Yolda giderken abuzer'in ağzını aramak maksatlı 'hale iyi kıza benziyor' diyorum he aynn gibi yüzeysel bi cevap veriyor. Ama hercai biraz garip bi kız çözemedim diyorum. Ya olum Allah'ın brezilyalısından ne beklersin ki diyor. Ya aq salağı 1 kız türk , 2 kızın geldiği yer brezilya değil portekiz demek istiyorum ama bunu söylemekle harcayacağım vakti hercaiyi düşünerek geçirmek daha cazip geliyor. Abuzere laf mı anlatcam adam doğan slx'e binip 1974 yapımı ferrez izleyemememenin derdinde. Hayır 1970 yapımı ferre filmde oynayan kadının şimdi kemikleri kalmamıştır bunu düşünüp hiç mi rahatsız olmaz amk bir insan. Gerçi adamı tahrik eden bu düşünce de olabiir sapıklık ve aptallık bu dünyada sonu olmayan 2 şey sonuçta. Daha sonra eve girdim ve o yaşta 1 gün masturbasyon yapmazsa yoksunluk krizine girmiş bir junkie gibi eli ayağı titreyen ben o gün mastürbasyon yapma fikri aklıma gelmeden akşam edip uyudum. Sabah yine uyananıp yataktan kalkarak dolaptan üniformamı çıkardım ve uzun uzun baktım. Lan oğlum bu üniformanın renginin kırmız olması gerekmiyor mu niye turuncu dedim kendi kendime. Bugün de bu üniformayı giyiyim ama okul çıkışı gidip yenisi almam lazım. Ama günlük 5 tl harçlık alıyorum ve üniformanın fiyatı 50 tl. Nası yapacaz aga bu işi diye kara kara düşünürken gözüm ranzanın alt katında ağzı açık uyuyan abime takıldı. Hemen yanınza süzülüp abi 50 tln var mı ya çok acil ihtiyacım var dedim. Got cozdondon aoll dedi. Laannn abii adamsınn diye şapur şupur öptüm adamı sevinçten. koşup cüzdandan 50 tlyi cebe indirdim. Daha sonra bir bezi ıslatıp 1 yıldır bez yüzü görmemiş ayakkabılarımı silerken de yeni uyanmış babam gözlerini açmaya çalışarak bana uzun uzun baktı. 'Nereye Gidiyon Sen' diye sordu. Alışkın değil tabi ayakkabılarımı sildiğimi görmeye. O an nereden aklıma esti bilmiyorum belki de mantıklı bi cevap bulamadığım için 'hiç ya okulda konferans var da' dedim. Bi süre daha anlamsızca bakıp ağır adımlarla salona geçti. Hayır konuşmacı sen misin de siliyosun ayakkabıları da demedi. Gerçi ev geçindirmek için günde 10 saat çalışan adam bide benle mi uğraşacak. Ben babamın yerinde olsam 18e giren çocuğuma gibtiri çekerdim evden. Ayakkabıların rengini de orjinal rengine döndürdükten sonra okula gittim. Ama bir kız için beni ben yapan özelliklerimi tamamen değiştirmeyecektim ve okul hayatım oyunca evime 15 dakika uzaklıktaki okula sabahları her zaman geç gidecektim.

