yapıştığım kokteyl masasında bulduğum bir şeyleri atıştırırken bir yandan da çoktan annemden ayrılıp kendi gibi kel ve göbekli, takım elbiseli bir grup adamla sohbete dalmış olan babamı seyrediyordum.iş konuşuyorlardı. oracıkta minyatür bir tüsiad oluşturuvermişlerdi. babamın nasıl olup da gittiği her ortamda iş konuşabildiğine bir kez daha şaştım

Naptin lan bin ben de istiyorum aynisından

Rezerved

o an anladım.biz hiç bir zaman bir aile olamamıştık. onlara yabancıydım, onların benim için seçtiği bu okula yabancıydım. insanlara baktım yüzlerinde sıcaklık göremedim. işte o zaman çok korktum. yalnız kalacağım diye korktum. lisede edindiğim tek dostla da aramız bozulmuştu zaten. üstelik yurtta kalacaktım tanımadığım diğer üç kişiyle beraber.ne yapacaktım?

yurda taşınacağım gün ufak bir bavul hazırladım. yanıma fazla bir şey almama gerek yoktu çünkü haftasonları eve dönecektim zaten. okul aynı şehirdeydi de,şehrin bir ucu benim ev bir ucu okul. herkes yurtta kalıyormuş ben de kalacakmışım. babam öyle istedi en de evet dedim her zamanki gibi.

annem bavulumu hazırlamama yardım etti. bana bir saç kurutma makinası ve bir bornoz almıştı hediye. teşekkür ettim. annem hala banyodan sonra saçlarımı asla kurutmadığımı bilmiyordu anlaşılan.

yurda beni amcam bıraktı. sisli,yağmurlu berbat bir pazar akşamüstüydü.son derece gergindim ama çaktırmamaya çalışıyordum. amcamla hiç bir zaman samimi olmadık. beni okulun kapısında bırakıp gitti. uzay üssü gibi kampüs son derece soğuk ve sevimsiz görünüyordu. derin bir iç çektikten sonra tekerlekli bavulumu isteksizce ardımdan sürükleyerek yurt binasının yolunu tuttum. öğrenciler yerleşmeye başlamıştı. koridor boyunca kapıların ardından kahkaha ve müzik sesleri yükseliyordu.

nihayet kendi odamı bulduktan sonra derin bir nefes alarak anahtarı kilide soktum. arkada başka bir anahtar vardı.ben kapıyı çalmadan üstünde sadece don olan sarışın bir herif kapıyı açtı.
-selam. gelsene?

ürkerek herifin peşisıra odaya girdim. yurda kayıt yaptırırken dört kişilik odaların 28 metrekare olduğunu söylemişlerdi ama oda çok daha küçük ve boğucu göründü gözüme. odada bir armut koltuk, kolyuğun üzerinde de nerdeyse hiç bir şey giymeyen bir hatun vardı. bir hatuna bir herife baktım.
-ya pardon tanıştırmayı unuttum.ben mert, bu da kız arkadaşım bahar.
-merhaba... ben şey
-rahatına bak abi. içer misin?
adam bana bir şişe tuborg uzatıyordu. çekinerek aldım.

yaz lan okuyorum

odadaki dört yataktan hangisinin bana ait olduğunu sordum, istediğimi alabileceğimi söyledi.ben de pencere kenarına yakın olanını seçtim. herkesin kendine ait birer masa ve sandalyesi de vardı. sandalyeye oturup birayı açtım. diğer iki kişinin nerde olduğunu sordum. herif zaten diğer iki kişiden birini tanımıyormuş, öteki de rudi adında musevi bir çocukmuş. rudi zaten yurtta pek takılmaz ne zaman gelir o da bilinmez dedi

açıkçası mertten pek hoşlanmamıştım. kız arkadaşının da belli ki kafası taşak gibiydi. kızın giydiği mini şort-askılı bluz penye pijama takımının altından belli olan sutyensiz memelerine bakmamaya çalıştım. kızla herif ikide bir gözümün önünde oynaşıyorlardı. gerçekten çok sıkılmıştım. evimi bile özleyecek miydim yoksa burda?

devam devam çok iyisin. ama intihara kalkısma. git yurt dısında ailenden bagımsız yasa gitsin takma aq

anlat kardas dinliyorum

beyler gibik hayat hikayemi dinlemeye tenezzül ettiğiniz için çok teşekkür ederim. bitince de bir final scene paylaşırım vedalaşırız. yüz yüze tanıdığım kimseye hoşçakal demek gelmiyor içimden

mert 'fresh year' daymış. birinci sınıf demek oluyor yani. gerçi fresh year daha havalı neticede o kadar para vermiştik okula bir farkı olsun o kadar değil mi amk. manitası da sanat sepet gibko bir bölüm okuyormuş.ben hazırlık okuyacaktım pek kulağıma asmadım anlattıklarını zaten herif baya gerzek bir tipe benziyordu

adamın muhabbeti sarmadı başım da tutmuştu zaten. efendi gibi iyi geceler dileyip yatağa çıktım. yarım saat geçti geçmedi tanıdık bir koku çarptı burnuma.lan dedim oha noluyoruz? çaktırmadan baktım evet resmen bongibongibongbong dönüyorlardı. canım çekti çekmesine de tanımadığın etmediğin herifle gibtiret dedim koyun saydım keçi saydım kanatlı mahlukatları bile saydım yok arkadaş uyuyamadım.

tam dalar gibi oldum bu sefer de seslere uyandım.'o kadar da değildir canım.yok artık daha neler?' diyordum içimden de yok kulaklarım beni yanıltıyor olamazdı beyler. resmen gibiş dönüyordu karşı yatakta.vay anasını dedim yani tamam ne tak yiyorsanız yiyin de benim yanımda yemek zorunda mısınız o taku? çok zorladım kendimi dikkatimi dağıtmak için.isa'nın doğumunu, ispermeçet balinalarının soyunun tükenmeye yüz tuttuğunu, sovyetlerin neden çöktüğünü falan düşündüm ama benim ufaklığın yavaş yavaş uyanmasına engel olamadım. karı çok fenaydı anlaşılan... hayır ulan ertesi gün dersim vardı. karı aşağılara iniyordu galiba?yok yahu en iyisi derse gitmeden yemekhaneye uğrayıp kahvaltı etmekti.o duyduğum şaplak sesi miydi amk? gibtiret en iyisi lacivert kapşonluyu giymek yarın hava serin olacak gibi..

takdire şayan bir irade örneği göstererek başkaldırıyı bastırdım. zafer benimdi beyler. galiba işleri de bitmişti huur çocuklarının. kavga falan da etmişlerdi herhalde kız kapıyı çarpıp çıktı. gözlerim kapanıyordu.bu mert tam bir bine benziyordu. sabahın köründe derse gitmek de işkenceydi.. annem acaba ne yapıyordu şimdi? galiba uyuyordum sonunda yavaş yavaş..

sabahın köründe beynimi delen alarm sesiyle uyandım. gibik hayatımın geri kalan ilk günü böyle başladı. üniversitede ilk günüm.vay canına ne heyecanlı... odada tektim. dalyarak mert derse gitmişti herhalde. isteksizce kalktım, duşa girdim.bir müddet sıcak suyun altında öylece durdum. derse gitmek istemiyordum ama ben hep uslu bir çocuk olduğumdan ilk günden dersi asma fikrini bir kenara bıraktım.