nasıl piç oldum anlatıyorum

buse ha..ne güzel isim..

masa, muhabbeti fazla uzatmıyor, başka mevzulara geçiyorlar amabenim bu dalgınlığım, kaçamak bakışlarım filan devam edince nilay yükleniyor bir kez daha,

"ya tsigalko? sen ciddi değilsin demi? eğleniyorsun bizle?"

şaşırıyorum,

"neden? ciddiyim gayet?"

"ciddisin? ilk görüşte aşık oldun yani? sen?"

"niye ya? ya, aşık oldum demiyorum zaten, hoşlandım.. hoşuma gitti yani kız? olamaz mı?"

"şahsen, bence olamaz..ilk görüşte.. bilemiyorum..saçma biraz.."

"yeaa kızlar da olmayabilir nilaycım doğrudur yani, o sizin sorununuz, biz de gayet olabiliyor, demi beyler?"

masadaki hemcinslerime bakıp destek aradım, beni şaşırtmadılar sağ olsunlar,

"aynen abi"

"kesinlikle aga"

"aynen"

nilaya döndüm,

"gördüğün gibi, gayet mümkün (:"

kız hala inanmaz gibiydi, hala eğleniyorum, şaka ediyorum sanıyor,

"allah allah..e iyi bakalım öyle olsun"

alper,

"aga, istersen hemen gidebiliriz masalarına, ya da bugün istediğin bir zaman?"

"ne! yok lan!!..olmaz.. olmaz bugün.. hazır hissetmiyorum kendimi.."

alperin de bakışlar tuhaflaştı,

"hazır-hissetmiyorum-derken?"

gülüştü gene allahsızlar halime..

"oha yaa..sen cidden kaptırmışsın.. nasıl ama hala anlayamıyorum? bu kadar kolay mı aşık olmak, ehm peki, hoşlanmak, erkekler için?" dedi nilay gülerek..

bir şey demedim..iç geçirdim şöyle bir..

alper,

"tamam abi sen ne zaman hazır hissedersen madem (:" dedi yine anlayışlı bir şekilde gülümseyerek..

"bence pizzalar dokundu kesin" diye fikir beyan etti neco, bu beklenmedik yorum bir kez daha masadakileri gülme krizine soktu..eh be neco, bari sen yapma aq..düşene vurun ohh.. aferin valla..

kantinden çıkarken gözlerim şaşı olana kadar yine kesmeye devam ettim masayı, o günün geri kalanında ruh gibiydim..ne dinlediğim dersten bir şey anladım, ne de zamanın geçişinden.. nilayın da sürekli "hazır hissetmiyoruuaaam" şeklinde esprilerle makara yapması da durumumu iyileştirdi denemez tabi..

koridorlara çıkmak istedim, çıkamadım... ya karşı karşıya gelirsek?..göz göze?

iyi ya işte?

yok lan..iyi değil.. utanırım ben.. elim..elim ayağım dolanır.. düşerim, yalpalarım.. rezil olurum.. dıbına koyim..

hem çılgınlar gibi, yeniden görmek istiyorum onu.. deliler gibi..hem de, görür görmez koşarak kaçacak gibiyim yanından..

zor ettim akşamı..

eve zor attım kendimi..

bitmez bu gece.. yine tavanın, kartonpiyerlerin fotokopisini çekerim her halde..

http://fizy.com/#s/1d77sb

puff...

uyuyamıyorum..

yarın alperlerle dersim var..akşama da yeni dönemin ilk sahnesi..

okula gitmesem mi acaba?

ama gitmezsem de kızı göremem ki?

kızı görünce ya saçmalarsam?

lan..saçmalama, niye saçmalayayım? mal mıyım ben?

