-
1.
+2 -1size umut ve azim kazandırabilecek gerçek bir yaşam öyküsü sunuyorum. dinleyen olursa entry girsin.
benim çocukluğum aşırı bir utangaçlıkla geçti. ne kadar aşırı bir utangaçlık olduğunu anlamanız için size bir örnekte bulunacağım. ben henüz dört beş yaşlarındayken annem umreye gitmişti. o gittiğinde çok üzülmüştüm çünkü anneme çok düşkün bir insandım. haftalarca kimseler anlamasın diye yatağımda sessizce ağladım. küçüktüm ağlasam kimse yadırgamayacaktı. ama ben ağlamaya utanıyordum.
bir sabah uyandım salona geçtim salonda babam oturuyordu ve karşısında beyazlar içinde melekler gibi ışık saçan annemi gördüm. o kadar özlemiştim ki annemi koşup boynuna sarılmak istedim. ama yapamadım. bir çocuk dört beş yaşlarında bir çocuk annesinden babasından bile bu kadar çekinebilir mi? attığımı düşüneceksiniz. nasıl hatırladığımı soracaksınız. ama çok iyi hatırlıyorum. gidip babamın kucağına oturdum. annem çağırmadan gidip sarılamadım.
bu hikaye de kişiliğimin değişme evresiyle birlikte 17 ay 7 gün boyunca peşinde koştuğum ve sonunda benim sevgilim olmasını sağlayabildiğim dünyalar güzeli eski sevgilimi kazanmak için harcadığım efor ve gösterdiğim azmi anlatacağım.
dinlemek isteyen panpalarıma saygılarımı sunarım. varsa bir up beni kendime getirecektir.
http://fizy.com/#s/1h6ghs @107 dinleyicime saygılarla
-
2.
-1upupupupupupp
-
3.
+1 -117.09.2007 - 24.03.2009 tarihleri arasında deliler gibi aşıktım yaşım 20 idi ben üniversiteye hazırlanırken düşünebildiğim tek varlık oydu.
zamana karşı direnebilen çok nadir aşk vardır. ama benim aşkım zamana meydan okumuştu. çoğu kişi benim bir platonik aşık olduğumu düşünüyordu. ama ben öyle düşünmüyordum çünkü onu kazanmak adına hala bişeyler yapıyor ve onu kazanacağıma bütün benliğimle inanıyordum.
okuyan varsa ses versin -
4.
-1upupupupupupp
-
5.
0yazacak olduğum bu hikayenin ilgi görmesini isterdim. çünkü ben bu hikayeyi yaşamak için üniversiteyi bir yıl ertelemiştim.
-
6.
-1upupupupuup
-
7.
0anlat panpa okudum devdıbını bekliyorum
-
8.
0anlatsana bin kurusu
-
9.
-1neyse pek talep eden olmadığına göre ben bu geceyi burada kapatayım. yarın bakarım rezerveler alındıysa deva ederim.
not: @8 kusura bakma panpa çok geç kaldın söz yarın telafi ederim -
10.
0oç zamanımıydı yatmanın beni merakta brakmanın
-
11.
-1yaklaşık bir yıl yalnız kaldım. kimseyi beğenmiyordum. etrafımdaki kızların hepsi sıradan güzel kızlardı. benim istediğim sıra dışı bir güzellikti. ben ona baktığımda kendimi unutmalıydım. benim seçiciliğim böyle bir şey. maksat sevgili yapmak değil yani maksat sevgilide kaybolmak.
annemin sesine uyandığım bir sabah içimde anlatılmaz bir his vardı. gözümü açar açmaz yatağımdan fırlamış ve annemden o 5 dakikalık biraz daha uyumayı dilememiştim.
kahvaltı yapı evden çıktığımda annem "dikkat et kimse kaçırmasın seni benden" demişti. çok iyi hatırlıyorum. dersanenin yolunu tuttum. çarşıda bir şey gördüm öyle bir şey ki bu. bana doğru yaklaşıyor. başta onu iyice görebilmek için adımlarımı hızlandırdım. gözlerim gözlerini seçince durdum. -
12.
0dinliyorum
-
13.
0eee rezerved
-
14.
0anlatsana bin
-
15.
+1 -1yürümedim. yürümek istemedim. o an zaman dursa ve ben orada unutulsam. nefes bile almadan onu süzdüm. yanımdan öylece süzülüp giderken bir kelime bile edemedim.
o geçti ve o geçtikten sonra kendime gelip etrafıma baktım. küçük bir şehirde yaşıyorum. neredeyse herkes birbirini tanır. solumda ayakkabıcı mesut abi vardı. sol çaprazımda geçen gün lambalarını yapmak için geldiğim teyze kapıda bana bakıyor. elektrikçilik yapıyordum aynı zamanda. ve karşımda kuafördeki o güzel kız. herkes bana gülümseyerek bakıyor. hiç ses etmeden adımlarımı hızlandırıp oradan kaçarcasına ayrıldım. çok utanmıştım. rengimin değiştiğini hissedebiliyordum. ama aklım o kızda kalmıştı. neden dönüp peşinden gidemedim diye kızıyorum kendime. ya bir daha göremezsem o kızı. bütün bunları düşünürken dershaneye vardım. -
16.
0reserved
-
17.
0devam et panpa
-
18.
0rezerved panpa yaz sen
-
19.
-1dershanede arkadaşları kantine toplayıp hepsine böyle bir kişi tanıyıp tanımadıklarını sordum. adamlar benden daha çok heyecanlanmıştı. artık nasıl anlattıysam dershaneyi gibtir edip sokaklara döküldük. çarşı sokak bu kızı arıyoruz.
bütün gün şehirde sokakta ya da çarşıda ne kadar kız varsa bana gösterdiler. ama yoktu. kendimi çok tuhaf hissediyordum. arkadaşlarım o kızı bulmamı belkide benden daha çok istiyorlardı. çünkü onların dediğine göre ben çok yakışıklı ve iyi bir insandım. ve bir sevgilimin olmaması onları üzüyordu. iki üç gün geçti en son çare olarak. hayatımda yapamam dediğim şeyi yapıp; lisede okuyor olabilme ihtimalini düşünüp lise kapısında beklemeye başladım. -
20.
0dinlemedeyim