Son zille birlikte yine çantalarımızı sırtlayıp okuldan çıkıyorduk. Hercainin hareketleri çok seriydi çantasını anında toplayıp hızlı adımlarla çıkıyordu okuldan. Ama o gün o ağır ağır hareket ettiğini farkediyordum. Tabi kendime yoruyorum bu durumu benimle birlikte çıkmak istiyor okuldan diye. Bu durumu kendime yormamla hercainin adımları yine seriye bağlıyor aramızda metrelerce fark oluyor. Normalde bana bıraksalar koşar adımlarla gidip kıza yetişir muhabbeti sürdürürüm ama bu abuzer ayağıma zincirle bağlı metal bi top gibi. Adamın yürüyüşü 'yaylana yayalana' ikilemesinin ete kemiğe bürünmüş hali. Bide o gün olduğu gibi arada kerem de bizle birlikte yürürdü. Bizim mahallede kuzeni oturuyordu onu ziyarete geliyordu ziyaret dediğim de birlikte lol oynuyorlardı işte. Bu keremin 2 yıl önce başka bir ilde oturan abisinin çocuğu oldu ama abisinin evinde pc olmadığı için kerem hiç gitmedi abisini ziyarete. Ulan insan 2 yılda yiğenini merak edip bi gider aq başka il dediğim de 150 km uzakta bi yer hala görmedi yiğenini deli herif. Bunlarla aylak aylak yürüyoruz ama tabi benim içim içimi yiyor hercaiyi yalnız yürürken gördüğüm için. Bari köşeyi dönene kadar arkadan izleyeyim dedim. Tam o anda Zeus yeryüzüne inip 'Tüm gibiş skillerimi ve haremimi sana bahşediyorum' dese bu kadar sevinemeyeceğim bir olay cereyan ediyor ve köşe başında hale beliriyor. Yine hercaiyle denk geliyor ve konuşmaya başlıyorlar. Ben tekrar yanımdaki 2 'yaylana yaylana' yürüyen tipi sürükleyerek kızların yanında bitiverdim hemen. Ayaküstü sohbetten sonra tekrar parkta oturma teklifinde bulundum. ikisi de tamama dediler yine gidip oturduk parka. Bu arada bu hale'nin liseyi açıktan okuduğunu öğrendim. Açıktan lise okunabildiğini de ilk o zaman öğrenip çok şaşırmıştım. Bi insan niye okula gitmeden lise okumak ister ki diye düşünüp daha sonra birbirlerinin hırkasının fermuarlarını çekmeye çalışarak eğlenen abuzer ve kereme bakınca çok da mantıksız gelmemişti açıkcası. Daha sonra açıktan okumanın hale'nin kendi isteğiyle gerçekleştirdiği bir durum olmadığını öğrendim. Parktan ayrılma vakti 'hale hercaiyle birlikte dikkatli gidin eve' dedim. Hale'nin 'ben eve gitmiyoum ya yukarı tarafta bir işim var' demesiyle messi'ye doğru açılan ara pas koridorunu görmüş iniesta gibi tekrar tasarruflu ampül yandı benim kafanın üstünde. E o zaman buraya yeni gelmiş kızı yalnız bırakmak olmaz hercaiyi ben bırakıyım eve dedim. Abuzer böyle durumlarda biraz anlayışlıdır tamam knk sen git dedi ama bu kerem salağı ' yaa knk ben boşver kendi gider benim kuzene gitmem lazım bak zaten geç kaldım' fln diyor. Lan aq salağı sen gelmicen zaten gibtir git kuzenine zaten yarım saat bizle oturdu diye zamanının boşa gittiğini hissediyor. Ya kerem knk sen de kuzene git o zaman ayıp olmasın çocuğa ben tek zütürürm hercaiyi dedim. Bunun canına minnet zaten hemen gibtirolup gittiler biz de hercaiyle evinin yolunu tuttuk.

Yolda giderken ' ya bu tecrübeli team nasıl sevdin mi onları fln' diye soruyorum. Önce 'iyi kızlar ya' gibi politik cevaplar verdi ama daha sonra 'ama çok aynı kafada değiliz' gibi şeyler söyledi. Bunları duyduğum anda kendime yeni bir misyon edindim. Yarından tezi yok bu kızı o ttecrübelilerin elinden kurtarmalıydım. Bedeli ne olursa olsun bunu yapmak zorundaydım. Eğer o iki kız kız ' umbrell bunun tek bir yolu var o da ikimizi üst üste koyup gibmek' dese bile bunu yapmak zorundaydım. Hem zaten böyle bi şey isteseler bu görevi abuzere yaptırır üstüne de abuzerden para alırdım. Aynı zamanda bana evde çok sıkıldığını fln anlatıyordu. Kızın her söylediği şeyden kendime yol yontmaya çalıştığım için 'istersen numaramı vereyim mesajlaşırız çok sıkılmazsın dedim. O da kabul etti birbirimize numaramızı verdik. Gerçi şimdi düşününce biraz emrivaki gibi olmuş ama giberler emrivakisini. Bu arada kızın evi ebesinin amındaydı çok afedersiniz , eve hızlı hızlı gitmesine şaşırmamak gerekiyordu. Hercaiyi eve bıraktıktan sonra abimden dızzladığım parayla üniforma almaya gittim. 50 tlyi üniformaya bayıldıktan sonra o gün dershane olduğunu hatırlayıp derhaneye seri adımlarla yürümeye başladım. Dershaneye giriş yapınca genelde en arkaya oturur dershanedeki kızlarla sohbet ederdim. Dershanede Ayça diye bir kız vardı. Bana biraz yakın davranırdı ama ben abuzer gibi bir hayvanımsı olmadığım için bu yakınlığa başka bir şeye yormuyordum. Bide zengin kızdı o dönem bana niye baksındı ki aq kafasındaydım yine. Bu arada o yaşta beni bu zengin-fakir tribine sokan kişiler twitterda 'Ya abi bir kızı tavuk döner yemeye zütüreceksen o kızla sevgili olmayacaksın yhaa' diyen huur evladı güruhtu. Burdan da hepsinin dıbını yolunu gibmiş olayım. 