Küçük bir sandalye çektikten sonra yanına yaklaşıp oturdum biraz konuştuk bu gün yarın servise taburcu olabileceğinden bahsediyordu bu duruma çok sevindiğimi söyledim o da sevinmişti sonra biraz daha konuştuktan sonra işlerimin olduğunu ve sık sık yanına geleceğimi söyledim peki dedi gülümsedi bana ve ben de küçük bir tebessümle odasından çıktım biraz ilerledim sırtımı dönüp son kez baktım ona uzaktan, derin bir iç çekip gözlerini tavana dikti çünkü başka bir aktivitesi yoktu koydu bu ama bişe diyemedim

Beyler bu arada Aylin in görüntüsü yıllar önce bir bakandan ilaç için yardım isteyip ben dilenci değilim diyip ağlayan bir kız vardı ya dilekti adı Allah rahmet eylesin 2018 de öldü belki bilirsiniz ona benziyordu görünüşü

http://www.imgim.com/scre...824_orgmozillafirefox.jpg

Sonra işin içine girdim koştur koştur derken öğle yemeği saati geldi yemekhaneye gitmeden önce Aylin'in yanına gittim beni görünce gülümsedi biraz yine konuştuk o sırada hemşiresi geldi ben de odadaydım ilaçlarını değiştiriyordu bana baktı ve erkek arkadaşımısın diye sordu ben de hayır benim bir kız arkadaşım yok dedim ve sadece onunla arkadaş olduğumuzu ve kendisini tanıdığımı söyledim konu kapandı ve odadan çıkıp yemekhaneye çıktım yemekten sonra tekrar yanına gittim sonra iş güç derken vakit geçti iş çıkışında tekrar gittim sürekli aynı pozisyonda yattığı için canının yandığını söyledi peki dedim geliyorum sonuçta benim işim başka ve yardım edemezdim gittim hemşiresine söyledim ya of amk dermiş gibi bir tavırla tamam kardeş bakarım birazdan dedi. Sonra Ayline gidip birazdan hemşire gelicek dedim başka bir şey diyemedim ben de üzüldüm amk elimden bir şey gelmiyor

Neyse sonra işten çıktım yine eve üzüle üzüle gittim ben bayağı kötü oldum bu kız için içime ağrılar giriyor yüzüm gülmez oldu falan her akşam Allah'a dua ediyorum Allah'ım benden al ona ver o kız iyileşsin diye yalvarıyorum ve her akşam böyle dua etmeye başladım benim ömrümden al onun ömrüne ver o kız iyi olsun diye dua ediyorum dua Okuyorum ama her akşam uyumadan önce böyle dua eder de uyur oldum sonra sabah ilk onu düşünerek uyanmaya başladım neyse sonraki gün ilk iş yine üniteye gittim Aylin'in odasınin önüne geldim fakat oda bomboştu yatağı bile derli toplu Allah Allah dedim acaba taburcu mu oldu yoksa mr ya da BT ye mi gitti diye düşündüm sonra bir hemşireye sordum

Beyler işim çıktı en kısa zamanda yazıcsm merak etmeyin saygılar

Yok o bu sabah erkenden servise alındı dedi oh be dedim bir an sonra b.c servisine çıktım genel olarak kendimi de bayağı iyi hissediyordum çünkü birkaç gündür ölüp ölüp dirildim resmen ilk servise girdim Aylin diye bir hasta varmı dedim listeye bakan hemşire böyle bir hasta olmadığını söyledi peki dedim çıktım diğer servise girdim Aylin'i sordum eve burada şu odada dediler, teşekkür ettikten sonra üstümü başımı düzeltip kapıyı çaldım kapı yanında çocuklu bir aile vardı hasta olan çocuk sürekli ağlıyordu biraz ilerledim perdenin kenarından sessizce göz attım evet yataktaki Aylindi o da beni gördü ve gülümsedi. Sessizce yanına geldim nasılsın diye sordum biraz daha iyiyim dedi peki dedim annesi de önündeki masada yemek yiyordu merhaba afiyet olsun dedim elini sallayarak sağol dermiş gibi bir hareket yaptı pek anlam veremedim ama neyse sonra biraz konuştuk o sırada ofisin telefonundan beni aradılar ve işim çıktı daha sonra görüşürüz diyerek odasından ayrıldım

