geçen gün güvenlik kulübesine ok attım diye

sitedeki berberden bahsetmiştim. o muallaknin bir çırağı var ama tipi görüceksiniz, tam komançi. komançinin bir de arkadaşı var, sürekli dükkana girip çıkan bitirim tipli bir şey. bilirsiniz hani, genelde berber çıraklarının haybeci arkadaşları olur amk. mekana gelip günde on kere saçlarına jöle sürerler, içerideki bütün gazeteleri okurlar, gereksiz yere olur olmadık yerde muhabbete atlarlar falan. bi akşam enseyi aldırmaya gittim. berber yoktu; komançi çırağı ve çırağın haybeci arkadaşı vardı. dedim ustan nerde, enseyi aldırıcaktım. usta erken çıktı, ben hallederim abi dedi. olm dedim, halledebilecek misin lan, zarar verme kafama. yok abi dedi, sen hiç merak etme. neyse başladı çalışmaya. bu arada haybeci de bir mevzu anlatıyor çırağa. yok işte çalıştığı yerde patronla münakaşa etmişler. patron gibtir çekmiş buna. ulan demiş, bekle senin ananı gibecem. bizim sitede halil diye bir çocuk var. ağır başlı, efendi bir genç ama tek kusuru kendini polat alemdar sanması. böyle stajyer mafya havalarında yani. gelmiş haybeci, almış halil'i. gitmişler, basmışlar dükkanı. anlattığına göre taş taş üstünde kalmamış, her yeri dağıtmışlar. patronu fena benzetmişler. ama nasıl alatıyor ballandıra ballandıra bir görseniz; olayı yaşıyor yani resmen anlatırken. vurdum tekmeyi kapıya diyor, gömdüm patrona kafayı diyor. harabeye çevirdik mekanı, adamın iş yerini başına geçirdik halil'le diyor. hatta inanmazsan sorarsın ona diyor falan. benim ense traşı o meyanda bitti. borcumuz nedir kardeş dedim, beş lira abi dedi. lan muallak dedim, iki makina salladın, beş lira mı vericez amk. çıkardım cebimden bir buçuk lira, al dedim. bu bile fazla sana ama neyse. çıktım, eve doğru yürümeye başladım. o esnada bi baktım halil dediğim çocuk, babasının pardesüsünü giymiş, pardesü yere sürtüne sürtüne büfeye doğru yürüyor. halil diye bağırdım, buyur abi deyip koştu geldi yanıma. kardeş dedim, şu berbere takılan bi kereste var. turgay mı? evet galiba; onunla mekan basmışsınız, taş taş üstünde kalmamış, doğru mu dedim. o mu anlattı abi sana diye sordu, hayır dedim. berberin çırağına anlatıyordu, kulak misafiri oldum dedim. mekana gittiğimiz doğru olmasına doğru ama dedi, taş atıp kaçtık dedi. paçayı zor kurtardık, anamızı gibiyorlardı dedi. girmişler mekana, işte geldim lan, şimdi konuş bakalım demiş patronuna. adam kapmış sopayı ve üzerlerine yürümüş. bu tükürmüş adama. topuklamışlar anında, kaçarken de yerden taş alıp cama atmışlar ama camı bile kıramamışlar. koşarken düşmüş halil pardesüye takılıp. az daha yakalayıp bunu gibeceklermiş de ucuz kurtulmuş anlattığına göre. tamam kardeşim, iyi akşamlar sana dedim ve eve çıktım. hava güzeldi, terasta rakı içeyim bari dedim. bir duble doldurdum, yanına da bi salatalık kesip limonladım. ilk duble bitti. ikinci dubleden bir yudum aldım ve düşündüm. ulan dedim okçu, türkiye'nin köklü bir kurumundan oyunculuk bursu bile aldın ama gelgelelim şu bitirim haybeci kadar yeteneğin yok galiba dedim. bin kurusu öyle destekli sıkmıştı ki, halil'i görüp sormasam harbiden inanacaktım zütverene. adam önce kendi inanmıştı anlattığı yalan mevzuya, kafasında her şeyi tüm detayıyla kurmuştu ve öyle bir anlatıyordu ki, inanmamak mümkün değildi. sonra geçirdim içimden, ben seni illa görürüm buralarda yalancı muallak dedim. artık benim de yapacağım birkaç şey vardı çünkü

