sonra ayrıldık o kız arkadaşımla çok ağladım arkasından da kimselere çaktırmadım.onu 'gibip gibmediğimi' sordu burdaki liseliler gibi yavşak arkadaşlarım. hayır dedim. çocukluk aşkıydı tabii.. unuttum gitti. güzeldi yine de bak o zamanlar hala heyecanlanabiliyordum.bir de intikam hissi vardı şimdiki gibi umudumu kaybetmemiştim daha ölmek istemiyordum.ne ölmek istemesi? hayat doluydum ben bir zamanlar

sanırım taklitçilerim var.. başkaları da gidiciymiş öyle görünüyor ahah ben ciddiyim amk liselisi. neyse.

iyi başlayıp ağır sıçtın

güle güle

ilk kız arkadaşımdan ayrıldığım sene öss ye girdim. sonucu gazeteden kontrol ediyordun o zaman. benim gibimde değildi.(o zamanki) en yakın arkadaşımla beraber yola çıktım sınavdan sonra. egede pansiyonlarda kaldık belki de bizi gey çift sanıyorlardı umurumda değil en çok eğlendiğim yazlardan biriydi. fındıklı vodkayı ilk defa tattığım yazdı. daha önceden ergenliğimin havasına yediremeyip dinlemekten utandığım türkçe pop şarkılarla dans pistinde dağıttım hayatımda ilk defa panikten değil de dans etmekten terledim

vodkadan kafayı bulunca eski sevgilierimizi düşünüp ağladık gerçi çocukluk aşkının acısı geçmeye yüz tutmuştu ya yine de sarhoşluğun verdiği o hüzünle ağladım. ağladıkça açıldım gidip biraz daha dans ettim. yeterince sarhoş olmasam belki de asla yapamayacaktım ama dans ettiğim bir kızı öptüm elimden tuttu peşinden gitim hayatımda ilk defa kumsalda seviştim. kumlar hala sıcaktı.

sarhoşluk güzeldi de mideye iyi gelmiyordu be kardeşim.. sabahlara kadar öğürdüm içimden şeytan çıkıyordu sanki. çok kaçırmamak gerektiğini işte o yaz öğrendim. heyecanın dozunu fazla kaçırmamalıydın. usturuplu efendi adam gibi adam olup gerekirse bulunduğun kabın şeklini alabilmeliydin. sokakta kusarken insanları rahatsız etmemeli teneffüslerde koşmamalı arkadaşının saçını çekmemeliydin. hayat defterime yüzer kere yazdım bunları

tatilden tek başıma döndüm. yanımda en yakın dostum yoktu. görünüşe göre artık benim en yakın dostum da değildi kendisi. nasıl oluyorsa onun eski manitasında ezelden beri gözüm olduğuna inanmıştı iki şişe arasında. tamam kardeşim dedim bu hikaye de buraya kadarmış.o esnada deniz kıyısında bir köyde sözümona punk festivalindeydik. sırt çantamı topladım. festivalde tanıştığım elemanlara hoşçakal demeden yola çıktım

saat sabahın dördüydü. kuş cıvıltıları dışında bir ses duyulmuyordu. festival alanına servis arabası gibi bir şeye binip gitmiştik. hava yaz olmasına rağmen serindi.her yerde zeytin ağaçları, otlar..ay hala gökyüzündeydi.o kadar güzeldi ki ürperdim. doğanın ortasında yapayalnızdım. havayı ciğerlerime çektim gözlerimi kapatıp öyle yürüdüm kendi kendime dans ettim ayrıldığım sevgilimin adını bağırdım fermuarımı açıp işedim, zıpladım istediğim gibi delirdim doğayla baş başa kalmak muhteşemdi.

yürüye yürüye gölet gibi bir şeyin kıyısına geldim. sırt çantam ağırlık yapıyordu. çantamdan cüzdanımı çıkardım içinden bir miktar para aldım ama hepsini değil. cüzdanı gerisin geri çantaya koydum. tişörtümü de çıkarıp çantaya tıktıktan sonra da çantayı gölete savuruverdim. hayatımda en özgür hissettiğim andı bu.içime çektiğim serin ve temiz havanın 'aroması' hala aklımdadır.

