Ensar hocam olayı anlıyor tabi,

Defineyi kazacağımızı, ve bedeni onlara teslim edeceğimizi söylüyor.

Öğlen saatleri olmasına rağmen, yeni yeni atıştırmaya başlayan yağmur, yavaş yavaş siddetini arttırmaya başlamıştı, hayal meyal dahi olsa o gün yaşadıklarımı ,sadece orada bulunan bizler biliyorduk, ve yapım gereği, "ulan şurada ölsek bir allah'ın kulu ne ile savaş versiğimizi bilmeyecek" tarzı düşüncem beni ürpertiyordu, hızlanan yağmura rağmen burada bu anlaşmaya şahitlik etmek beni onore etmişti, seviyordum bu işi yapmayı,

Hocam anlaşmayı yaptıktan sonra, kazmamız halinde, köylüye zaraf gelmeyeceğinden emin olmak istedi e tabi hakkı adamın.

+Hocam ben kazayım mı ?

- ...

Yanıt dahi vermedi, Öfkeli bir ses tonu ile, Ya allah Ya bismillah diyerek, kazmayı eline aldı,

ilk darbeyi vurduğu anda, esat hoca ve ben yerle bir oluverdik, aniden cigerlerimin sıkışması ile nefessiz kaldım, peşi sıra gelen öksürük durumu daha da berbat ediyordu,

Ensar hoca 2.ci kazma darbesi'ni vurması ile başlayan uğultu sesi bir yandan, ökürüğüm şiddetlenmeye başladı,

Başımı yerden kaldırıp, belli düzensiz nefes alışverişim ile Ensar Hocayı izlemeye başladım,

Her kazma vuruşunda, vücüdumdaki karıncalanma,ve uğultu sesleri artıyordu, öyle bir öksürmeye başlamıştım ki, iki dudağımın arasından kan süzülüyordu ıslak toprağa,

Ensar hocam, bir kaç kazma darbesi salladıysa dahi, artık kollarını kaldırmakta zorlanıyor, düşmemek için sendeliyordu, zorla kollarını kaldırarak vurduğu kazma darbesi esnasında, artık kazma sapından dumanlar çıkmaya, yer titremeye başladı,

Ya-Kahhar, Ya Bâ'is, bu nasıl tılsım böyle, ?

Reserved devam et bin

Rezerved

rez devam

pampa okumaya devam et diyip neden durdun devamm

buraya kadar okudum devdıbını yazmazsan giberim yaz lan yazmadan ölme

Bekliyoruz pampa devam

Öldü mü bu sohtuum yoksa iyi de gidiyodu amk

Çarpıldı amk

Son dönem hikayecilerinin hepsi gibi bu da yarıda bıraktı, amk primci köpeği.

Ah nerde feres reis, quanttum reis, kuaför cengiz reis gibiler.

Arkadaşlar Hikayem Çok uzun, bu sadece asıl hikayem'e girmediğim, yolculuğumdan önce başıma geçen olaydı, ilginiz için teşekkür ediyorum.

Asıl hikayem, başlık olan hikayem. Bu sadece başımdan geçen olay ile ilişkili bir kısım.

(Ruhsal problerim devam ederken yazıyorum.)

Bana mesaj atabilir, gittiğim ve girdiğim yerlere girebilirsiniz, hala olaydan arda kalan öğeleri bulabilirsiniz.

Ve ensar hocam dizlerin'in üzerine çöktü, Bizleri koruması altına alan o idi, artık ne bir kazma darbesi sallayacak gücü, ne de bizi koruyacak takâdi kalmamıştı, ellerini açıp yakarırcasına,

+ Ahiret te, müminlere sonsuz ihsanda, lütufta ve ikramda bulunan rabbim, El-Hafîz işmi şerif'in ile bizi koru, El-Hayy, Er-Reşîd bize bir çıkış göster,

-amin

Çektiğim acılar kemiklerimi un ufak ediyormuşcasına beni yerle bir etmiş dahi olsa, ağızım'dan çıkan tek söz oldu, kendi acizliğimi anlamış ve rabbim'e orada canımı vermek için bekliyor iken, ensar hocam dizlerinin üzerinden doğruldu,

Kazmayı sapından kavradı, öyle bir kaldırmıştı ki kazmayı görüş alanımdan çıktı, yere ne kadar sert indirirse indirsin, acılarımız artmış ve o çıkmazın içine biraz daha saplanmıştık,

Orada şerli cinni varlıkları görmesem, kıyamet bu gün derdim.

