gerçek bir üniversite aşkı hikayesi

"merhaba" diye sırıtan siyah saç, beyaz ten, kıpkırmızı dudak kombinasyonu elini uzatmış, sırıtıyordu. Allahınız yok mu ulan, şimdiye kadar neredeydi bu kız!!1!!!, diye bağırmak istiyordum. johnny bravo gibi kendimden geçmek üzereydim. Ama hiç belli etmeden, hah nerede kaldın yav… diye kurtarıcı bir cümleyle durumdan sıyrıldım. Nereye gidiyordun, dedi. "kalabalıkta göremezsin, tam kibrit’in önünde bekleyeyim, diye düşündüm" dedim. Ben bile inandım.

Gittik beyaz saray’da etliekmek yedik. Etliekmeğe laf edenin zütünü giberim. Sonra jacks’te bir şeyler içtik. Zaman çok güzel geçiyordu. Sebebi de bu güzel kızdı. Kız gerçekten harikaydı. En az 1.70 boy, en az 5 cm topuklu siyah ayakkabı. At kuyruğu yapılmış uzun siyah saçlar, bembeyaz, stoya gibi ten, kıpkırmızı dudaklar, kot pantolondan taşar gibi züt ve güdümlü füze gibi dimdik memeler. Yani her şey istediğim gibiydi. Bu güzellikler arasında vakit geçti, “saat 10’a geliyor. Yurda geç kalmamam lazım.” Dedi hatun. Kızı yurduna bıraktım. Ne yalan söyleyeyim eve gidip ilk iş olarak 31 çektim.

@64 dur panpa dur...

Ergen kızlar gibi olmaya başlamıştım amk. Her durumdan sonra arkadaşlara haber veresim geliyordu. Ama ilk buluşma harikulâde geçmişti ve bunu gerçekten arkadaşlara bildirmeliydim. Çünkü ne olur ne olmaz, hele de üniversitede kimin eli kimin cebinde…gider bizden biri yazar, kızı da kaçırırız papaz da oluruz. Böyle hatuna yazık edemem tabi. Aradım arkadaşları. Dedim ilk buluşma on numara. Arkadaşlar, recep ivedik hırsıyla “almadan gelme” diye gazı verince yine hemen ikinci buluşmayı planlamaya başladım. Ama aklım fikrim o memelerdeydi. Ne zaman emebilecektim onları…

aslında kız tam olarak bana tarif edilene uymuyordu. Çünkü hiç zütü kalkıklık yapmamıştı, henüz. Kaba değildi. Muhabbetsiz değildi. Hatta aksine bir o kadar naif, konuşkan ve hoşsohbetti. Bir türlü ilk dengeyi oturtamamıştım. Kızın bu hâlleri bir gizem oluşturmadı değil.

Okula doğru düzgün gelmez. Kimseyle konuşmaz. Hemen yurda gider. Ailevi durumu kötü. Parasal durumu taktan. Ama kıyafetler daha ilk günden hayran olunacak cinsten. Böbrek avcısı mıdır nedir diyerek her durumu hesap etmeye başladım. Hiçbir şeyi şansa bırakamazdım. Zira neler gördü bu gözler, neler duydu bu kulaklar…

@75 beyler klagib am-züt-meme hikayesi değil bu. ha onlar yok mu? ziyadesiyle var. ama meseleler bambaşka...

Derken ikinci buluşma geldi çattı.

Davet de kızdan gelmişti. Bu güzellikte bir kızdan davet almadım değil daha önce, ama bu gizemde bir kız insanı tedirgin ediyordu. Oldum da. Ulan gitsem mi gitmesem mi derken yine gözü kararttım. Zafer’de bir kafede buluştuk. Hatta efulim’di o kafe de. Başladık muhabbete, derken ailemi sordu. Eyvah! Dedim. Aile muhabbeti. Kızın ailevi durumu fena. Hiç açmasam mı o muhabbeti, derken aslen nerelisiniz, dedi. Bu muhabbete girdim mi de çıkamayız ki arkadaş. Bizim hayat hikayemiz de bir o kadar karışık, hareketli, yer yer eğlenceli yer yer dertli. 2 saat aslımızı neslimizi falan anlatıp kızın kafasını gibtim o da can u gönülden dinliyordu. Ama artık muhabbet bitti. Siz nerelisiniz, diye sormak zorundaydım.

Adanalılarmış. Adanalı kardeşlerim sakın yanlış anlamasın, kusura da bakmasınlar ama Adanalılardan hep uzak durmaya çalışırım. Allah’a kitaba söven mi dersin, arkadaşının bacısını gibtiğini o arkadaşına anlatan mı dersin, ot hap mı dersin, ne gördüysem Adanalılarda gördüm amk. Kızlarından da daha önceden çekmişliğim olunca, hasgibtiri bastım. Yüzüne de, ben de adanallıları hiç sevmem normalde. Açıkçası uzak durmaya çalışırım. Ama sen beni yanılttın. Hiç düşündüğüm gibi değilsin, dedim. Dedik işte…

@91 ahahahah aynen panpa bence de. :d

Adana’nın iyi taraflarını falan anlattı yarım saat kadar. Sonra muhabbet yine aileye geldi. Kız kendisi anlatmaya başladı bu sefer. Annem babam ayrıldılar, dedi. Neden, dedim. Durdu bir süre. Annem ayrılmak istedi. Daha fazla dayanamadı babama, deyince eyvah dedim amk bu da dıştan çok güzel olan ama yatağa gelince anca sırt üstü uzanıp mal mal duvarlara bakan cinsten, diye hayıflandım yine. Nasıl dayanamadı, deyince anlattı.