@1 anani deniz kiyisinda gibtim :D

bir saate yakın yürüdükten sonra sonunda ufukta bir otoyol göründü.ilk defa kendi başıma otostop çekecektim. tereddütle kaldırdım baş parmağımı.bir kaç şoför geçerken taşak geçmek için korna çaldı. hiç sinirlenmedim ben özgürlükten geliyordum. baş parmağım havada aşağı yukarı yürümeye başladım. sonunda alternatif tipli otuzlu yaşlarda bir eleman durdu. sağol dedim sadece.o da başını salladı istediğini dinle dedi başıyla cd leri göstererek. incubus vardı. duruma uygun olsun diye drive ı açtım.

http://www.youtube.com/watch?v=fgT9zGkiLig

reserved

kolumu camdan çıkardım rüzgarı parmaklarımla taradım.o an mutlu olduğumu hala hatırlıyorum. evet mutluluktu o.eleman beni yolumuzun ayrıldığı noktada bıraktı.bir sonraki yol arkadaşım arka koltukları sökülmüş eski bir pikapı kullanan kasketli dayıydı. dayı bana kayısı ikram etti. hayatımda yediğim en tatlı kayısıydı. dayı bahçedeki ağaçta yetiştiriyormuş.

dayı beni bir kasabada bıraktı. saat altı buçuk civarıydı yanlış hatırlamıyorsam. çizgi filmlerde olur ya burunla kokuyu takip ederler aynen öyle oldu burnum beni vitrini fırından yeni çıkmış poğaçalarla dolu pastaneye zütürdü. üç poğaça gömdüm portakal suyuyla. çok çok iyiydi tadı.o zamanlar hala tat alabiliyordum beki de onunla alakalıdır

leziz şeyler çabucak bittiğinden poğaçalar da yolculuğum da tatil de bitti. yine evdeydim. sımsıcak yuvamda. telefonumu da çantamla beraber attığım için annem ve babam sinir krizi geçirmişlerdi. neden kızdıklarını hiç anlamadım. beni arama külfetinden mi korkuyorlardı yoksa deterjan alırken bile kararsız kalan annem mezar taşı dizaynım konusunda çok kafa patlatmak zorunda kalacağın sandığı için mi bu kadar sinirliydi acaba

seni böyle bir seçim yapmaya zorlayacağım için çok özür dilerim anneciğim. aslında hiç sallamasan daha iyi olur bana göre. çocukken benim için seçtiğin giysileri benim için seçtiğin yemekleri benim için seçtiğin oyuncakları da hiç sevemedim zaten. benim için seçtiğin şeyler hiç bir zaman bana uymadı anne

babamın öss sonucu da açıklanmıştı bu arada. özel ders paralarını o ödediği, bölümü ve okulları o seçtiği ve tercihi de o yaptığı için elbette ki zafer de babamındı. akşam yemeğinde huzuruna çıkıp beni bu muhteşem okula göndermeye layık gördüğü ve paracıklarını benim uğruma feda ettiği için defalarca teşekkür ettim minnetlerimi bildirdim.dev bir balık yutmuş bir kedi gibi memnun baktı bana ama bir şey demedi

okula kayıt yaptırmaya maaile gidildi. annem saçlarını bile yaptırmıştı. oryantasyon günü varmış. velilerin de gelmesi gerekiyormuş. domaldığımız paranın karşılığında ne gibi hizmetler alacağımızı velilere güzelce anlatıp bir nevi gibtikten sonra sırtlarını sıvazlıyorlardı sizin anlayacağınız. işte annemin fönsüz saçlarıyla orada -mazallah- bir tandığa falan rastlarsak ne olurdu sonra? annem kimseye 'meral hanım da oğlunun oryantasyon gününe pek pejmürde gelmiş' dedirtecek kadın değildir! cenazemden ne giyeceğini çok merak ediyorum doğrusu. lacivert chanel tayyörü bu duruma uygun düşecektir sanıyorum

okuldaki tüm çalışanlar pek bir güleryüzlüydü. açık alanda kurulan standlarda okulun ikinci üçüncü sınıf öğrencileri broşür dağıtıp bilgi veriyorlardı. annem bu öğrencilerin nerdeyse hepsiyle tek tek konuşup beni utancımdan yerin dibine soktu.ne vardı sanki öğrenecek? ben okuyacaktım orada zamanla her şeyi keşfederdim kendim zaten.ama bunları anneme anlatmak imkansızdır. yapılı saçları ve haddinden fazla yüksek topluklu ayakkabılarıyla ortalıkta dolaşıp herkese caka satan bu yaşına göre güzel ve gösterişli kadının (belki de bu yüzden hep kendini öne atan biridir annem) biricik 'oğluşunun' ben olduğumun görülmesini istemediğimden , yine açık alanda kurulu kokteyl masalarından birine yanaşıp pustum