Kazma alev almış, etrafımı saran cinniler saldırmak için hazır kıta bekler ve ensar hocam vurduğu son kazma darbesini ile gücünü tüketmiş iken,

Dudaklarımda, bu gün, burada hocam ile ölecek olmanın, gitmem gereken yere gitme'nin verdiği tebessüm ile umutsuzca bizleri parçalamalarını bekler iken,

Hocam artık bayılmıştı, hocamın bayılmasını fırsat veren şerliler beni etkileri altına almaya ve var güçleri ile saldırmaya çalışırken, görüşüm bulanıklaşmaya, kulaklarım uğuldamaya ve bilincimi kaybetmeye kaybetmeye başlamıştım, gözlerimi son defa olarak kapatıp vazgeçiyordum,

Pes etmiştim. Bitmişti.

https://youtu.be/TlzznvdLTdU

Sonsuz bir hiçlik, siyah bir karanlık, artık bedenim yok, düşümcelerim yok, sadece bildiğim doğrular kalmıştı.

Ufak sesler duymaya başlasam dahi, anlam verememiş, o karanlıkta süzülüyor iken sesler derinleşmeye ve benliğim, ruhum bir akıma kapılıp sürüklenmeye başladı kontrol edemiyordum,

Işıklar görmeye, ve sesler duymaya başladım, artık dünyadan bir boyutta olmadığımı biliyordum, göğüsümde hiç hissetmediğim tuhaf bir güç ile kısık gözlerimi aralamaya başladığım vakit ışıklar içinde ensar hocamı yatar iken görmüştüm, bilinci kendinde olmada dahi birşeyler okumaya devam ediyordu

Ama bu ışık neyin nesiydi diye anlamaya çalışıp, gözlerim ile sağı solu taradığım esnada, o ışıkların içinde gelen yaşlı amcayı gördüm, bedeninden öyle bir ışık çıkıyordu ki, yüzünü görmek istesemde bu ışık mani oluyordu,

Eline aldığı kazma ile toprağı kazmaya başladı,
Bir süre kazdıktan sonra, definecilerin gömdüğü bedeni çıkardı, beden ve içerinde bulunan koruyucu artık ölmüşlerdi, bu bedeni define koruyucularına teslim edip oradan uzaklaştı,

Bedeni alan koruyucular ise toprağı örtüp beden ile uzaklaştılar, artık ne etrafımızı saran, şerli cinniler ne de o karanlık vardı,

Kendimi toparlayıp, ensar hocamı kucakladım ve o bölgeden uzaklaştırdım. Ertan hocam rahmani bir varlık olduğu için bize ensar hocamı zütürdüğüm en yakın evde karşıladı.

Hocam sen nerdesin allah aşkına ?

+Yardım getirmeye gittim mustafa,

-kimdi o hocam?

+RiCÂLÜ'l-Gayb Kutbu mustafa,

Başımıza aldığımız olay oldukca büyükmüş demekki,

Hocamı orada bırakıp, köyün o zamanki muhtarı ismet abinin arabası ile bu günkü ismi Asarkaya olan eski yunan kalesine doğru yola koyuldum.

Olaylar ve definececilerin tahribatı sonrasında, dağ içinde bulunan bu yerin artık girişi bulunmuyor,
Devlet yetkilileri kalenin içini balçık, beton karışımı ile doldurmuş bulunuyor.

Giriş ise sadece buraya kadar mevcut
http://www.imgim.com/asarkaya_3.jpg

http://www.imgim.com/988568.jpg

Çok sardı hep böyle Havas ilmine karşı içimde bir istek olmuştur ama korktuğum için uzak durdum hesabımı yeni açtım yıllardır inciye girerim hikayeleri okurum ama üye olmazdım bu hikaye için üye oldum seri yaz beklemedeyim

son pişmanlık neye yarar

lan yazsana

Böyle 4. 5 günde bir yazcaksan hiç yazma aq

Yazacam lan, dıbına kodumun şeyini yaşadım zaten, birde anlatması daha zor