Seni bıraktıktan sonra koşarak yetişmem gereken ve babamın 7k ödediği bir dershanem var ama sen iste böbreğimi şuan eline vereyim ( yok canım ne işim olacak oturalım). Bu arada normalde birisi bir yere oturalım mı dediğinde bir kafeye, en kötü pastaneye zütürüp oturursunuz ama ben hercaiyi alıp parktaki bir banka zütürüyorum. 'Olum niye oturmak istedi ki acaba, ne konuşacak ki acaba , pastanın en tatlı payına mı yoksa yannanın başına mı geldik acaba' diyerekten multi kalp krizleri geçiriyorum banka oturana dek. Banka oturunca susuyoruz bir süre. Suskun havayı hercainin hıçkırıklarıyla ağlama sesi sonlandırıyor. 'Lan noluyo' modunda hercai iyi misin, noldu diyorum. O sırada ' Eeeevvettt seyirciler bugünkü şanslı yarışmacımız umbrellaman'e kutumuzdann yannanın başıı çıkttıı' diye bağırıyor içimdeki acun ılıcalı. Bana annesiyle sürekli kavga ettiğini, babasını çok özlediğini, buralara hala tam alışamadığından bahsediyor. Ben de kendi yöntemlerimce avutmaya çalışıyorum kızı. 'Bak ben de her gün bizimkilerle kavga ediyorum , daha bugün sabah babamla boğaz boğaza geldik' gibi aslında kimseyi avutmayan avuntu cümleleri ediyorum. Bu arada bahsettiklerimin hepsi yalan. En son annem yada babamla 2-3 yıl önce kavga etmişimdir. Aslında muhattaba girsek ben de ederim ama çok fazla sözel ilişkiye girmemek gibi bir çözüm buldum kendime bu sayede doğru düzgün kavga da etmiyorduk. Böyle de akılcı ve çözüm odaklı bir adamımdır. O gün giberim dershanesini diyerek akşama kadar hercaiyle parkta konuştuk. Bi ara olaya kendimi fazla kaptırıp kızı avutma kılıfıyla bir elimi omzuna attım. Baktım ters ters bakma yada rahatsız olma gibi negatif bir dönüt yok .elimi de ordan çekmedim uzun süre. O elimi de 2-3 gün yıkamamıştım bu olaydan sonra heralde. Baktım kızı avutabilmek gibi bir skillim henüz açılmamış ben de avutamıyorsam güldüreyim bari diyip güldürme stratejisi uyguladım. Zaten kızların size gülmesi için cem yılmaz olmanıza gerek yok bu konudaki skalaları düşük oluyor genelde. Güldürme stratejim başarılı oldu ve hercainin ağlamasını durdurup o gün hercai eve gidene kadar konuştuk. Akşam ayrılmadan önce de 'Umbrell iyi ki varsın' dedi . Sadece doğum günlerinde duymaya alışkın olduğum bu cümleyi beynim algılayınca 3 saniye 'Bu makine şu anda çalıştırılamıyor' hatasını verdi . Sistemdeki aksaklıktan dolayı ağzımdan 'teşekkürler' kelimesi çıktı ve vedalaşıp ayrıldık

Normalde 'sen de iyi ki varsın' denir ama bu heyecan duygusu insana ne zaman doğru şeyler yaptırıyor ki. Eve dağlar kızı heidi gibi seke seke gittim sevinçten. Bu olay bir dönüm noktası çünkü bu olaydan sonra flört olduğumuza kanaat getiriyorum. Eve gidince birbirimize attığımız mesajlar da bunu kanıtlar nitelikte. O günden sonra da okulda daha da yakın davranmaya başladık birbirimize. Maçlara katılmak için kıza da satışı koymayı bıraktım zaten pantalonumu yırtıp beni zarara sokmaktan başka bi gibe yaramıyo aq maçları. Dersteyken de birbirimize lakaplar bulur, bunları küçük bi kağıda yazıp birbirimize atardık. (Lakaplar gerçek ismimizle ilgili olduğu için örnek veremicem). Bir