Fitness salonu, hamamı ve saunası olan bir sitede oturuyorum. Arada kullanmak icap ediyor tabi, çünkü sonuçta kullansam da kullanmasam da, ödediğim aidatın içine iteliyorlar bunların bedelini. Mesela yoğun içtiğimiz akşamların sabahı saunaya girmek cazip oluyor aslında; gerçekten kısa zamanda kendime gelebiliyorum. Bu yüzden faydalı diyebilirim. Geçenlerde birkaç gün spor salonuna takılayım dedim, gittiğime gideceğime pişman oldum. Yaz geliyor diye ipini koparan salona inmiş amk. Tabi millet yaz gelince havuz başında görsel şölen yaşatacak hani etrafına. Gerizekalılara bak yaa. Bütün sene boyunca manda gibi ye sen, it gibi iç; sonra da neymiş efendim vücut yapıcak, züt eriteceklermiş. Neyse, altıma şort giydim, üzerime de siyah v yaka bir t-shirt geçirip girdim salona. Baktım herkes rambo amk. Hatunlar desen elite model look’a hazırlanıyorlar sanki. Öyle bir meşakkatli çalışma var ki, ülkenin bütün kalorileri bizim sitede yakılıyor sanırsın. Neyse, başladım ben kardiyoya. Biraz koşayım dedim. hafif yürüyüşle saatte 5 km hızla yürüyüp sonradan yükselterek 12 km’ye kadar tempolu çıktım. Bu meyanda etrafımdaki malları dinliyorum. Yok işte biri diyor aminoasit alıcaksın, diğeri diyor l-carnitin var yağ yakıcı, ondan al iki aya tay gibi olursun. Bir tanesi tavuk ye, öbürü ayran iç diyor. Ulan bakıyorum sığırlara, züt bir yerde göbek bir yerde ama lafa gelince sanırsın herkes kırk yıllık badici. Bu arada koşuyu bitirmiştim. Biraz terlemişim tabi. Havluyla kurulanıp üzerimdeki t-shirtü çıkardım. Siyah atlet vardı onun altında. Bi baktım, millet bana bakıyor çaktırmadan. Spor salonunda o kaçamak bakışları mutlaka hissedersiniz amk. hafiften bench press yapmaya başladım o meyanda. üçüncü seti bitirdikten sonra yanıma biraz önce aminoasitten bahseden iki dangalak geldi. Okçu abi dediler, sen özel bir şey kullanıyor musun? Ne gibi dedim, abi sağlam şekil yapmışsın da o yüzden merak ettik, ilaç falan alıyor musun dediler. Yok olm dedim, ne ilacı amk. arada ok atıyorum işte. Onun haricinde akşamları rakı içiyorum. sucuk mangal, beyaz peynir, turşu falan. Diğer bir mal lafa atladı, evet abi dedi; beyaz peynirden olabilir. Bilmiyorum amk, belki olabilir dedim. sonra biraz da kol çalışıp önce duşa sonra da saunaya girdim. Baktım, saunada da sitenin orta yaş tayfasından birkaç gavat am züt muhabbeti yapıyor. Ulan o sıcağın altında hiç üşenmiyorlar, bir de gülüşüyorlar falan; insanın iflahı kesilir lan. Biri anlatıyor işte çıkarmadan iki gidiyorum, diğeri bi ona bi ona, bi ona bi ona diyor. En son aralarından biri kırk yaşındayım ama dalgayı kaldırdığımda üzerine havlu asabiliyorum dedi. Ayağa kalktım. dayı dedim, 31 yaşındayım ve o bahsettiğin havluyu ıslatıp asıyorum dalgaya, varsın ağırlığı sen düşün; ne yapıcaz şimdi dedim. ihih, öhöh gençlik işte falan dedi. Eyvallah dedim, çıktım saunadan. Soğuk bir duş aldım ve sonra eve ilerledim.