..evet..malım..malım anasını satayım yaa..ağlıycam yemin ederim..nasıl olur böyle bir şey? nasıl olabilir..anlamıyorum..anlamlandıramıyorum..

aşk ha? ilk görüşte?sen?..

nilayın sesi kulaklarımda yankılanıyor gibi..

harbi..nasıl oldu bu iş? her ne kadar masada, farklı düşünüyor gibi görünüp, bizim çocuklardan da o yönde destek almış olsam da, ilk görüşte aşkın olmadığını biliyorum..

yok abi öyle bir şey..

valla..yok yani..şimdi diyeceksiniz ki, e ufo lar, uzaylılar da yok, ama insanlar inanıyor?

öyle, ama ben hem olmadığını biliyorum, hem de "inanmıyorum!" ilk görüşte aşka..

en azından inanmıyordum..

nasıl oldu da olabildi bu? bana denk gelebildi? oysa ki ben! tsigalko! gerçekten böyle bir şey olsa bile, bundan muaf olmam gerekmez miydi yaşadığım, yaşattığım ve yaşatmayı-yaşamayı planladığım şeyler sayesinde? evet, benim, bu şey bir salgın bile olsa, en son etkilenecek insan olmam gerekirdi..oysa şimdi..sanki var olmayan, mitolojik bir düşmanla savaşır gibiyim..gölgeleri yumrukluyorum..havayı dövüyorum..sonunda yorulup yığılıyorum olduğum yere..

korkunç..imkan dışı..milyarda bir..

aşık oldum..

ve ister eros un oku, ister kaderin oyunu deyin, affetmedi beni..ayrıcalık tanımadı, gözetmedi..

aşk, hoşlantı, sevmek..

güzel şeyler gibi bunlar..hele başlangıçta..kendinizi sanki her daim yamaç paraşütü yaparmış gibi hissedersiniz * attığınız her adım, saatte 250 kilometre hızla giden bir otomobilin içindeymiş gibi hissettirir, ya da yüksek bir binanın tepesinden kendinizi boşluğa bırakmış gibi *..

muazzam bir adrenalin..heyecan..coşku..dar gelir ruhunuza bedeniniz..vücudunuzdan ayrılmak, uçmak istersiniz..

ama ya sonra?

sonra, "ama" lar çoğalır... "ya" lar da öyle..

"ya sevgilisi varsa?"

"ya hoşlandığı biri varsa?"

"ya benden hoşlanmazsa?"

"ya uzun saçlı erkeklerden genel olarak hoşlanmıyorsa?"

"ya da kumral olanlardan?"

"ya hiç o taraklarda bezi yoksa? anasının bulacağı hayırlı kısmeti, ya da beşik kertmesini bekliyorsa?"

"ya umduğum gibi biri çıkmazsa? o zaman, bir bedene, kabuğa, dış görünüşe, metaya, maddeye mi aşık olmuş olacağım ben?"

"ya boşa giderse, zaten bin yılda bir gelecek olan sevebilme hakkım, sevebildiğim birinin beni sevebilmesi ihtimalim?"

naparım..

kafam yastığa gömülü..boğularak ölmeyi bekliyor gibiyim..olacak iş mi bu ya..

belki yüz tur attım olduğum yerde..ama kurtulamadım hayalinden..bana bakarak konuşuyor, kibar gülümsemesini takınıyor arada sırada..gözlerini irileştirip, o karakteristik yüzüne mimiklerini yaya yaya konuşuyorr..konuşuyor..

ne hayaller sığdırdım o geceye bilemezsiniz..ergen gibi hissediyorum kendimi..ağırr..en ağırından hemde... aptallaştım? aptalım evet? gerizekalının önde gideniyim..nasıl böyle kendimi kaptırabildim..tek bir bakışa..sahibi bile olmadığım bir gülüşe..

yarın..tanışmam gerek..

onu tanımam gerek..

tanışmalıyım onunla..bana bunu yapan insanı tanımalıyım..ve söz veriyorum, ne olursa olsun, nasıl başlarsa başlayıp ne şekilde biterse bitsin, saygı duyacağım..buse ile hikayemiz..