Yine yoğun bir günün ardından işi bitirdim Aylinin yanına son kez uğradıktan sonra işten çıktım.
Hani birinci sayfada bahsettiğim bir migros vardı sigara almaya gittiğim hatta bir de kaktüs vardı demiştim gözüm kalmıştı, işte o kaktüsü ona almaya gittim bayağı geç kalmıştım sağda solda oyalanınca vaktin nasıl geçtiğini anlayamadım migrosun önüne geldiğimde son otobüsün gelmesine 10 dk vardı girdim hemen içeri aynı kaktüs üç gündür yerindeydi oh çektim birden aldım hemen ardından bir damak çikolata aldım kasaya gittim bir de uzun malboro aldım kendime hesabı ödedim apar topar çıktım dışarıya iki dakika var otobüs durağa gelecek varmam çok zordu 400 metreyi 2 dk da gitmem çok zordu birde kaktüsü poşete koydum koşsam bu sefer toprağı dökülecek iki arada bir derede kaldım dedim en iyisi koşayım ne olacak çok çok toprağı dökülür zaten poşette geri koyarım dedim kaktüs de zaten ortalama bir serçe parmak kalınlığında bişe çok canı yok neyse koştum ben epey tam üst geçide vardım diğer tarafta otobüs geldi vay amk dedim ben buna yetişemem dedim yavaşladım sonra baktım otobüs trafkten dolayı hala duruyor lan belki yetişirim dedim bu sefer koşmaya başladım tam indim üstgeçitden otobüs hareket etmeye başladı amk lan kaçtı be falan dedim yine biraktım koşmayı bu sefer karşıdaki trafik ışıklarında durdu hadi lan bu sefer yakalarım belki dedim aramızda 100 metre ver 50 metre kalmışken gene hareket etti bir sonraki kırmızı ışığa kadar koştum zor yakaladım ama bindim en sonunda

En arkaya geçtim kaktüsün toprağı biraz dökülmüş ama çok değil bi 40 dakika sonra eve vardım şimdi evdekiler bu ne alaka der babamda çok pinti bir adam olduğu için buna para mı verdin amk çocu der diye diye kaktüsü poşetiyle birlikte ayakkabı dolabına koydum sabah alırım dedim nitelikim öyle de oldu eve en son giren ve ilk çıkan ben olduğum için sabah ta kimse görmeden aldım hastaneye vardım direk üzerimi bile değiştirmeden Aylin'in odasına gittim Aylin odasında yoktu bir an şaşırdım hemşireye sordum tekli odaya almışlar 3 oda ilerisinde ki odaya neyse girdim içeri annesi ona kahvaltı yaptırıyordu el ayak felç zaten ameliyatlı da olunca mecburen öyle oluyor neyse ben girince içeriye günaydın falan annesi ile de tanışmıştık hakikaten çok garip annesi vardı mesela ben Aylin'in yanına geldiğimde bizi yalnız bırakırdı aramızda bir şey olmamasına rağmen böyle bir garip kadındı neyse birkaç gün önce o yoğun bakımda iken ona almak istediğim kaktüsü aldığımı söyledim damak çikolatayı da verdim abi kız bir mutlu oldu öyle böyle değil yani ahiretimin yarısını kurtardım öyle mutlu oldu yani sonra teşekkür etti gülümsedi falan sonra biraz daha konuştuk ben işe döndüm yanından ayrıldım üniformamı giyip işe başladım

Beyler aradan 2 sene geçti bazı yerleri hatırlamıyorum gerçekten o yüzden yazvaş olabiliyor ama bugün tamamlamayı düşünüyorum

Not2: bir önceki entry de aldığım kaktüs gara ve damak çikolatanın fişini atacaktım unutmuşum şimdi buraya bırakayım