Hava gayet güzeldi ve vakit de henüz erkendi. Dolaptan bi bira aldım. Bir de sigara yaktım ardından. bira saunadan sonra müthiş iyi gelmişti. Neredeyse tek nefeste ilkini indirip ikinciyi açtım. içerken aklıma geldi. Ulan dedim okçu, bazı muallakler böyle bilip bilmedikleri ya da yapamadıkları şeyleri kulaktan dolma bilgilerle çok iyi yapıyormuş izlenimi vererek sıkmaya ne kadar da meraklı böyle. Gerçi bugün alayının havasını söndürdüm ama bitmiyor ki zütverenler, her gün yeni biri daha türüyor. Sonra gibtir et dedim, asabını bozmasın elin itleri. yaktım bir sigara daha. Güneş içimi ısıtmaya başlamıştı ve atletimi çıkardım. Terasta güneşlenmek ruhumu da biraz ısıtır belki diye sandalyeye oturup uzattım ayaklarımı. üçüncü bira sırada beni bekliyordu

Geçen ay alt kata yeni bir lavuk taşındı. Saçları uzun, at kuyruğu şeklinde bağlıyor, john lennon’ın yuvarlak gözlüklerinden takıyor ve sürekli yandan asmalı bir çantayla dolaşıyor. Sitedeki kafede muhabbet ederlerken duydum, meğer sembolist akımı destekleyen bir şairmiş. ismi de Berkay küçükşenkal. Ahaha isme bak amk; bu isimle nalbur olamazsın mesela ya da kartonpiyerci. Uymuş yani. Hareketlerine falan uyuz oldum bunun, çok bilmiş entel dantel ayaklarında. Konuşurken tuhaf tuhaf kelimeler kullanıyor, insanların kafasını karıştırıyor zütveren. Isınamadım açıkçası. Google’da aratsan çıkmıyor yani ama havasından geçilmiyor. Neyse, bir gün bizim evde ufak tefek bir tadilat işi vardı, kırmalı dökmeli. Haliyle gürültü de çıkıyor tabi, napıcan amk. Ben işi yapan ustaya lahmacun söyledim o arada, kendime de bi duble rakı doldurdum. Beş dakika kadar sonra zil çaldı. Bi baktım, lahmacuncuyu beklerken karşımda Berkay küçükşenkal amk. Hayırdır dedim? üstadım dedi, çok gürültü geliyor, uyuyamıyorum. Saat kaç dedim, 15:30 dedi. Ulan dedim, gece uyumuyor musun sen, bu saatte ne uykusu bu? Cihangir mi amk burası? Yok efendim, gürültü yapmaya hakkınız yok, yok efendim toplu yaşanan yerlerde insanların birbirine saygısı olması gerekiyor dedi. Bu bağlamda kendisini anlayışla karşılamamız gerekiyormuş. Bak güzel kardeşim dedim, gibicem seni de, şiirini de, semboliğini de şimdi, işimiz gücümüz var bas git amk dedim. siz gürültüyü kesene kadar gitmiyorum, gerekirse şikayet edeceğim dedi. Bizi dinleyen usta o arada hışımla mala fırlattı buna içerden, sıyırdı geçti. çıkar la o gozlühleri, geliom amuğa goduum dedi. Anında topukladı Berkay küçükşenkal, roket gibi yangın çıkışından aşağı indi. Gitmiş, site yönetimine şikayet etmiş. Ben polis çağırır diye umuyordum ama. Yönetimden geldiler 15 dakika kadar sonra. Hayırdır dedim; gürültü oluyormuş. Saat kaç dedim, 16:00 dediler. Bugün günlerden ne dedim, Perşembe dediler. Tadilat yapmak için herhangi bir sıkıntı var mı dedim. prosedüre uygun, herhangi bir sıkıntı yok dediler. O halde niye geldiniz buraya? birbirlerine baktılar, Berkay küçükşenkal da arkalarındaydı. Yok işte Berkay bey’e mala fırlatmışsınız, sitede bu tarz şiddet yanlısı hareketlere karşıyız dediler. Gittim içerden kaptım oku, bunlara doğru böyle çektim yayı, yakın mesafeden nişan aldım. Berkay küçükşenkal kaçtı yine yangın merdivenlerine doğru. Yönetimin adamı sakin olun beyefendi lütfen, korkutmayın bizi böyle dedi ve asansörü çağırdı. Berkay küçükşenkal da aşağıdan dinliyor ama, farkındayım. gibicem o şairi dedim, inadına sabah akşam kasap havası çalmayan okçuyu da gibsinler bundan sonra. Adamlar bastı gitti. O sırada lahmacuncu gelmişti. Ustaya verdim lahmacunlarını ve kendime de bir duble rakı doldurdum. Dolapta yoğurt vardı. içine biraz salatalık doğrayıp, üzerine de nane serpip cacık yaptım ve terasa çıktım. Bastım kasap havasını son ses, ustaya da daha gürültülü çalışmasını tembihledim. Ulan dedim okçu, iyi yaptın. gereksiz bir şairden posta mı yiyecektin bir de. En iyisi cacık ye dedim ve kaşıkladım. sonra aklıma geldi:

“Cacık yedim, suluydu, kaydı düştü halıya
Domalsın da gömelim şu ibine berkay’a”

diye bir de beyit yazdım arada. Şiirim gelmişti. Rakı da iyi gidiyordu. Güzel bir gece olucaktı, hissediyordum

Havaların ısınmasıyla birlikte sitede bir şenliktir gidiyor. Gündüz havuz, akşam çardak falan derken yaz kendini iyice hissettirmeye başladı. Bi akşam eve giderken birkaç tane bira aldım. Yazın iyi gidiyor namussuz. Özellikle rakıdan sonra da bira içme adetim vardır cila niyetine. Neyse, baktım çardağın altında birkaç tane diplomat tipli zütveren oturmuş muhabbet ediyorlar. Biri anlatıyor işte, azizim ben daha önce moda’da oturuyordum. Oranın ortamı, oranın insanı bir başka oluyor. Mesela bizim apartmanda klagib müzik sesleri yükselirdi sürekli. Böyle insanlar kaldı mı hiç? Bakın, bir tane bulamazsınız derken bana doğru yönelip, mesela sen genç adam, hayatında hiç klagib müzik dinledin mi diye sordu? Gözlerinin içine baktım ve bayım dedim, bach’tan tut, mozart’a, beethoven’dan tut, chopin’e kadar yeryüzünde büyük bestekarlar tarafından yapılmış hemen her eseri bilirim ve hatta duyduğum bir eserin hangi bestekara ait olduğunu bile söyleyebilirim dedim. Adamın suratı hani kemal sunal filmlerinde, özellikle korkusuz korkak gibi natuk baytan’ın yönettiklerinde oynayan figüranların korkma ya da şaşırma durumlarına verdikleri ani ve aşırı tepki halleri gibi ağzı açık gözleri pörtlek bir hal aldı. Dedim ki bayım, 15 milyonluk istanbul’da maalesef bana denk geldiniz, çok üzgünüm. Millet gülmeye başladı, adam kıpkırmızı oldu. Nefes alıp verme şekli değişti. Kestim muallaknin nefesini amk. Neyse, onları çardak altında bırakıp bizim bloğa doğru ilerlerken bi baktım, emo basri ve arkadaşları kapının orada dolanıyorlar, hepsinde de gözlük var. Hani bu ray-ban’ın moda olan kemik wayfarerları var ya, onun şeffaf camlısından takmışlar. Belli ki sahibinden.com’dan falan toplu sipariş vermişler. Basri dedim, Allah belanızı versin, bilimadamı mı oldunuz lan emoluğu bırakıp. Ulan laleler, sanırsın national geographic’in yağmur ormanlarına gönderdiği biyolog ekip, orangutanların sosyal hayatlarından nasıl davrandıklarını kayıt ediyor., tipleri görüceksin. gibtirin gidin amk evinize mi, nükleer reaktöre mi, artık nereye gidiyorsanız dedim, çıktım yukarı.

Güzel bir akşamdı. Biraları dolaba dizdim ve bir duble rakı doldurdum. Biraz keçi peyniri kestim, biraz da sucuk. Sonra düşünmeye başladım. gibtiğimin yerinde monşer kılıklı bir dalyarak farklı sınıfa ait olduğunu gösterircesine klagib müzikten bahsediyordu. Amacı etrafına farklı olduğunu göstermekti ama farklı değildi. emolar kemik gözlük takarak modaya uyuyordu. Amaçları etrafındakilerden farklı olma isteğiydi, oysa ki farklı değildiler. Kendilerine yakışıp yakışmadığı umurlarında değildi, hoş dalgıç gözlüğü gibi duruyordu zaten amk. Hayır yani, bir şey değil, dandik camdan korneaları yanacak, sonra anaları babaları uğraşacaktı sefil binlerle. Boşver okçu dedim sonra, bırak dünyanın derdini. Vurdum rakının dibine, açtım son ses chopin’den nocturne in c sharp minor’ü. Notalar yıldızlara doğru uzanmaya başlamıştı. Hava sıcaktı ama ben üşüyordum