insana başka bir iinsanın ders sırasında buruşuk bir kağıt atması nasıl bu kadar mutlu edebilir. Bunu hangi bilim dalı inceliyorsa inceleyip bana bir açıklamasını yapsın. Hercai'nin ağlayıp içini döktüğü günden yaklaşık 1 hafta sonra okuldan çıkıp hercaiyi yürüyerek evine bıraktım. Evine yürürken birbirimize de ıhtan ıhtan yürüyüoruz. Ayrıldıktan sonra mutluluktan uçarak dershaneye gittim. O mutluluğun verdiği duyguyla etrafa pozitif enerji saçıyorum şimdiki gibi dipsiz bataklık değilim. Akşam dershane çıkışına kadar bu mutluluk hissi etkisini koruyamıyor tabi ama yine de mutluydum anasını satıyım. Yine ayçayı durağına kadar zütürüyordum. saat 8 fln. Ayça bana ailesinin şehir dışında olduğundan bahsediyordu ben de dinliyorum sakin sakin. Durağına neredeyse varmek üzereyken bir anda 'umbrell bize gelmek ister misin' diye sordu. 'Bize gelmek ister misin derken bize boşalır ister misin mi demek istiyo lan' diye düşündüm . Beni o saate eve çağırabilme ihtimali o derece uzak geldi bana. 'Ne zaman' dedim soruyu daha iyi kavrayabilmek için. 'Hemen şimdi benimle birlikte' dedi. Abuzer'in 'am buldun ye dayak buldun kaç' sözüyle felsefesi ve bu sözü her söylediğinde ardından patlattığı kahkaha çınladı kulaklarımda. Bu güne kadar abuzerin hiç bir sözünü ciddiye almamıştım ama o anda bu sözüni ciddiye alıp uygulama kararı aldım. Belki de adamın bi bildiği vardır aq sapık diyip geçmemek lazım. Hem zaten belki kız sadece 2 çay içip sohbet etmek, belki bana bir şeyler göstermek istiyordur diyordum. Eminim bunları düşünürken hayat beni izleyip 'He yarram he aynen Trt çocuk karakterisiniz ya' diyordu. Açıkcası çok da düşünmeden 'olluurrr' dedim. Ayça da bu kadar istekli cevap vermem karşısında biraz ürkse de artık laf ağızdan çıkmıştı bi kere. Birlikte otobüse atlayıp Ayçaların eve yola çıktık. O anda otobüste giderken aklıma 1000 tane şey geliyordu. Umarım sabah uyandığımda yarra yemiş olan taraf ben olarak uyanmam diyordum. Otobüsten inip kızın evine doğru yürümeye başladık bi yandan da bana bir şeyler anlatıyordu. Ben kafamdaki düşüncelerle boğuştuğum için sadece arada bi 'hmm demek öyle, ilginç' gibi şeyler söylüyorum dinliyormuş havası vermek için. Apartmana girip, asansöre bindik. Ben asansör görmüş masum köylü gibi gergin gergin etrafı incelerken ayça koluma girip bana baktı. Ben de ayçaya doğru bakıp içimden 'ananı skiyim noluyoz lan' diyorum. Ayça kafasını hafif eğerek dudaklarıma doğru bakmaya başladı. 'Aaa bu filmlerdeki oğlanla kızın öpüşmeden öncekiki embesil hareketleri değil mi lan. demek ki şu anda benim de kıza yakınlaşıp dudaklarını öpmem gerekiyor' dedim içimden. Yavaş yavaş kafalarımızı birbirimize yaklaştırıp 5-10 saniye öpüştük. Kızın boy 1.60 benimki 1.90 olunca ister istemez yannan gibi bir pozisyon almıştım ben ama o öpüşmeye değerdi. Kızın dairesinin olduğu kata gelince durduk ve eve girdik. Bu arada oturdukları semt de zengin semti ama hayatımda bu kadar taktan dizilmiş bir ev görmedim aq. Evin her yeri 1950 yapımı mobilya, dolap masa ıvır zıvır. Belki benim fakir ruhum güzelliği göremiyordur ama eve ilk girdiğimde içim daralmıştı bu kadar fazla eşyadan

