1. 26.
    0
    annem ve babamın da huylarından hayata bakış açılarından bahsetmem lazım bu noktada. annem de babam da çalışıyorlar. meslekleri çok önemli değil bu konuda bilmeseniz de olur. ama şu bir gerçekki onlar dünyada ne pislikler kötülükler döndüğünü biliyorlar. ya da söyleyeyim babam adli tıp uzmanı. mesela babam beni hep uyardı durdu hayatım boyunca. bunun içinde biraz da güvensizlik olduğunu ise abim hatırlattı bana. çünkü bir insan neden oğlunun eve gelip gelmediğini her gün kontrol eder? bu sizce baskıcılık değil de nedir?
    ···
  2. 27.
    +1
    takibe aldım devam panpa
    ···
  3. 28.
    -1
    o zamanlar yaşadığımız ev site içinde bahçeli bir yerdi. çocuklar akşam 10 da biz yemek yerken bile top oynardı. ben onlara çok özenirdim. bir gün babamdan ve annemden izin istedim. ama müsaade etmediler top oynamama. o günden itibaren bir daha da onlardan birşey istememeye çalıştım. çünkü belli ki kabul etmeyeceklerdi. bu vaziyet içimde bir anı olarak kalmıştı ve abimle yaptığımız konuşmada aklıma bu anı da geldi. ailem bana ve abime özgürlük alanı sunmamışlardı.
    ···
  4. 29.
    0
    annem ben ilkokuldayken nedense çok sinirliydi. bunu çalıştığı işyerine bağlardım çoğu zaman. bu yüzden de günaşırı şiddetli tartışmalar çıkardı. geçen seneye kadar da ailemle yaşadım ve değişen hiçbirşey yok. hala en gereksiz konularda bile tartışacak şeyler bulurlar. yani bu tabii ki bana göre gereksiz. onların hayata bakış açısında belki de en önemli şeyler bu konular. suçlamak doğru değil. ama şu var ki bu tartışmalar beni ve abimi ama özellikle beni çok sıkıntılara soktu.
    ···
  5. 30.
    +2
    merakla okuyorum panpa devam.
    rezerv
    edit:ananın babanın adresini ver gidip hesap sorucam amk. gibmiş atmışlar hayatını.
    ···
  6. 31.
    +1
    reserved akşam gelince inşallah okuyACAĞIM
    ···
  7. 32.
    0
    ben nefes alamamaya başladım ilkokul 7. sınıfta. okulun ikini ya da üçüncü haftası. akşam yemeğini yedim. o zamanlar çarkıfelek falan var yılan hikayesi falan. erkenden uykum geldi onları izlemeden yattım. gece tıkanmaya başladım. yatakta aniden doğruldum değişen bişey yok. resmen nefes alamıyorum. sese babam uyandı geldi. sakinleşmemi söyledi. yavaş yavaş açıldım ben. ertesi gün doğruca babamın mecidiyeköyde tanıdığı doktor arkadaşına gittik.
    ···
  8. 33.
    0
    adam son model cihazlarla aletlerle baktı etti falan. fizyolojik olarak birşey yok dedi iyi mi. sonra eve gittik. annem babam şaşkın tabii. yani o zamanlarda hatırladığım kadarıyla bir diken üstündelik var. annem ve babam her konuda birbirlerini veya beni suçladıkları gibi bu konuda da suçlayacak birilerini arıyorlar. akşam çok gergin geçti o yüzden. sonra babam benim çok koştuğumu top oynadığımı bu yüzden bunların başıma geldiğini yüzüme vura vura anlattı. ben tabii o zamanlar robot gibi takıldığım için buna da içten içe sinirleniyorum ama belli etmeden tasdikliyorum.
    ···
  9. 34.
    0
    çok kötü bir his bu kardeşlerim. bir insana asıl duygunuzu belli etmemek ona rol kesmek kadar insanı pgibolojik olarak çürüten birşey yoktur. ya da vardır bilmiyorum. ama şu var ki insanı normalinden şaşırtıyor resmen. gerçekleriniz sarsılıyor. o zamanlardan bunları yaşıyoruz ufak ufak.
