asosyalleri öldüren bir seri katilim

- berkan sen aysu'ya mu kesiyorsun oğlum?
- öff saçmalama toygar ya.
- niye yahu yakışıklı çocuk işte. ağzı var dili yok, iyi koca olur sana bundan.

berkan, kendisi üzerinden yapılan esprilere gülmeye çalışıyordu fakat mimik kasları izin vermiyordu buna. aşırı hassas olduğu kız konusuna değinilmesi içinde fırtınaların kopmasına sebep oluyordu farkındaydım. fakat zihinleri tıpkı ilkel bir hayvan gibi işleyen yabani arkadaşları, onun bu duyarlılığın farkında değildi. berkan'ın kırılgan ruhu, sarf edilen her kelimeyle birlikte biraz daha zarara uğruyordu.

grubun diğer erkekleri, onu ezerek kızların önünde ön plana çıkma gayreti içindeydi. ne asil bir davranış, öyle değil mi?

- berkan, bir şeyler anlat oğlum bize.
- ne anlatayım, dedi berkan. yanındakilerin bile bunu duyduğundan şüpheliydim, dudaklarını okuyarak fark edebilmiştim ne söylediğini.
- milli oldun mu sen?

istemeden de olsa tasarladığım senaryoya katkıda bulunuyordu yanındaki yabaniler.

uyarı:bu hikayeyi anlatan kendi iç dünyasında hayallerine kapılmış ağır asosyal bir liseldir. dikkate almamanız rica olunur...

berkan bir hafta boyunca sağlam bir yumruk atabilmek için çalıştı, daha önce hiç deneyimi olmadığı için kendisini hayli yetersiz görüyordu. içimi hafif bir hüzün kaplamıştı, bu çocuk gerçek anlamda hedefine kilitlenen bir füzeydi. ölmesi gerçekten fena olacaktı, içindeki bu lanetle yaşaması ise daha fena.

benim de bir hafta boyunca onu etkim altıma almam gerekti. ne olursa olsun geri dönmeyecekti, bu işi beceremeden dönerse hayatı boyunca bir lağım faresi gibi yaşamaya boyun eğmiş sayılırdı. eğer bu işin hakkından başarıyla gelirse, insanlar onu dinlemeye değer bulabilirdi artık, zira o cesur bir çocuktu, farklıydı diğerlerinden.

hazırdı artık berkan. üniversite kapısında bıraktım onu. bir yanım vazgeçmeyi diliyordu, fakat berkan'a gerçekten iyilik yapmak istiyorsam devam etmem gerektiğini iliklerimde hissediyordum.

- her şey için sağ ol abi.

gözlerindeki minneti görebiliyordum. bu hayatta tek güvendiği kişi ben olmuştum belki de. cevap vermemi beklemeden kararlı adımlarla çıktı arabadan. yumrukları sıkılıydı...

- alo. bir bomba ihbarında bulunacaktım.

vay amk pgiboloji okuyasım geldi lan.
böyle skilleriniz var mı lan sizin harbi?
biz anca gibik gibik integral türev falan uğraşalım amk :(

öldü sanıyodum lan ben bu başlıgı beyninde yeni ampüller ışıldayınca devam et değişik güzl bişi

asosyalim manisaya beklerim gel bi yarrahimi yirsin artik

yaz panpa emniyetten arkadaslarla zevkle okuyoruz komiser bagimli oldu

la beninde öldürsene lütfen insan görmüş olurum bi

asosyallerden nefret eden ve inci sözlükte takılan bir seri katil, vay be

gece bilgisayarı açarken yeni bir kurbanın canını almak adına iştahımın son derece kabarmış olduğunu hissediyordum.

- insanlardan ne zamana kadar kaçabileceğini zannediyorsun?

online olmasına rağmen geç yanıt verdi, dünün misillemesiydi bu.

+ insanlarla haşır neşir olmayı neden normal bir şeymiş gibi kabul ediyoruz ki? esas olması gereken, böylesine aşağılık bir türün zaten birbirinden uzak durmasıdır. sürekli olarak yalan söyleyen, birbirinin üzerine basarak üste çıkmaya çalışan insan denen bu aşağılık yaratığın toplu halde yaşaması büyük bir hata zaten.

- anladığım kadarıyla hiç iyi bir insanla tanışmadın bugüne kadar veya yaşadığın bir travma üzerine tüm insanları bu şekilde yaftalıyorsun?

+ iyi bir insan mı? insanoğlu iyi sıfatını hak edecek son tür belki de. yaşadığım travmalara gelince, bir değil birden fazla olay yaşadım ve bu olaylar bana insanı tanıma fırsatını fazlasıyla verdi.

- senin bu izlenimini değiştirebileceğime inanıyorum, tabi bana bir fırsat verirsen.

daha önce de söylediğim gibi, insanlardan kendisini uzaklaştıran her birey, yeniden dönmek için bir umut, bir kıvılcımın peşindedir aslında. yaratılışımız bu, her ne kadar birbimizi sevmesek de muhtacız esasında birbirimize. asosyaller de ikiye ayrılıyor bu hususta. bir kısım, lanetin kendisinde olduğunu düşünüp tanrı'ya sitem edenler ve bir çıkış yolu arayanlar, diğerleri ise suçu öteki insanların bozunmuşluğuna yıkanlar.

bu kız ikinci gruptandı. benim için ise değişen bir şey yoktu, bu kız her ne kadar kendisini bir antisosyal olarak nitelese de benim gözümde lanetli bir asosyaldan başka bir şey değildi. ve kurtarılması gerekiyordu...

