünkü kızın vereceği cevap yapacağı hareketler bile önceden hazırdır. O yüzden sen ne dersen de, ne yaparsan yap, kız vereceği cevaptan vaz geçmez. Buradaki önemli nokta kızı hazırlıksız yakalamaktır. Hatta bunun için kızla karşılaşın, karşılaşmaya çalışın, yolunuzu kesiştirin. Tabi tecavüzcü çoşkun abimiz gibi yolda yürürken kızın önüne atlamayın. Aniden anlatırsanız onunda gerçek düşüncelerini anlayabilirsinz. Bir de ucu açık konuşmayın. net bir şekilde düşündüklerinizi söyleyin ve kızdan net bir cevap isteyin. Fakat bu cevap için de kızı çok zorlamayın, ensesinde boza pişirmeyin, eğer pişirirseniz sizin arka tarafta da kestane pişer haberiniz olsun.

kızın yaşam tarzıyla benimki hemen hemen aynı. ikimiz de memur çocuğuyuz. benim kardeşim onun ablası var. hayat standartlarımız da benzer. hatta ikimiz de aynı marka cep telefonu kullanıyorduk o sıralar siemensin A50 modeliydi.
bilmeyen panpalarım için http://imageshack.us/phot...s/12/220pxsiemensa50.jpg/
o gün onunla vedalaştıktan sonra eve uçarak gittim. şimdi düşünüyorum da hiç de o kadar bir durum yok ama işte agalar. Yaşım 18 daha ilk defa olmasaa da karşı cinse sağlıklı ve daha özgür ortamda oturmuşum kız gözümün içine bakıyor. benden hoşlandığını anlıyorum ki bu bile yeter bana amk o zamanlar pilot olmam için.

biz bu kızla bir kaç akşam buluştuk, sinemalara gittik falan filan. anlaşıyor gibiyiz. tam ben bu kızın arkadaşına sorduracağım salaktan ağzını arasın üstüne öldürücü darbeyi vuracağım. ben arkadaşa dedim öğrenelim abi bu kızın durumu, gecesine bu pınarı rüyamda gördüm amk. rüyada tekrar beraberiz mutluyuz falan sabah bir uyandm ebem gibilmiş. sanki gece uyumadım da sabaha kadar yürüdüm koştum böyle bir şey olamaz. hemen okula koştum dedim arkadaşa tamam kardeşim sormayın birşey ben vazgeçtim. zaten kızın başak bir arkadaşı beni göstermiş hoş çocuk diye o da arkadaş ayağına bana hayır diyecekmiş. bu kızla arkadaş olduk ama görüştük bir süre

Sonra sınıfa girdim Ay’ın yanına oturdum yine gırgır şamata. Tabi keyfim yerinde kimse tutamıyor beni. Yaz da geliyor falan üçü beşi bir arada hesabı koyverdim gidiyor. Dersler bitti tam sınıftan çıkacağım Ay’ın 2 arkadaşı geldiler koluma girdiler. Beraber yürüyoruz. Ben önce anlamadım mevzuyu geyik yapıyoruz ama bunlar girmeye çalışıyorlar muhabbete. Pek de umurumda değil zaten Pınar’la barışmışım lan şte sallamaıyorum gerisini

Neyse mig le pınar lise arkadaşı. Bunların buluşması kadar doğal bir şey olamaz. Bunlar buluştuktan sonra ben de salaktan onların yanına gideceğim ve bir şekilde konuşacağım pınarla. Evet plan çok klagib ve liseli planı. Ama tuttu amk. Keşke tutmasaydı ama tuttu işte. Neyse mig buluştuklarında beni ödemeli aradı ben de bunu aradım. Neredesin şuradayım dedi tamam deyip kapattım telefonu. Tabi kız buları görmüş sonradan bana anlattı ama çok da ayıkamamış belli ki. Billurı protein dolu panpalarım ben bunların yanına emrivakiyle gittim. Ama bir gidişim var uçuyorum ama kalbim sıkışıyor gebereceğim stresten. Elim ayağım titriyor. Beynim uğulduyor resmen, bir yandan ne söyleyeceğimi planlamaya çalışıyorum ama bir yandan beynimdeki gürültüden bir şey düşünemiyorum. Hedefe güdülenmiş roket gibi sadece kafeye yürüyorum o kadar. Sanki bütün dünyanın uğultusu, sesi o gün izmirde halk konseri veriyor.