    ···
  10. 35.
    +1
    rez.. duygulandım lan vay amk gel lan arkadaş olalım dicem de istanbulda falansındır sen.
    ···
  11. 36.
    0
    gri ekranın ben ta neyse devam ediyorum.
    ···
  12. 37.
    0
    beş altı ay bu tıkanmalar ve nefes alamamalar devam etti. uykum bıçak gibi kesiliyor atak gelince. bana bunun için ilaç verdiler. büyük ihtimal ya antidepresan ya da plasebo etkisi olsun diye vitamin gibi bişey. ailemde de bir sükunet. artık haftada bir iki tartışıyorlar. bu sıkıntının sebebinin tartışmalar ve kavgalar olduğunu aralarında konuştular herhalde. tabi ben bunları o zaman düşünmüyorum herşeyi etraflıca gözden geçirince yaptığım çıkarımlar bunlar.
    ···
  13. 38.
    0
    koşmuyorum top tepmiyorum terlememeye özen gösteriyorum. babam dedi ya tamam artık benim için bu bir görev. şu anda bile babamın hiçbir sözünden çıkamam. bu benim iliklerime işlemiş. yani bu korku mu diyeyim aşırı bağlılık mı diyeyim yoksa mazoşistlik mi diyeyim bunun asıl sebebini çıkarabilmek çok zor olacak. ara ara aklıma fikirler geliyor ama tam sebebi hiçbir zaman bulamadım. neden ben bu ailede emir kulu gibiyim? yatılı lise okuduğum zamanları da size anlatmam gerekiyor tümleyici şekilde düşünmeniz için.
    ···
  14. 39.
    +1
    devam et panpa dinlemedeyiz
    ···
  15. 40.
    +2 -1
    yatılı liseye geçmeden önce size ebrudan da bahsedeyim. yani benim gönlüme giren ikinci kız. hala aklımdan çıkmadı size yemin ederim ki. hala ara ara açar faceden fotoğraflarına bakarım. (facebooka neden face diyoruz ki?) o da esmer. boyu gamzeye göre daha kısa. o zamanlar saçlarını hep örerdi. şimdi hep açık geziyor. simsiyah saçlar. mavi süeteriyle okula gelirdi hep. aklımda hep öyle yer etmiştir. onu hiç cinsel olarak hayal etmedim. bu şimdi benim aslen ebruyu mu sevdiğimi gösteriyor acaba?
    ···
  16. 41.
    +1
    reserved
    ···
  17. 42.
    -1
    o başka sınıftaydı ben onu gözler dururdum hep okul sırasında. andımızı okurken. daha önceleri kendi sıramda gamzeyi gözlediğim gibi. ilgim ondan ebruya yönelmişti. arada göz göze gelirdik ama onunla hiç konuşmadığım için aramızda hakiki bir iletişim olmazdı. o sınıftan da hiç arkadaşım yoktu. ne yapacaktım ben?
    ···
  18. 43.
    0
    8. sınıfta okul içindeki bilgi yarışmasına bizim sınıftan ben gamze ve bir arkadaşla katılacaktık. onların sınıftan da ebru katılacaktı. toplu çalışma için 3 kere okulun gösteri salonunda toplanacaktık. belki o da gelir diye ben her buluşmaya katıldım. tabii ki kendime çeki düzen vererek. en temiz ve bakımlı halimle gittim toplantılara. kader yüzümüze gülmedi tabi ilkine katılmadı. moralim yerdeydi. bir de o zamanlar bizimkilerin kavgaları da sertleşmeye başlamıştı. birbirlerine ellerine geçirdiklerini attıklarını hatırlıyorum o bilgi yarışması zamanını hatırlayınca.
    ···
  19. 44.
    +4
    insan hep anılarını başka bir güzel anıyla, şarkıyla, mekanla hatırlıyor. bense en güzel anılarımı dahi hep taktan görüntülerle yad ediyorum. böyle yaşayan kardeşlerim sizleri de saygıyla anıyorum.
    ···
  20. 45.
    +1
    rezerved
    ···