Fişler aşırı solmuş umarım görürsünüz
Marboro 13 TL
Damak 5 Tl
Kaktüs 16 TL

http://www.imgim.com/img_20201214_204819.jpg

http://www.imgim.com/img_20201214_204810.jpg

O gün de öyle geçti ondan sonraki gün yanına gitmiştim öğleden sonra saat bir buçuk civarı ben geldim diye annesi dışarı çıktı sonra sandalyeye oturdum yanında duruyorum kaktüs için çok teşekkür etti ve damak çikolata için de çok mutlu olmuş uzun zamandır hastane yemekleri yediği için gerçekten onun için de büyük bir farklılık oldu daha doğrusu artık bana karşı hayran bakışları vardı sen mükemmel bir insansın dermiş gibi bakıyordu ama çok net bir şekilde bakışlarında verdiği o tebessümle anlıyordum konuşurken laf lafı açtı dedim ki hayatımda senin kadar hiçbir kıza yüreğim yanmadı dedim, garipsedi ve neden diye sordu, ben de bilmiyorum galiba seni sevdiğim için dedim. DEDiM...

Ulan mal ne yaptın sen dedim kendi kendime şimdi yaprağı yedin bu kız seni bir şikayet etse varya offf off beni bir ateş aldı ağzımı ... eyim hay demez olaydım. ama Ayline baktım da çok şaşırmış duruyordu ve kızmadı bu duruma neden beni seviyorsun dedi, bilmiyorum diyerek cevap verdim ama Aylin bana inanmıştı ben de ona peki ya sen diye sordum cılız bir sesle, belli belirsiz başını salladı bunu çok iyi gördüm ohaaaa dedim içimden

Olum sen harbiden tam bir malsın kızın gönlünğ kazandın da yarın bir gün unutursan bu kız daha da üzülür kötüler başına iş açarsın dedim kendi kendime hakikaten ama ne olacağı belirsiz bir durumdu tamam kızı da seviyorum ufaktan ama yaptığım şey çok büyük bir yanlıştı ama tabi Aylin de olumlu bir tepki verdi sorun yoktu yani.

Ben odadan çıkmaya yakın annesi geldi, gitmem gerektiğini söyledim güzel bir gülüş attı peki kolay gelsin sana dedi ve odadan çıktım yaptığım şeyin doğru mu yoksa yanlış mı olduğunu düşünerek ve tırnak etlerimi kemirerek ofisin olduğu kata gitmeye başladım ilk başta korktum da acaba herşey çok kötü olur da benden bilebilirler diye ama en sonunda neyse ya iyi olur inş. diyerek yoluöa devam ettim.

Gün içinde fırsat buldukça Aylin'in yanına gitmeye başladım b.c servisinin sorumlu hemşiresi Duygu hanımla da ilişkileri ilerlettim artık her geldiğimde küçük bir iltifat ve destek verici küçük bir sohbet ederek üzerime çevrilen önyargı ve nedensiz şüpheyi yıktım gidip gelirken sıkıntı yaşamadım hiç

Birkaç gün yine Aylin'in yanına gittim gün içinde ziyaretlerimin sayısı 6yı buluyordu belki bu kadar çok ziyaret etmeme rağmen dikkat çekmemi tatlı dilime borçluyum çünkü duygu hanım ile ilişkileri ilerletmek birçok konuda işime yaramıştı. Yine bir öğlen saati yemeği yedim sigara içtim asansöre bindim Aylin'in yanına gidiyordum ortalık çok sakin koridorda ya da deskte kimse yok herkes yemekte hastalar odasında derken Aylin'in odasına bir heyecan girdim ama ne göreyim bir an şoke oldum oda bomboştu hatta yatağı bile toplanmış yeni yatak serilmiş oda temizlenmiş gideli epey olmuş ,yok yok kesin bilgisayarlı tomografiye gitmişlerdir dedim ama kendimi kandırıyorum, bir an dolandırılmış gibi hissettim o an çünkü beklemiyordum Aylin de birkaç gün sonra taburcu edilebileceğini söylemişti hemde hiç beklemiyordum bunu tam odadan çıkarken Aylin'in annesinin oda komşusu çıktı onlar taburcu oldu seni biraz beklediler ama sen gelmeyince gitmek zorunda kaldılar numaran da yokmuş onlarda arayamadılar dedi galiba bu kadın Adıyamanlıydı öyle hatırlıyorum peki dedim, o sırada çıkalı çok olmadı koş yetişirsin dedi peki dedim ben acele acele çıktım hastanenin ön poliklinik girişine öteye baktım beriye baktım kimse yok yani insanlar varda onlar yok, vay amk dedim kendi kendime çömeldim kenarda bir sigara yaktım üzüldüm bir an koydu bu çünkü halbuki onlar hastanenin arka çıkışında beni bekliyorlarmış çok ters oldu bu hareket