@97 rahat ol panpa. hikayeyi dinle.

@101 panpa adam gibi oku gibtirme belanı. üni 3'teydim bu olayda. şu an öğretmenim züt lalesi!

Babası zengin bir şerefsiz. iki üç mağazası var. Beyaz eşya falan. Bir partinin de bilmem ne üyesi falan. Taşaklı biraz. Ayrıca abazanın da önde gideni. Karısını aldatıyormuş ama artık işin takunu çıkarmaya başlamış. Önce yan odada huurlarla telefonda konuşmalar. Daha sonra gece vakti bir odaya çekilip yine telefonda sanal ciks yapmalar. Ve bu adamın fulden’in haricinde bir kızı daha var. ilkokul öğrencisi…

Neyse kız en son şunu anlatırken ağlıyordu. Hayır millet de kızı benim ağlattığımı sanıp sap sap bakıyorlardı. Ama yine de her şey iyiye gidiyordu. Olay şu;

Herkes evde uyuyor. Gece vakti küçük kızın çişi geliyor. Uyku semesi kalkıp tuvalete gidiyor derken bir çığlık kopuyor evde. Fulden koşuyor, annesi koşuyor. Küçük kız hıçkıra hıçkıra ağlıyor. Kızım ne oldu diye feryat figan giderken tuvaletten adam çıkıyor dal taşak ve hiç giblemeden odasına gidiyor ve karısını çağırıyor bağıra çağıra. Küçük kız gördüğü şeyden şoka giriyor tabi ve sonradan anlıyorlar ki adam tuvaletin kapısı açık 31 çekiyor çatur çutur. Kızı görüyor ve hiç giblemiyor. Sonra karısını gibiyor bağırta bağırta ve fulden kardeşinin kulaklarını kapatıyor duymasın diye...

@117 panpa allah kitap üzerine yemin ya vallahi billahi kızın bana anlattığı bu.

Kız bunu için için ağlayarak anlatıyordu. Ve amk bir insanın için için ağlaması bir insanı bu kadar mı insanlığına döndürür. Bu kadar mı insanlaştırır. O için için ağlarken ben yüreğimin parçalanmasını unumuştum, yanına gitmiş, hiçbir art niyet olmadan ellerimle gözyaşlarını siliyordum.

Kadın… kadınlar her zaman kadın…

O akşam gözyaşlarını sildim ellerimle. O gözyaşlarının sıcaklığı hâlâ parmak uçlarımda, avuçlarımda gibi sanki. Lanet olsun böyle hisse… o akşam üzerinde kalçasının altına kadar uzanan triko bir elbise vardı. Yurda bırakırken bir ara önüme geçmişti dar bir yerde. O zaman fark etmiştim ki o elbise sımsıkı kalçasını sarmıştı ve bir doğum günü paketi gibi gel beni aç dercesine bağırıyordu. Altına giydiği tayttan da adım attıkça sallanan baldırları iştahımı kudurtmuştu. Gördükçe delleniyordum ama her bakışta her düşüncede küçük çocuğa sımsıkı sarılmış fulden’i görüyor gibi oluyor, utanıyordum…

Kızı yurduna bırakırken hafifçe yaklaştı yüzüme doğru. Ben de biraz eğildim ona doğru. Kokusu burnumdan ciğerlerime, oradan da sanki bütün damarlarıma, Parmak uçlarıma kadar bütün hücrelerime yayılmıştı. Bir gül bahçesinde gezer gibiydim. Büyülenmiştim. “Seni dinlemek büyük keyif”, dedi kısık sesle… konuşkan olduğumu bilirim, sohbetimin sevildiğini bilirim ama bu söz ömrümün seyrini değiştirdi o an. Seni dinlemek büyük keyif ne demek lan. Beni şu ana kadar dinleyen panpalara bir ifşa daha, edebiyat öğretmeniyim panpalar. Şiirle haşır neşirimdir. Programlar yaptık kaç kez. Ses tonum hep beğenilmiştir de. Ama diyorum ya, bu gibik cümle bir anda damarlarıma girdi bir virüs gibi…

@144 zaten film gibi yaşadım panpa...

@150 panpa biliyorum am züt meme derdindesin ama önceden söyledim. o da bol miktarda var. sadece sırası gelmedi. ha bileydim büşra'yı da anlatırdım. isterseniz neler var, hepsini anlatırım amk... mesele "fulden"...