eve girdiğim andan itibaren eşyaların fazlalığından yürümekte zorlandım gtümle bir şeyleri kırmayım diye de 1 saatte çıktık kızın odasına. odaya girer girmez tekrar öpüşmeye başlıyoruz. 'Lan oğlum dershaneden önce yediğim tavuk dönerde soğan yoktur inşallah' diyorum kendi kendime. Öpüşme sırasında ayça bir anda benim co'yu ellemeye başladı pantalon üzerinden. Ben tekrar 'ananı skiyim noluyoz' diyorum içimden. Bari acemi olduğumu belli etmeyim diyerek kızın poposunu avuçladım. insanları zinaya özendirmek istemem ama cennetin annelerin ayakları altında olması gibi cennet benim avuçlarımın içindeydi o an. Ayçanın da yardımıyla pantalonu çıkardım çünkü elim ayağım birbirine dolaşmış vaziyette kemeri bile zor çıkartıyorum. Pantalonu çıkartıyorum ama boxer hala üzerimde. Ayça elini boxerın içine atıp co'yu ellerinin arasına alıyor bi yandan da beni öpmeye devam ediyor. 'olum bu gerçek mi, şu an harbiden gerçekleşiyor mu' diyorum içimden tekrar tekrar. Ben bunları sayıklayadururken dizlerinin üstüne çöküp ayaklanmış vaziyetteki co'ya muamele yapmaya başlıyor. Saçıyla yüzünü kapattığı için doğru düzgün hiç bir şey göremiyorum ama bu ana her ayrıntısıyla şahitlik etmem ve aklıma kazımam lazım. Sonra sağ taraftaki aynalı dolabı farkediyorum. Kendi yansımamızz boydan görebiliyorum . Hemen kafamın üstündeki ampülün yanmasıyla kızın dolaba bakan tarafındaki saçları kulağının arkasına alıyorum ve profilden yüzü tam olarak gözüküyor. Bu stratejik hamlemle olaya tüm ayrıntılarıyla aynadan şahitlik ediyorum. Bir insanın kendine muamele yapılmasına aynadan şahitlik etmesi ne kadar taktan bi durum lan. işte hayat insana neler yaptırıyor. Daha sonra ayça ayağa kalkarak kendi pantalonunu ve külodunu çıkarıyor gözümün önünde.Ben 'aha asıl olay başlıyoruz galiba' diyorum. Kızdaki bu fevrilik ve rahatlık beni bi tık ürkütmüyor da değil. 'Tamam hadi senin sıran şimdi' diyor. 'Benim sıram derken benim mi yalamam gerekiyor? ulan biz ne beklerken kutumuzdan ne çıkıyor ya. Neyse şimdi benim sıram diyip külodun altından yannan da çıkabilirdi o yüzden çok sorgulama olum' diyorum kendi kendime. Kız yatağa uzanıp bacaklarını yatağın kenarına getiriyor. Ben de 40 yıllık ferreci edasıyla kızın bacaklarını tutup yalamaya başlıyorum. Ama tabi ferre filmlerde yıllarca adamların iştahla yaladığını gören birisi olarak yalamaya başlamamla hayal krıklığına uğruyorum.Çünkü böyle bir tat yok aq. Şimdi size ev yapımı vajina tadı tarifi veriyorum. Annenizin mutfak tezgahını sildiği sarı bezi alın, üstüne 1-2 damla limon sıkıp ardından bolca tuzlayn. işte size ev yapımı vajina tadı aroması. Vajinanın tadını merak eden varsa hazırladığı düzeneği yalaması yeterli. Ben vajinasına her dilimi değdirdiğimde çaktrmadan yerdeki halıya ufak ufak tükürüyorum. Her yalama hamlemde inleme olarak başlayan sesler artık neredeyse birer çığlığa dönüyor. Kız çığlık attıkça ben gaza gelip daha şevkle yalıyorum. Belki de kız taktiği çözmüştür ve daha hızlı yalamam içindir o çığlıklar. Böyleyse de taktik amacına ulaşıyor