+ başarılı olacağını hiç sanmıyorum fakat çabanı izlemek isterim.

öldürmezsen huur çocugusun , etilerde oturuyorum sanatçılar parkında olucam yarın

gel bakem kim kimi öldürüyor

bunları hayal ettiğin için bile gerçk bir huur cocugusun ama güldüm lan

beni en çok üzen, aynı zamanda özgürlüğüne kavuşturduğum için oldukça memnun olduğum bir diğer vakayı anlatmak isterim sizlere.

hüseyin'den sonra 3 gün boyunca eve sinmiş ocakbaşı kokusunu temizlemekle uğraştım. olaysız geçen üç gün, avlanma isteğimi oldukça kabartmıştı. aklımı her türlü gereksiz şeylerden uzaklaştırarak duru bir zihinle dışarı çıktım, etkili bir gözlem bunu gerektiriyordu. bir kafeye oturarak etrafı gözlemeye başladım.

gözüme ilk çarpan 7 kişilik bir üniversiteli grup oldu. yaklaşık 5 dakika onları gözledikten sonra, ağzından tek bir kelime bile çıkmayan, yapılan her espriye, anlamamış görünüp de göze batmamak amacıyla gülen bir tanesine odaklandım. toy bir asosyal olduğu belliydi, zira kendisini henüz keşfedememişti. dışarı çıkarak kurtulmaya çalışıyordu belli ki bu lanetten fakat arkadaşları, onu karanlık kuyunun dibine daha da itiyordu.

- berkan sen niye konuşmuyorsun?
- harbiden berkan konuşsana oğlum.
- dilini kullanmazsan ilerde sıkıntı yaşarsın cinsel hayatta berkaaan.

tüm masa kahkahalara boğuldu, berkan hariç. kızların kulaklarımda çınlayan şuh kahkahası eski günlerimi hatırlattı bana. yo, berkan kendisini keşfedip içine iyice kapanmadan, bu lanet yavaş yavaş onu yiyip tüketmeye başlamadan buna bir son vermeliydim.

polis peşimde beyler bu aralar yazamıyorum. yakın zamanda tekrar buluşacağız allah'ın izniyle.

akşam ekşi'den mesaj atarak tanışma yolundaki ilk adımı attım.

- merhaba.
+ merhaba?
- yalnızlıkla ilgili yazınızı okudum, gerçekten takdire şayan bir eser.

ekşi'ye ne zaman girsem - o zamanlar - bana dar gelen bir kıyafetle içeri girdiğimi düşünürdüm.

+ sağ olun.
- neden yalnızsınız peki, sorabilir miyim?
+ yalnızlığımın yerine koyabilecek kadar değerli bir insanla tanışamadım henüz.
- sık sık yeni insanlarla tanışır mısınız?

sıradaki mesajı gecikmişti. ne de olsa o bir asosyal değildi, sadece insanların aşağılık birer yaratık olduğunu düşünen birisiydi kendisine göre. hoş, kendisini bu şekilde kandırabilmiş olsa bile ömrünü bu yalanları duymakla geçirmiş bir profesyonelin bunları yemesini bekleyemezdi kimse.

+ bu durumun sizi neden ilgilendirdiğini anlayamadım.
- sizi bu sıkıntılı durumdan kurtarabileceğime inanıyorum.

eh, ne de olsa yalan söylememiştim.

@256 puahaha aslında öyle bir absürdlüğe sarsak her türlü gelir hikaye de amk üslup öyle oturmadı bi kere en baştan. komik olurdu ama hakkını teslim ettim.

takipteyiz tak

tüm bu geçmişimin yanısıra sizlere ilginç bir vakayı daha anlatmak isterim. bir kadını, kendisine kalın duvarlar örmüş, o duvarların içinde bir tanrıça rolü oynayan o gizemli kadını...

insanları sizler gibi görmeyişim, cinsiyet ayrımı yapmama engel olan bir etkendi. benim için dünyada iki tip insan vardır, asosyaller ve asosyal olmayanlar şeklinde beylik bir lafla kendimi ifade edebilirim sanırım.

ona bir kafede rastladım, tüm dikkatiyle önündeki bilgisayara harıl harıl bir şeyler yazıyordu. bilgisayar sizin de iyi bildiğiniz gibi bir asosyalin en büyük yoldaşıdır bu dikenlerle kaplı yolda. bu gizemli kadının yanına yaklaşan bir erkek iyiden iyiye dikkat kesilmeme sebep oldu.

- merhabalar.
- merhaba?
- yalnızsınız galiba, oturabilir miyim?
- def ol.

şüphelerim iyiden iyiye artıyordu. bu kadın kendisini bir şey sanan sıradan bir dişi miydi, yoksa asosyalliğini sert mizacı altına saklamaya çalışan bir korkak mı? örümcek hislerim bana ikincisinin doğru olduğunu söylüyordu. bilgisayar ekranına bir göz atmam, doğru bir tespit adına faydalı olabilirdi.

ya bi gibtir git be amk liselisi