Onlar da beni acil de beklemişler ama numaram olmayınca beni arayamamışlar en son büyükbabası gelmiş arabayla gitmek zorunda kalmışlar

Eve vadrdıkları an telefonu alıp instadan takip isteğimi kabul etti, ne yazdığını hatırlamıyorum aradan çok uzun zaman geçti öyle de biraz konuştuk ama sağ el sağ ayak felçli olunca sol eliyle yazıyor ve nörolojik olarak ta kayıp yaşadığı için kısacık bir kelimeyi yazmak için iki saat bekletiyordu ve gitti çok fazla bir şey konuşmadık sonra aylin gitti ve ben büyük boşluğa düştüm yani yarın sabah erkenden büyük bir hevesle uyanıp ta kimin yanına gidecektim artk herşey eskisi gib taka saracaktı

büyük boşluğa düştüm o gün iş yerine vardığımda umutsuz bir vaka gibi gezdim durdum sonra aylinin olduğu kata işim çıktı odasına gittim fakat yerini saçları pamuktan daha beyaz tontiş bir ihtiyar almıştı bile bişe diyemedim aslında iç sesim haklıydı ve çok doğru demişti bu gider başkası gelir diye

o günlerden bir akşam aylin in en yakın arkadaşı olan okyanus aylinin instasından bana yazdı durumunu anlattı şimdilik iyi dedi 1 ay sonra enfeksiyon riski tamamen bitecekmiş ve genel olarak da ameliyat yerinin radyasyondan korunması gerektiği için 1 ay kadar bir süre tv, pc, teefon yasakmış yani bir ay ondan haber alamayacağım demekti bu fakat okyanus benden numaramı istedi ve aylinin annesinin numarasnı da verdi beni herşeyden haberdar etsin diye

Rez kardeşim devam girdikçe bakacağım yarıda bırakma sakın

Neyse aradan bir ay geçti annesi sık sık bana Aylin ile ilgili yazıyordu zaten ama bir aylık süre doldu ve Aylin artık telefonundsn bana yazmaya başlamıştı sadece Instagram dan koşuyorduk telefonun da hat yoktu çünkü
instadan ilk konuşmaya başladığımızda diksiyon eksilerdeydi iki kelimeyi bir araya getirmez durumdaydı çok yavaş yazdığı için iki saat beklerdim ekran başında ses kaydı atardı bazen anlayabilmek u 10 kere dinlediğim olurdu o derece kötüydü

Beyler hikayenin sonuna doğru geliyorum sizi de sıkmak istemiyorum daha fazla..

Aylinle bu şekilde her fırsat bulduğumuzda konuştuk ona her geçen gün daha fazla bağlandım ve daha fazla sevdim onu sürekli memnun etmek için daima çaba gösterdim genelde akşamları konuşurduk instadan ben ona sorular sorardım aklıma gelen ve sevgiliye sorulabilecek her türlü soru bu şekilde ona sorduğum sorular neticesinde diksiyonu epey ilerledi konuşması ve düşünce yapısı biraz daha iyi hale geldi iki kelimeyi bir araya getiremeyen Aylin artık rahat bir şekilde konuşuyordu ve biz bu şekilde devam ettik o da beni seviyordu hatta kaybetmekten korkuyordu..
Bana herşeyim demişti hatta en sevdiğim kelime oydu onun için iki kişi herşeyiydi birincisi okyanus ikincisi ise ben olmuştum