16 yaşındaki çocuğa yaşattığınız travmaya bakın bakın da az utanın dıbına çaktıklarım. Daha sonra dershane bitince o havada dolmuş sırası bekleyip eve gelirdim. O gün eve gelince üniformayı güzelce katlayıp yerine koydum. Kendi kendime bu üniformaya yer paspası gibi muamele yapmayacağıma dair şeref sözü verdim. O gün hercaiden mesaj bekledim ama gelmedi. Ben de yatıp uyudum. Sabah kalkınca yeni üniformanın verdiği heyecanla hemen yataktan fırladım. Üniformamı giydim. Sabah evden çıkarken annem 'sende bi farklılık var saçını fln mı kestirdin' diyordu. Bu bana niyeyse gereksiz bi özgüven vermişti halbuki özgüven verecek ne var şu cümlede aq. Okula giderken radikal bi karar alıp üniformanın yakalarını da kaldırmıştım. O zaman beni her gören 'Ooo umbrell burak yılmaza mı özeniyon lan' diyordu halbuki bilmiyorlar bu yaka kaldırma modasını çıkartan adam Al Pacino'dur aq. Çin gibi kadar kültürüyle bana artislik yapmaya çalışıyorlar bide (Marlon Brando da olabilir lan tam hatırlayamadım).

Elinde kalemle deftere bir şeyler yazıyor sonra kafasını kaldırıp bana bakıyor. Ben gözümü kaçıramıyorum o an. göz göze geliyoruz ama Ananı gibiyim o da nesi. Bir kuyruklu yıldız mı? Hayır. Bir tanımlanamayan uçan cisim mi? Hayır. Cennetten dünyaya düşmekte olan bir kanatlı bir melek mi? En yakın cevap buydu velakin buna da hayır. Bu bir gülücük. Hatta tam gülücük de değil bir gülümseme. Bir eliyle kalemi tutup deftere bir şey yazmak için hafif öne eğilmiş vaziyetteyken bana bakıp gülümsüyor hercai. Bu sefer nabzımı vücudumda daha önce hiç hissetmdiğim yerlerimde hissediyorum. Daha Tıp bilimi vücuttaki bu yerleri keşfedememiş, şairler bu yerlerimi tarif etmek için en mükemmel şiiri henüz yazamamış. Ben de küçük bir gülümsemeyle cevap verip hemen önüme dönüyorum. Böyle güzel bi anı mahvetmemek için ders boyunca bir daha hiç hercainin olduğu tarafa bakmıyorum. Sonra tenefüs zili çalıyor. Hercai yanıma gelip almancan gerçekten çok iyi diyor gülerek. Öyledir öyledir sağolasın diyorum bozuntuya vermemeye çalışıp reus'a sövmeye devam ederek. Sonra ben de ayağa kalkıyorum. bu sefer okul koridoruna çıkıp konuşarak yürüyoruz . Müzikten, kitaplardan, buralardan, oralardan konuşuyoruz. Okul çıkışında da abuzere satışı koyup ben hercaiyi eve bırakacam diyorum. Abuzer 'tamam' diyor 'knk sen kızdan mı hoşlanıyon ne ayaksın ne bu eve bırakmalar' fln der normal bi insan. Ama abuzeri böyle kabul ettim o yüzden alışkınım bu tepkisiz hallerine. Hercaiyle evine yürüyoruz. Yolda bana Türkiye'deki okulların ne kadar yetersiz ve sığ bir eğitiminin olduğunu söylüyor. Tabi o zamanlar sokakta mikrofon uzatılan dayılar moda değil 'HEYYY YAVRUMM HEYYY AVRUPAA SÜRÜNÜYOO TÜRKiYE OLARAK HEPSiNiN ANASINI SKECEZZ ANASINIII AZ ŞÜKREDiN ŞÜKÜRRR' diyip ağzının payını versinler Hercaiye. Ama o zamanlar şuan canımı yaktığı kadar canımı yakmıyor bu duyduklarım. Aradaki farkı çok çalışan bir bireyin kapatılabileceğini düşünüyordum ama ortalama bir türk gencinin robot değilse o farkı kapatmasının çok zor olduğunu zamanla öğrendim. Hercaiyi eve bıraktıktan sonra dershaneye doğru yol alıyorum. Okulda nasıl gözüküyorum bilmiyorum ama dershanede tam bir alfa kurttum. Herkesin aynı olduğu ortamda farklı biriyseniz ister istemez belirginleşiyorsunuz. Bu durumun gibkoluğu şu , belirginleşen bir kişi olarak ya öne çıkan tip oluyorsunuz yada dışlanıp en arkaya atılan tip .Bu durum biraz da sizin tavrınıza ve şansınıza bağlı. AYyrıca hayatımda 3-4 farklı dershaneye gittim hepsinin sistemi de hocaları da taktandı. Eğitim yuvası altında ticarethane işletiyo sonuçta adamlar. Belki iyi olan vardır genel konuşmayım. O yüzden dershanede dersleri hiç giblemeyip arkaya oturuyor arada espri yapıp dersi kaynatma peşindeydik. Ders dinlemek için para verdiğimiz kurumda dersi kaynatmaya çalışıyoruz o derece zeki çocuklardık. Önceden bahsettiğim Ayça da benim önümde otururdu hep. Gözlüklü, 1.60 boylarında, normal kilolu, koca zütlü bir kızdı. Derste her espri yaptığımda arkasına dönüp bana bakarak gülerdi.