Hatta pınarla buluşacağım diye pınarın çok sevdiği bir gömleğim vardı, kareli bir gömlek. Onu giydim. Hanımefendi top sakalı sever diye top sakal bıraktım. Dış görünüşü tamamen kızı can evinden vurmak için ayarladım. Madem iletişime kapalı en azından konuşabilmek için dış görünüş düzgün olmalı. Ama o günden sonra bir daha top sakal falan da bırakmadım. Hatta alışkanlık traş olurken önce çeneden başlarım.

Böyle birşeyi ilk defa hissediyordum. Bildiğin aşıktım kıza. Yukarıda allah var o da bana karşı boş değildi. iyi de anlaşıyorduk hatta ben bazen ona tarih coğrafya falan bile anlatıyordum. biz çıkmaya başladıktan 10 gün sonra kızın doğum günü geldi. ben de arçlıkları falan biriktirdim gittim bir tane kolye aldım ona. çok pahalı değildi ama şirin birşeydi. malum çok fazla da harçlığımda yok. neyse doğum gününde buluştuk. pınar ın baba izin vermiyo gece çıkmasına. dersaneden aldım ben bunu tekrar kafeye gttik oturduk ve ben cebimden kutuyu çıkarıp verdim. kardeşlerim o an orada olup kızın gözlerindeki o parlamayı görmenizi isterdim. ondan sonra çok fazla kadın girdi hayatıma. onları mutlu edecek çok fazlada şey yaptım ama gözlerine bakamadım. biliyorum hepsinin gözleri pınarın ki gibiydi ama ben tekrar o ışığa bağlanıp o ışığa güvenip tepetaklak olmak istemedim. karşımdakini kaybetmek istemedim. pıanr sayesine hayatımdaki çok fazla mutluluğu bilerek ya da bilmeyerek es geçtim

gerçekten pınarı sevmeye başladığımı hissediyordum. haftanın en az iki aynı kafede buluşuyorduk aynı şeyleri içiyorduk. sade şekersiz neskafe. o günden kalma bir yadigardı bende neskafe tiryakiliği. hatta bir keresinde hesap için kasaya gittiğimde kasadaki mekan sahibi koçum artık öğrendin ya bu kaç oldu 5 lira at yeter demişti. inceden utanmıştım ama içinde pınar olduğu için mutlu olmuştum.

Hep gır gır şamata ama içimde tsunamiler oluyor. Her gün ölüp yeniden diriliyorum ama bu benim tercihim değil. hani beyler bazı zamanlar var ya uyanmak istemezsiniz o an orada olmamak istersininz. Aynı o haldeyim. Koca şehir bana dar geliyor. Haber almak istemiyorum Pınar’dan çünkü gelecek haber kötü olursa toparlayamam. Neyse bir akşam kardeşim mig le oturduk alkol alıyoruz. Daha doğrusu onun pek arası yoktur o bir birayla takılıyor ben garsonları pervane yapmışım. Tam da üniversite tercih zamanları. Konuşuyorduk birden:
m: Bugün seninkiyle konuştum ( ulan sordum mu ki hıyar ağası neden söylüyorsun şimdi)
b: Eee iyimiymiş? Tercihleri napmış?( salaktan soruyorum içimde hortumlar var hortumlar gelecek cevap için)
m: izmir olmuyormuş, Konya falan yazacakmış iki yıllık.