Durum böyle olunca onun için kendimi bir çok duruma ayarladım mesaj yazarken imla kurallarına uyarak yazdım, açık anlaşılır bir dille basit cümleler kurdum yanlış kelime yazmadım mesela ona çok hassas davrandım asla üzmek istemedim hatta sık sık seni son zamanlarda hiç üzdüğüm oldu mu diye sorardım o da hiçbir zaman üzdün dememişti

Birkaç ay sonra hastaneye kontrole gelmişlerdi kontrol çıkışı beni beklediler annesi bana bir hediye vermek istedi ilk başta kabul etmek istemedim çok ısrar etti o sırada Ayline dikkat ettim tekerlekli sandalyede otoruyordu bana öyle bir bakışı vardı ki o bakışı asla unutamıyorum ve unutamam boynunu yana kırmış ve gülümseyerek sadece bana bakıyordu, benim kahramanım sensin dermiş gibi çok etkilendim o hareketten yani bu kız abayı fena halde yakmış bana

Neyse işte annesi çantanın fermuarını açtı bana vereceği hediye poşetini ararken birden gözüm çantanın içindeki yeşil hasta bezlerine çarptı aslında istemeden gördüm onları bir anda oldu herşey fakat o hasta bezlerini gördüğüm an a dan Z ye herşey aklıma geldi bu kız yoğun bakımda yattı çıktı şu an bir hasta ve felçli hala tedavi görüyor..

Olum sen ne yaptın bee dedim kendi kendime ama cesurdum bir yandan da çünkü gerçekten adam gibi seviyordum Aylin'i herşeyiyle yanında olacaktım

Annesi bana hediye poşetini verdi ve bir hayli ağır bir poşetti içerisinde kendi ağaçlarından topladıkları badem, pestil ve annem için de banyo lifi koymuştu lif dediğime bakmayın şu süreaç dedikleri renkli ipten örülen şeyi kast ediyorum ondan işte
Sonra akşam anneme verdim o lifleri teşekkür ettiğimi söyle bir daha gelirlerse sen de söyle ben de onlara lif vereyim dedi..

Aradan epey zaman geçti 2 ay falan oldu yani biz bu süre içerisinde çok güzel bir ilişki yürüttük onun için her konuda en iyisi olmaya çalışıyordum ve oluyordum da ona şiirler yazdım hikayeler anlattım en büyük güzelliği ona yönelttim felçli olduğu için paramparça olan ben duygusunu canlandırdım en güzel iltifatları ettim şiirlerle birlikte ona en güzel günleri yaşattığıma inanıyorum

Aylin tekrardan hastaneye kontrole geldi annesi yanında babası ve erkek kardeşi ile işleri bittikten sonra beni epey beklediler ben geç kalmıştım fakat son anda yanlarına vardım Aylin'in elinde cyan renkte bir eczane poşeti vardı ve yanına geldiğimde bana o poşeti alinden aldım bir hayli hafif bir poşetti fakat manevi olarak çok değerli olan bir hediyeydi benim için içerisinden bir küçük saksıda kaktüs çıktı kaktüs çok küçüktü ve dibinde bir filizi vardı hatta Aylin bana onu göstermişti bak buradan da kaktüs çıkıyor diye çok teşekkür ettim Ayline ve annesine bu ince düşünceleri için sonrasında beni ayağa kaldırdılar mısın dedi kendime güvenemedim düşürürüm falan sonuçta bir ayağı felçli belli olmaz Allah muhafaza dedim fakat annesi kaldırdı onu ayağa ve elinden tuttum küçük adımlarla gezmeye başladık koridorda öğle saati olduğu için kimse yoktu kordidorda elimi sımsıkı tutuyordu elim terledi resmen birlikte biraz gezindik koridorda sonra yine konuşarak tekerlekli sandalyesine oturdu biraz sonra babası geldi,
Aylin'in babası sert mizaçlı ve orta yaştan gün almış biriydi
- hadi kızım işiniz bitmedi mi gidelim dedi
Annesi bitti şimdi gideriz dedi sonrasında ise hazırlanıyordu o sırada Aylin pür dikkat bana bakıyordu sanki karanlıktaki tek ışık benmişim gibi

Beyler diş fırçalayıp hemen geliyorum