Sırf bu yüzden içimden geldiği gibi gülemiyordum çünkü çoğu insanda olduğu gibi yannan gibi bir ifadem oluyordu gülerken. O yüzden kendimi tuta tuta gülüyordum o ifademi kız görmesin diye. Ders aralarında da konuşurken hep bana sorular sorup bir şeylerden bahsederdi. O gün de konuştuğumuz konu civardaki bir sapıktı. O dönem bizim dershanenin olduğu bölgede bir sapık türemiş akşam karanlığında yoldaki kadınları elleyip kaçıyor, bazen de orasını burasını gösteriyormuş. Bi türlü de yakalanamıyormuş. Her yerin güvenlik kamerası olduğu bir yerde nasıl yakalanamaz bu da ayrı bi muamma aq. Ben bu haberi duyar duymaz alfalık damarlarım kabarıyor. Sonuçta bizim dershane de akşam geç saatlerde bitiyor. 'Bundan sonra erkekler olarak hepimiz sınıftaki kız arkadaşlarımızı duraklarına kadar bırakalım' diyorum. Tabi el ele tutuşup hep birlikte gta vice city helikopter görevindeki bombaları bırakır gibi kızları tek tek duraklarına bırakmayacağız. Durakları yakın olan erkekleri ve birer ikişer üçer kızları eşleyip ona göre görev dağılımını yapıyoruz. Bana da Ayça düşüyor çünkü duraklarımız yakın birbirine. Aslında ayçayla birlikte ayçanın yakın bi arkadaşının da bizle gelmesi gerekiyor ama o kendi durağının başka bir erkeğe daha yakın olduğunu öne sürerek başka time katılıyor. Ben de çok üstelemiyorum açıkcası tek kızı otobüse bindirmek iki kızı bindirmekten daha kolay ne de olsa. O akşam dershane çıkışı ayçayla birlikte onun durağına yürümeye başlıyoruz. Yolda yürürken ailesinden ve okulundan bahsediyor. Ben de fütursuzca ve çekinmeden soru soran birisi olarak 'baban ne iş yapıyor, anan neci, eviniz tam ne tarafta' gibi soruları diziyorum arka arkaya. Kızın babası cerrah annesi mali müşavir miydi neydi bu arada. Bi bizim peder serbest meslek erbabı zaten ülkede aq. Küçükken de baban ne iş yapıyor diye sorup 'serbest meslek' diyince yani tam olarak ne iş yapıyor diye direten huur evladı hocalar vardı. Burdan onların da validelerini elden geçirmiş olayım. 7 yaşında çocuğuyum nerden bileyim babamın professionunu aq sigorta primini ne olarak yatırıyor diye sor bide utanmazsan aşağılık pekekent. Daha sonra ayçayı otobüse bindirip kendi dolmuşuma gidiyorum. Tüm gün de telefonu kontrol ediyorum hercaiden mesaj var mı diye ve o dolmuşta çok büyük bir hata yapıyorum. Uyuşturucu kadar bağımlılık yaratan, Alkol kadar batak ve sigara kadar pis bir huy ediniyorum. Whatsapptan hoşlandığın kızın çevrimiçi olup olmamasını takip etmek hatta çevrimiçi oluşunu uzun uzun izlemek.