Hercai izlerken normal eforla oynamam mümkün değil tahmin edeceğiniz gibi. Maçta ronaldinhoyla quaresmayı intihara sürükleyecek hareketler peşindeyim. Zaten ben bu hareketleri denedikten sonra ikisinin de futbol kariyeri yannanı yedi aq orası ayrı. Tam da havadan önüme bir top geliyor maçta orta sahadayken. Topa biraz yüksekten ve yanlamasına tsubasa gibi vurmak için ayağımı biraz kaldırmamla 'caaart' sesini duymam bir oluyor. pantalonum değil de zütüm yırtılmıştır inşallah diyorum sesi duyduğum an. çünkü ilk ihtimal ölüm gibi bir şey ama kimsenin ölmediği türden bir ölüm. Anında bacağımı kapatıyorum. bahçedeki gürültüden ve maçtaki karmaşadan kimse anlamıyor Allahtan olayı. Hemen hercaiye bakıyorum o da kızlarla sohbet ediyor bu tarafla alakası yok gibi. Bacaklarım birbirine yapışık, yuvası olan kutuplar erimekte olan bir penguen gibiyim. Final maçında 1-0 önde olan takımın yedek kulübesine giden oyunsusu misali ağır adımlarla sahanın kenarına paytak paytak yürüyorum. içimden de bildiğim bütün duaları ' Allam hercai beni görmesin noılur Allam' diyerek okuyorum. Kafası diğer tarafa dönük de görmüyor beni. okul binasına giriş yapar yapmaz bacaklarımı daha çok açarak koşar adımlarla erkekler tuvaletine gidiyorum. Ne kadar yırtıldığını çözmem lazım acilen. Elimle kontrol edince tam bacaklarımın arasında 1-2 parmak girecek kadar bir yırtık farkediyorum. Hepiniz tahmin etmişsinizdir zaten nerenin yırtıldığını çünkü sürekli aynı yerden yırtılır bu adi kumaş pantolonlar. içim biraz rahatlıyor çünkü farkedilmez bu yırtık diyorum. Birinin bu yırtığı farkedebilmesi için nereye bakması gerektiği de belli .O yüzden bu okulda yırtığı farkedebilecek en olası insan abuzer. Ondan da sıkıntı olmaz heralde. Çıkışta yine hercaiin evine kadar konuşarak yürüyoruz. Yürürken 'ya umbrell zamanın varsa bi yere oturabilir miyiz' diyor.