bunlar sadece bazıları panpalar her gün böyle ziraat kafe de oturup bunları dinliyorduk sonra da küçük park a gidip içiyorduk. aklım pınarda ama birşey yapamıyorum ki ancak kendimi içkiye veriyorum. içki sevgimde o zamanlardan yadigar beyler

işte o zaman devamsızlık yapmaya başladım diğer kardeşlerim de geliyordu ziyaretime derslere girmiyorduk devamlı müzik box a devamlı şarkı atıp dinliyorduk hemen o şarkıları da paylaşıyorum panpalarım
http://www.youtube.com/watch?v=sRCLa19I4-c
http://www.youtube.com/watch?v=FY3BLcSH43k
http://www.youtube.com/watch?v=c9CR4SOAJUU
http://www.youtube.com/watch?v=AHKe9Zib6k8
http://www.youtube.com/watch?v=CKlRorlT-7c

ben bu rüyayı gördükten sonra tabi normal olarak eşekten düşmüş karpuz gibiydim kafam allak bullak olmuştu kafayı o gece yatakta bırakmıştım. aslında onu sallamadığım gibi göründüğüm zaman sadece kendimi kandırmışım bir rüyayla alt üst olmuştum okulda aptal aptal gezmeye başlamıştım

Vicdan sahibi ya daha çok sevdirmemek için de ilk fırsatta gidiyor ki yara açmasın. Yahu zaten soktun kılıcı artık, daha azı daha fazlası yoktur. Ahmet Altan’ı çok sevmem ama “Kılıç Yarası Gibi” diye bir romanı vardır okuyun aşk acısını anlatır. Der ki; “ Gerçek aşk kılıç yarası gibidir, yara kapansa da izi mutlaka kalır.” Benim ki de o hesap. O izi de , o izin benim hayatıma etkilerini de hep taşıyacağımı da biliyorum. Beyler bir tavsiye. Eğer gerçekten aşık olduysanız ve bu sizin yaranız olduysa sakın saklamaya çalışmayın. Hele kendinizden sakın saklamaya çalışmayın. Ne kadar üstünü örtmeye çalışırsanız çalışın en olmadık zaman da ortaya bir çıkar Kara Murat'ın karşısına çıkan Bizans askeri gibi olursunuz.

Ben arkadaşlarımın yanına gittim. Herkes içmiş sarhoş ben mutluluktan sarhoşum amk. Deseler ki yarın Cuma kıyamet kopacak. Kopsun lan derim artık bu dünyada ben de mutluluğu tattım ya umrumda değil.
Pınar dersane etütlerine falan kalıyor, öss’ye girecek ya ders çalışıyor. Hafta sonları buluşuyoruz hafta içleri de ben bunu görmeye gidiyorum. Yarım saat faln görüşüyoruz ayak üstü. Görüştüğümüz yerde dersanesinin olduğu yerde bir köprü gibi birşey var. Derenin üstüne yapmışlar. Kırmızı bir şey. Onun yanındaki duvarda oturuyoruz arada sarılıyoruz falan. O köprüyü de çok sevmem hatta eskiden mig ile konuşurken aga derdi filmini çek. köprü de çok sağlam mekan olur. Aklımda bir aralar öyle bir fikir vardı ama sonra vazgeçtim. Neden diye sorarsanız hayatımı nasıl göz göre göre kötü etkilediğimin filmini mi çekeceğim amk.

Öyle geçiyor günler. Pınar da sıkıntı var ama ben hala öss stresi falan diyorum. Boru mu amk sınava girecek. Herkes benim gibi rahat değil ki. Bir gün Bostanlıya gittik. Leman cafe miydi neydi öyle bir yere oturduk. Ama ben anladım pınar sıkıntılı. Sordum ne oldu diye. Önce kem küm etti sonra sınav falan dedi. Ben biraz daha sıkıştırdım bu sefer masadaki tavlayı açtı hadi tavla oynayalım öğret bana dedi. Panpalar aramız iyiyken çok defa ben teklif ettim tavla oynayalım diye öğreteyim diye ama hiç birini kabul etmemişti. Ama şimdi tavla oynayarak sorulardan kaçmaya çalışıyordu. Ben de anladım neden böyle bir şey dediğini.